Soms heb je het geluk dat er iets gebeurt waar je al tijden op hoopt. Even strekken en dat op gepaste afstand. Hier zie je heel mooi de prachtige gekleurde patronen van de vleugel van een Boomkruiper.

Al weer jonge Appelvinken waargenomen. Geregeld komen ze even naar het water om te drinken. Deze foto is van 2023.

Holenduif in actie. Momenteel laten ze zich geregeld zien en als de tijd daar is gaan ze zich ook nog even opfrissen. Aan hun gedrag in het water weet ik precies wat er komen gaat. Meestal verdwijnen de foto's in de Prullenmand maar hier kan ik wel mee leven.

Je hoort en je ziet ze niet en ineens zitten ze in het water. Deze dame /heer kwam voor mij precies op tijd.

Soms heb je het geluk dat je precies op tijd bent wanneer ze heel mooi van kleur zijn. Dit zevental, elk 1,5mm. op een voetstukje en ook nog eens omringd door Mollisia ( Ascomyceten ) heb ik gevonden op een natte, oude omgevallen Berk. De Papilparapluutjes hebben naar gelang van de weersomstandigheden maar een heel kort bestaan. Ze verkleuren van wit naar roze, dan kersenrood en vervolgens naar bruin en ten slotte naar zwart en dit alles binnen 24 u. Bijzonder, prachtig mooi spul!

Dit plasmodium is de voorloper van het Glanzend Druivenpitje, het geheel is maar een paar cm. Ga meestal de volgende dag terug om te kijken hoe het er voorstaat, helaas was ik een beetje te laat om de Druivenpitjes netjes op de foto te krijgen. Als je even naar internet gaat weet je hoe ze eruit zien. Mooi spul om te zoeken en vast te leggen.

Deze Dame of Heer ging er eens goed voor staan.

De laatste paar jaren bijna geen Rosse Woelmuizen meer waargenomen in het bos. Soms zie je uit je ooghoek iets bewegen en zowaar toch weer een Rosse Woelmuis. Waar de vogels soms met voer morsen zijn ze als kippen erbij. Het zijn echte klimmers maar deze was al weer in de afdaling. Had het geluk dat deze een Pitstop of een black-out had want ze zijn razendsnel.

Meestal vind ik dit kleine spul in het bosgebied waar ik geregeld vertoef. Deze soort had ik al in de eerste fase gespot. Hoopte dat ik ze onder deze omstandigheden kon fotograferen maar dat is niet altijd vanzelfsprekend. Heeft te maken met weersinvloeden. De foto is ongeveer 3cm. breed.

Nu het iets warmer wordt zie je ook meer activiteit bij het water.

Deze ukkies heb ik in alle stadia kunnen fotograferen.

Was een moeilijk karwei om er eentje ( kopje 1mm. ) scherp te krijgen. Plat op de buik omdat het kleine spul zich vlak boven het water bevindt. Moest me daarom behelpen met twee rijstzakken, op elkaar, omdat ik schuin naar beneden moest fotograferen. Tevens moest ik aan de compositie denken. Uiteindelijk gelukt.

Doordat ze door wandelaars werden opgeschrikt zag ik ze al van ver aan komen vliegen. Gewacht, in de mobiele schuilhut, tot ze dicht genoeg bij waren om ze in de vlucht te pakken. Je moet dan een beetje geluk hebben dat er tussen een aantal foto's een scherpe zit.

Zo af en toe kom ik ze wel eens tegen wanneer ik op zoek ben naar klein spul. Meestal hangen ze aan takjes of onder schors van bomen dat op de grond ligt. Het is een waar kunstwerkje van deze kleine spin. De cocon van 5mm. doorsnede lijkt wel met koperdraadjes zijn omwikkeld, dit ter bescherming van de eitjes.

Het was toen behoorlijk koud in mijn onderkomen maar je krijgt er ook soms wat voor terug. Was bezig om een Roodborst te fotograferen in de sneeuw toen plotseling een Sperwer de Roodborst voor mijn neus weggriste. Kon nog net een paar foto's maken voordat hij met zijn prooi verder het bos in vloog. Dit alles gebeurde op gepaste afstand.

Vaak kondigen ze zich al aan met hun typische luide geroep. Ze zijn schuw en verkennen eerst hun omgeving. De mannetjes kun je herkennen aan hun rode vlek onder het oog, deze is bij het vrouwtje zwart.

Heb ze al in verschillende stadia gefotografeerd, ze veranderen van structuur en kleur. Het is passen en meten. De foto is is een paar cm. breed.

Wanneer ze zitten te badderen maakt een beetje geluid hen niets meer uit. Geen uitsnede. Wens allen bij de DDN een gezond 2024.

Ga elk jaar weer terug naar het voor mij bekende stuk hout om te kijken of deze prachtige schimmel aanwezig is. Elk kopje op een donker steeltje is 0,3-0,4mm klein. Dus loep is noodzakelijk. Hou tijdens het fotograferen al rekening met de belichting zodat ik thuis alleen het schuifje van de hooglichten iets naar rechts hoeft te schuiven. De Smaragdina dankt zijn naam aan de kleur. Helaas is voor deze fraaie schimmel nog geen Nederlandse naam. Geen uitsnede.

Dit groepje, elk kopje circa 2,5mm. klein en heel mooi van kleur, kon ik gisteren ook nog eens op een vochtige, bevroren oude boomstam, vereeuwigen.

Er zaten op het moment dat ik er was verschillende modellen op een oude liggende boomstam . Zoek dan met een loep naar een geschikt model dat mij past. Dit stelletje in fase 2 had prachtige voetjes en verdiende volgens mij dan ook de volle aandacht. Zet altijd eerst mijn stevig statief zodanig op dat ik er weinig aan hoeft te veranderen. Dan gaat pas de camera erop. Scheelt een hoop werk.

Kreeg maar heel even de tijd om de Sperwer- man bij dit licht te fotograferen. Had ook nog het geluk dat hij uitgerekend op dat moment zich ging rekken en strekken.

Had een paartje Houtduiven in het vizier die zich heerlijk aan het poetsen waren op een bestaande Larikstak. Plotseling vlogen ze met een noodgang van de tak en nam deze adulte dame Wespendief de plaats over. Natuurlijk ook niet verkeerd. Een klik was voor mij voldoende om deze bijzondere roofvogel vast te leggen. Ben altijd zeer voorzichtig i.v.m. verstoring.

Ben een poosje zoet geweest om dit super kleine spul enigszins netjes en gedetailleerd op de foto te krijgen. Je hebt vaak slecht licht in het bos en een lichtbron gebruik ik niet.

Zeer klein, 4,5mm. hoog en 2,5 mm. in doorsnede en conisch van vorm. Binnen enkele uren veranderen ze al van kleur. Hier de ruimte gegeven voor een beetje sfeer.

Heel even kwam die middag de zon erdoor en de Grote lijster zat precies op de goede plek.

Meestal groeien ze massaal bij elkaar maar dit trosje kon ik mooi los van de anderen fotograferen. Het is altijd weer een uitdaging om er iets van te maken. De Fopdraadwatjes zijn 1,5 mm. klein. Stevig statief, tussenringen, draadontspanner en loep zijn van belang om er iets van te maken. Maak altijd gebruik van handmatige scherpstelling zodat je precies kunt zien wat wel en niet in de scherpte valt.

Deze zaten aan de zijkant van een oud afgebroken stammetje. Om er iets van te maken was even puzzelen. Handmatige scherpstelling.

Geregeld zie ik ze van onder naar boven tegen de bomen hun kostje bij elkaar zoeken. Deze kon ik op gepaste afstand vast leggen.

Deze schijnpluimpjes zijn al ver op hun retour maar niet minder mooi. Elk zijn ze ongeveer 7-8 mm hoog. Je moet het maar treffen!