SchotlandWild - Woest - Wonderschoondoor Petra van der Zande Schotland is geen zonbestemm...

Deze voor fotografen bekende locatie bij Glencoe is onder alle weersomstandigheden een goede plek voor landschapsfoto's. Het weer is alles bepalend en varieert elk kwartier. Windstilte komt voor, maar daar moet je soms wel op wachten...

Het boompje links op de foto is misschien wel het meest gefotografeerde boompje van Isle of Skye. De Quiraing, zo heet dat gebied, is een populaire toeristische attractie. Ik heb geprobeerd de weg aan de rechterkant buiten beeld te houden, maar dan mis je ook die berg en dat vond ik dan weer jammer.

Tijdens een wandeling in de Schotse Highlands kwam ik langs deze omgevallen boom, een prachtig plaatje van vergankelijkheid

's morgens vroeg naar boven geklauterd over de verse sneeuw om de zonsopgang vast te leggen op de deze iconische plezier. Weinig zon......10 minuten later was het zicht compleet verdwenen. iso 100 F11 0,8 seconde 44 mm

Op de weg naar Glencoe in Schotland kom je langs de Three Sisters. iso 100 F11 18 mm 0,8 seconde

Nog maar een keer Schotland omdat ik zelf het terugkijken nog niet zat ben. 's Morgens vroeg (3 uur) op om om kwart over 4 de zonsopkomst te kunnen meemaken vanaf de Quinag in de buurt van Loch Assynt. Het duurde even voor de zon er doorheen brak, maar toen was het ook echt de moeite waard... Samengesteld HDR-bracket

Het ruige landschap op het eiland Skye in Schotland met het ruige weer in november bij de Fairy Pools met de Black Cuillin op de achtergrond.

Op het eiland Hoi, het meest zuidelijke eiland van de Orkney-archipel vinden we een keienstrand met fraai gekleurde rolstenen die in de loop der eeuwen door de alsmaar eroderende werking van de branding afgerond zijn. Lastig om overheen te lopen maar wel de moeite waard om aansprekende composities te vinden.

Omdat de Farne's nog gesloten zijn vanwege (het risico op) vogelgriep zijn we uitgeweken naar een andere mooie lokatie aan de westkust: Lunga (één van de Treshnish Isles). Niet zonder resultaat gelukkig. De papegaaiduikers vlogen af en aan om hun jonen van verse vis te voorzien.

Tijdens de oversteek van Skye naar Harris&Lewis hadden we een uitzonderlijk rustige zee. Deze wegvliegende papegaaiduiker gaf daardoor wel een vrolijk spiegelend beeld.

Op Handa Island kun je ook deze mooie vogels aantreffen. Niet in van die grote aantallen als op de Farne's of Isle of May of Lunga, maar niet minder mooi.

Ook op Handa Island te vinden, zoals langs de hele Schotse kust: de Noordse stormvogels. Hier heerlijk rustend op een rots.

Handa island is als vogelreservaat een fantastische plek om o.a. kleine en grote jagers te zien en fotograferen. Dit zijn twee grote jagers wat kleiner weergegeven in hun landschap.

Handa Island is een fantastische vogelreservaat om o.a. kleine en grote jagers te zien die daar broeden. Dit is de kleine.

Halverwege de wandeling naar de bone caves (andere upload) kom je langs de plaats waar een beek/riviertje uit de grond omhoog komt. Het water komt vanuit de berg ondergronds boven water. De stenen en rotsen zijn mooi bemost en in et warme avondlicht wordt het mos mooi geaccentueerd.

Een mooie wandeling in het noordwesten van de Highlands brengt je bij de "bone caves". Een drietal grotten waar ooit menselijke botresten zijn gevonden. Dit is een HDR-stack van het uitzicht vanuit de hoog gelegen grotten het dal in.

Aan de noordkust van Lewis vind je ook Jan van genten. Vanaf het strand konden we een groep volgen die blijkbaar een school vis had ontdekt. Als torpedo's duiken ze het water in.

De sterns zijn net zo dynamisch als de golven in de branding.

Rond het noordelijkste puntje van Lewis (the Butt of Lewis en Port of Ness) stikt het van de zeevogels omdat de zee er rijk is aan voedsel. De sterns pikken de visjes vakkundig uit de branding.

Van papegaaiduikers met hun bek vol vis had ik al veel foto's gezien op internet, maar dat alken daar net zo goed in zijn had ik nog niet in de gaten totdat ik in de haven van Port of Ness in het noorden van Lewis deze alk driftig bezig zag.

Onder invloed van de eeuwenlange eroderende werking van het water ontstaan abstracte patronen.

De Atlantische kust van Harris&Lewis is fantastisch en je waant je soms op een subtropisch eiland. Luskentyre beach spant wat dat betreft de kroon met het schitterende azuurblauwe water en hele brede stranden.

Echt fantastisch om in het wild van dit soort taferelen te kunnen genieten en ze dan ook nog eens te kunnen fotograferen.

Mensen die bekend zijn in Elgol op Skye kennen waarschijnlijk ook de zgn. honeycomb rock. Een als honingraat uitgesleten hoge rots langs Elgol Beach. Dit is een detail waarbij ik bewust voor de volle opening heb gekozen om de aandacht op het detail te richten.

Als je het geduld kunt opbrengen om te wachten tot de zon onder is (en in juni is dat in Schotland pas om half elf) wordt je beloond met dit soort taferelen.

Langs de weg naar Elgol op Skye heb je zicht op de piek van Bla Bheinn (onuitspreekbare namen gebruiken ze daar in Schotland). Een eenzaam boompje zet het typisch Schotse gebergte mooi in perspectief.

Fascinerend om te zien hoe een visarend moet worstelen om met zijn prooi weer uit het water te komen. Hij verdwijnt bijna tot aan z'n kop in het water en al vleugelslaand komt hij dan weer langzaam boven. Maar de vastberadenheid straalt van z'n kop en de forel heeft de moed al zo'n beetje opgegeven, dus het komt goed.

Na de vangst doet de visarend nog een rondje over de plek waar hij succesvol was.... Nu op weg naar het nest om vrouw en kroost van voedsel te voorzien.

Af en aan vlogen de Papagaaiduikers op Lunga. Prachtig om dit mee te maken. En behoorlijk komisch af en toe.