In de voortuin staat een paw-paw; een boom die ook wel indianenbanaan wordt genoemd. Als er vruchten komen, kun je deze eten en hebben een lichte banaansmaak. Met doorsnijden zie je dan een soort hondenpoot in de zaagsnede. Hier is het nooit zover gekomen, want er staat ook een vijg die de zon wegneemt. Het blad is 3-lobbig en dat jonge blad zie je hier op de foto.

Deze chaotische bloemen in die blauwe tint vond ik heel bijzonder; kwam deze vorig jaar tegen in de Dolomieten.

Vandaag bezig geweest met tulpen, niet in een vaas, maar gewoon lekker buiten. Experimenteel werk in High Key.

De 2 kievitsbloemen gefotografeerd in onze tuin. Super Takumar - vintagelens en 2 flitsers.

Ze blijven trekken omdat ik ze zo mooi vind, dus nog maar eentje, gewoon omdat het kan.

Ondanks dat het misschien een uitgekauwd onderwerp is blijven deze delicate bloemetjes me trekken om weer een anders dan anders plaatje van te maken.

Gisteren zijn Loes en ik naar de bosanemonen geweest om te scouten voor de DDN fotodag. Het was heerlijk zonnig en uitermate geschikt voor macro met een pluutje. Het is één groot tapijt met bosanemonen op dit moment dus de deelnemers kunnen morgen hun hart ophalen. Tja... wat ga je dan maken als je al een tijdje de macrolens niet gebruikt hebt? Iets anders dan anders, dus een anemoon van onder af gezien in High Key.

Bloesem aan een boom in onze tuin gemaakt met een vintage lens Super Takumar

Gister mijn eerste macro foto van dit jaar gemaakt, dat was wel weer even wennen na vele klikjes van hele andere natuur zaken.

De bloemetjes van vorig jaar zitten er nog in bij de buren. Helemaal gestript. Ik vond het wel een mooi effect hebben met een beetje zon. Zou dat ene spinragdraadje het bloempje in evenwicht houden?

Tja, Valentijnsdag, en de kleur van de liefde. Ik dacht gezien het grijze weer van de afgelopen tijd dat een beetje kleur geen kwaad kon.

Dahlia met kriebelbeestje

Het werd wel weer eens tijd voor een creatieve uitspatting, na al die landschappen en vogeltjes. Meervoudige belichting in Photoshop (3x dezelfde foto in een ander formaat) met een 4e onscherpe foto van een papaverveld als achtergrond. Gespeeld met verschillende overvloei modi. Daarna als 5e laag een texture gebruikt.

Was op dat moment een schitterend schouwspel om de zon te zien zakken tussen deze rij bomen.

We kunnen wel wat kleur gebruiken op zo'n sombere dag als vandaag. Veldbloemen van afgelopen zomer, lenen zich daar wel goed voor.

Creatieve nabewerking van een varen tegen een zwarte achtergrond.

Die dag vroeg uit de veren en kwam onderweg dit plaatje tegen.

De watergentiaan is een onbehaarde waterplant met een in het slib van de bodem kruipende wortelstok. Daaruit komen lange, vertakte, ondergedoken stengels, die zich pas dicht aan de waterspiegel vertakken en daar de bloemen dragen. Een plantje wat ik slechtst op één plekje hier in de polder ooit gezien heb. Het water moet er ook goed schoon voor zijn. Fragiel om te zien en heel fotogeniek bij een laag standpunt. Dus hier plat op de buik aan de slootkant.

Deze dahlia's stonden in een prachtige dahliatuin met een enorme variëteit aan soorten. Dat was genieten.

Een tweede upload van mijn enige zonnebloem. Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze 'goed bezig zijn door inheemse planten en bloemen in de tuin te hebben'. Maar ze weghalen zodra ze zijn uitgebloeid. Dit is een foto van een zonnebloem zoals de natuur deze bedoeld heeft. Opruimen volgt later als de zaden zijn gegeten of verspreid. De vraag is echter; wie is er bereid een verdorde bloem die echt niet meer mooi is te laten staan?

Nog maar eentje, gewoon omdat ze zo mooi zijn in de nazomer.

Deze oliekever zat heerlijk te snoepen op een kruiskruid plant op een zeer warme nazomer dag in Zuid Frankrijk. Door de plant en insect in de schaduw te zetten (van mijzelf) kwam er voor mij een fijn tons sur ton beeld uit waarbij de kleuren voor mij typerend zijn voor de maand september.

Dahlia's vind ik echt een bloem die bij de nazomer hoort. Ze bloeien nu nog volop, maar als het weer straks slechter weer wordt zal de mooie glorie er vanaf gaan. Dit was een mooi symmetrisch "gaaf" exemplaar die het verdiende om te shinen met een zwarte achtergrond.

De kersen hangen al aan de wilde kersenboom waar vogels vóór de winter van genieten. De lage zon zorgt voor mooie pasteltinten op de achtergrond die veroorzaakt worden door het riet dat geel/oranje begint te worden.

Ik houd enorm van sfeerfoto's, maar vind het ook enorm leuk om buiten de lijntjes te kleuren met heel strak werk. Een crème witte dahlia stond al heel lang op mijn wishlist. Deze kon ik dus niet laten passeren met zijn maagdelijk witte kleur zonder enige imperfectie. Niet de sfeer van de nazomer, maar wel een bloem die typerend is voor de maand september.

Dahlia's lenen zich goed voor allerlei composities. Bij deze vond ik dat het verloop van wit naar paars zich voor deze compositie leende.

Op pad met een oud projectorlensje ziet de wereld er ineens anders uit. Vooral naar het licht toe ontstaat er een wonderlijk bokeh. Deze rozenbottelstruik wilde wel meewerken om er een weelderig geheel van te maken. De nabewerking is redelijk standaard. De kleuren een beetje laten vervagen om het vertrek van de zomer weer te geven. Helaas geen Exif bij dit lensje. Diafragma onbekend. Er staat werkelijk niets op dit stukje "plastic fantastic".

Ik blijf ze toch ontzettend fotogeniek vinden die dahlia's, vooral door hun verrassende vormen en symmetrie. Deze opname is de kleur omgezet met behulp van NIK Color Effex, wat ik vond passen voor de kleuren van de nazomer die vooruitlopen op de Herfst.

Je denk dat als je naar een Dahlia tuin gaat op en dag dat het 26 graden is met volle zon dat dit gedoemd is om te mislukken, maar niks is minder waar. Natuurlijk ga ik nog een keertje terug als het bewolkt is, maar ook met zon zijn er volop kansen. Als dit dan zo uit mijn camera komt met mijn nieuwe macro objectief, zonder filters of nabewerkings toeters en bellen wordt ik daar wel heel blij van.

De valse zonnebloem of zonneoog (heliopsis) heeft een mooie naam in het Engels: brandend hart.