Tijdens een sneeuwbui kon ik deze groep meerkoeten in een winterse omgeving op de foto zetten.

Geweldig hoe helder verschillende stukken ijs op Diamond Beach waren. Onder belicht en donker afgewerkt om de structuur van het ijs extra te benadrukken.

In weer en wind fotograferen heb ik op IJsland zeker geleerd! Dik en waterdicht aangekleed op Diamond Beach. We hadden het hele strand voor ons alleen! En verdwaalde Amerikaanse toerist vroeg zich vertwijfelend af waar we in de lieve vrede mee bezig waren: Are you working for a Magazine? - No, just for hobby. Met ijs in 50 tinten blauw.

Bij het zien van dit klompje ijs dacht ik eerst dat het een takje was maar bij nader inzien was het een staaldraadje dat in het water lag en door het nog lage (tegen) licht van de zon werd verlicht.

In december 2022 deed zich weer een mooie kans voor om ijssculpturen te fotograferen. Na wat geschuif, geflits en geklik zag ik dat, bij een bepaalde positie van mijn flitser, er een monsterachtig gezicht verscheen met een puntige snuit, dat me deed denken aan zo'n middeleeuws doktersmasker. Ik besloot het licht en de compositie te finetunen totdat het resultaat geheel naar mijn tevredenheid was.

Berijpte grassprietjes gevangen in het met mooie patronen bevroren water van een vennetje. De schoonheid van de natuur in al haar eenvoud.

Roodborstje waagt zich op ijs.

Op de Dammerkade staat deze schitterende Eik, dat een moerasbodem in Ankeveen zo`n zware boom draagt is al bijzonder. Ook al is hij wat scheef gezakt.

Wat een vogel achterlaat kan voor een eekhoorn heel interessant lijken.

Een koude start van de ochtend, met een kunstwerk op het water!

Door de zachte winter groeiden veel planten gewoon door en kwamen er zelfs zaailingen op. Toen dat alles door de regen onder water liep, wat later veranderde in een laagje ijs, ontstonden er fraaie ijsplaatjes.

Tussen alle berijpte stammen lijkt één boompje niet mee te doen. Door het gewicht van sneeuw en aangezet ijs breken takken en bomen af. In hun val schudden ze de sneeuw en het ijs van zich af.

Prachtige vormen waren er te zien in het bos waar een dun vliesje op deregenplassen lag

Zilverreiger in de sneeuw

eentje uit mijn archief toen de winters nog een beetje winters waren

Deze foto heb ik half december 2022 gemaakt toen ik op de vroege ochtend door de Zuidschermer reed. De zon was net opgekomen, er hing wat ochtendnevel en de sloten waren licht dichtgevroren.

IJsstructuur op een bevroren waterloopje

Na een koude nacht was er een prachtige berijpte wereld in het buitengebied van Maurik (Betuwe). Al fietsend geniet ik van deze magische ochtend. Soms vergeet ik dan zelfs foto's te maken. Het ochtendlicht was fraai, mooie pasteltinten en toen zag ik dit tafereeltje........

Berijpte bladeren in eigen tuin van de Acer, Beuk, Geranium en uit de gemeentetuin een eikenblad

De laatste van mijn miniserie die ik vorige week gemaakt heb tijdens een koude winterochtend. Het licht was heel mooi, bijzonder hoe alles dan zo veranderd in een gloed qua kleur. Wederom een blend van 3 opnamen.

De afwisseling van dooi, vorst en een vleugje sneeuw gaf mooie patronen op het ijs. Voor iedereen fijne feestdagen en ik wens het team DDN ook het volgend jaar weer veel succes met deze prachtige site.

Aan het einde van de afgelopen koudeperiode waren de rijpkristallen op sommige plekken tot flinke structuren gegroeid. De opkomende zon zorgde voor de bling.

Men neme een stukje ijs en houdt er een lampje achter. In dit geval een mobieltje. Met de macrolens in combinatie met een voorzet lens en tussenringen beland ik ineens in een ander sterrenstelsel.

Een fotostack van 3 opnames van deze bevroren paddenstoel. Samengevoegd in PS

IJsstructuur op een bevroren waterloopje

Abstract beeld of intiem landschap? Als het water laag staat is aan de randen van de Gouwzee de zachte veenbodem zichtbaar. Je moet er voorzichtig lopen, want je zakt er zo in weg, zelfs als de bovenlaag bevroren is, zoals afgelopen week. In een hoek waren in wat holtes prachtige ijspatronen ontstaan. Het geheel deed me denken aan IJsland, waar je je soms ook in een buitenaards landschap waant. De combinatie van zwarte bodem en blauwwit ijs had daarin uiteraard een groot aandeel.

De zon was inmiddels langzaam opgegaan. In de tegenovergestelde richting hiervan was het licht mooi zacht en kleurrijk.

(3 belichtingen samengevoegd)

Afgelopen vrijdag voor zonsopkomst naar het Leersumse veld gegaan om een winterse zonsopkomst te fotograferen. Mijn oog viel op een groep graspollen die helemaal bevroren waren. Het mooie effect van de bevroren grassen was een paar uur later helemaal verdwenen toen ik weer langs deze plek liep.

bevroren zandribbels met daar tussen in ijs...de net opkomende zon zorgde er voor dat de bovenkant van het zand een beetje werd verlicht.

Meerkoet helemaal alleen op het ijs. Moet wel koud zijn aan zijn pootjes.