De Helios staat bekend om zijn swirling bokeh, dat bijna eivormig wordt naar de randen toe als je de volle opening van F/2.0 gebruikt. Nat koolzaad met regendruppels en fel ochtend tegenlicht zijn dan helemaal perfect om de bloem lekker in de bling bling te zetten. Een beeld waar het draait om de sfeer voor mij en met een uiterst beperkte schepte.

Het zomerklokje heb ik geïsoleerd van de omgeving. Dit heb ik geprobeerd te bereiken met flitsen van de bloemen en steel.

Op weg naar de Maas moest ik de dijk af lopen die volop in bloei stond. Op zoek naar oranjetipjes (maar toen niet aanwezig) vond ik deze dagpauwoog op de trap naar beneden. Hij vloog direct het koolzaadveldje in. En bleef gewillig stilzitten toen ik m'n tas uitpakte om de camera te pakken. Deed ieder vlindermodel dat maar...

Deze bostulp stond stoer te shinen in een bedje van dromerig wit.

Geel is de kleur die ik toch wel associeer met de Lente en het voorjaar, maar telkens vind ik het een hele lastige kleur om te fotografen, vandaar dat de meeste digitale gele bloemetjes weer in de prullenbak belanden, maar deze heeft de ballotage overleefd.

Elk voorjaar weer staan ze gedurende een korte periode te pronken in hun gele tooi en dat zorgt dat veel insecten op afkomen. Een mooie kleine boom in het geel gehuld tussen de ontluikende natuur.

Deze sleutelbloem reikt met zijn hoge slanke steel omhoog naar het licht; ook zijn bezoeker loopt omhoog; dus de camera ook maar omhoog gericht.

Speenkruid groeit vaak zó uitbundig en overal, dat veel mensen het zien als een plaag. Maar ik kan wel vrolijk worden van zo'n waas geel. En een enkele bloem is ook best mooi.

Een fraai klokje is de wilde hyacint maar best lastig om een mooie compositie van te maken doordat ze vaak in bosjes bij elkaar staan. Ik had geluk één enkel takje te vinden waar deze vier klokjes er aanhingen.

Foto gemaakt met de lensbaby.

Binnenkort kleurt de polder weer geel van het koolzaad. Best lastig om tussen al die chaos van bloemen toch een rustige compositie te vinden met sfeer. Met deze ben ik wel blij.

Dauwdruppels op het bloemhoofd van een kievitsbloem. Het licht vanochtend vroeg was niet zo mooi als gedacht, dus het plan om een sfeerfoto te maken was al gauw gevlogen. Dan maar een andere aanpak en het wat abstracter benaderen. Handstack van 6 opnames (100 mm F8) op statief en samengevoegd met Helicon Focus software.

Op het landgoed rondom kasteel Biljoen stond op een paar kleine plekjes wat bosanemoontjes. Gelukkig heb je geen hele velden nodig om een paar bloemetjes te fotograferen, dus ik was hier blij mee! Er was weinig zon en daardoor kwamen de bloemen pas later open. Gefotografeerd met een koele witbalans om wat extra sfeer toe te voegen.

De kievitsbloem, één van mijn favoriete voorjaarsbloemen om te fotograferen.

De Bostulp is een vroege voorjaarsbloeier maar zo vroeg had ik de tulp nog niet gezien bloeien. Nog even een week wachten tot hij in geheel zijn schoonheid laat zien.

Bosanemoontje, tijdens de DDN fotodag bij Kasteel Oud-Poelgeest. De wind was een uitdaging, mijn nieuwe macro-lens ook. De zachte omgeving rond de bloem is gecreeerd door een plastic zakje om de lens te binden. ( Lens: TTArtisan 100mm f/2.8 bubble bokeh )

Prille lente dat kun je zien bij deze Kievitsbloemen waar voorzichtig het ontluiken is begonnen.

Foto gemaakt met de functie in de camera van meervoudige belichting, opname van 2 foto's.

In het park dat overal rijkelijk bezaaid was met bosanemonen, had dit exemplaar een uniek plekje gevonden voor hem alleen. Gisteren gefotografeerd tijdens de Fotodag bij kasteel Oud Poelgeest. Dank voor de organisatie, e.e.a. was prima geregeld door Brigitte en Loes. Leuk om tussen het fotograferen door andere hobbyisten te spreken. Bovendien bleven de voorspelde slechte weersomstandigheden uit. Geen druppel regen gezien. Alleen de wind maakte het fotograferen lastig.

Rondom het kasteel Oud Poelgeest groeiden naast en tussen de vele bosanemomen ook de elegante vingerhelmbloem en holwortel. Ook in een witte variant, extra leuk. Dus die 'moest' op de foto.

Bij de naam 'holwortel' zou je niet denken aan het iele en zeer elegante plantje dat deze naam gekregen heeft. Het is een stinzenplant en bloeit in het vroege voorjaar. Vaak staat het gemengd met de vingerhelmbloem, waarvan de bloemen vrijwel hetzelfde zijn. Het verschil zit in de blaadjes; bij de vingerhelmbloem lijken die op handjes, die van de holwortel zijn rond. In het Thijssepark bloeien er veeeel, van beide soorten.

Tot hier en niet verder. 

Het opvallende van deze soort is dat ze vaak zowel knoppen, bloemen en vruchten laat zien.

Hele bossen zomerklokjes stonden in het Thijssepark. Een vrolijk gezicht. Deze klokjes groeien met veel hogere stengels dan bv. de sneeuwklokjes. Geeft iets meer mogelijkheden voor foto's. Zomerklokjes hebben i.p. twee klokjes aan iedere stengel, maar ik zag er ook wel met drie of vier. En we hoeven dus niet tot de zomer te wachten om ze te zien bloeien.

De groene varenbladen buigen zich beschermend over de rode tulpen.

Een lange tulp met dichte bloem en een korte waarvan het koppie open is. Het deed me denken aan contact; communicatie tussen de twee: de puber die het grootste woord voert en de meester of vader die luistert...

Als de bosanemonen weer de kop op steken is het voorjaar weer begonnen. Heerlijk om weer even over de grond te kruipen voor al dat moois.

Gister maar weer eens de macrolens afgestoft, dat was best lang geleden. Heerlijk om weer eens over de grond te kruipen en buiten te spelen.

Een focus-stack van een aantal opnamen bij f/5 om de plant scherp tegen een zachte achtergrond te krijgen. In die achtergrond heel vaag een zuringplantje.

Stack van 6 beelden omgezet naar zwart wit met NIK - Silver Effex en Selenium toner.

De reiger had net een klein visje gevangen maar toen er een wandelaar passeerde verkoos hij om het op een andere plek naar binnen te werken.