Een snelle camera die veel beelden per seconden schiet heeft een groot nadeel: de bergen foto's die je uit moet zoeken. Maar als je dan in de hele serie er precies ééntje vindt waar de Wulp zijn poot uit het water optilt, dan maakt dat al het werk weer goed en realiseer je je dat je gewoon een luxe probleem hebt ;-)

Voor het eerst Blauwborsten kunnen fotograferen en dan ook nog bij heerlijk ochtendlicht! Ik had een beeld in gedachten waarbij omgeving en vooral sfeer een grote rol spelen, maar wat viel dat tegen. Of de vogel keek de verkeerde kant op, of het licht viel verkeerd, maar vooral vaak last van vage rietstengels net voor de Blauwborst, zo ook hier helaas. Een stap opzij voorkwam dat, maar dan klopte de compositie niet meer. Vogels fotograferen valt niet mee…. Maar ’t was wel genieten!

Dezelfde Blauwborst als in de andere upload, maar nu wel de stap opzij gezet om het riet voor de vogel te omzeilen. Omdat de compositie niet meer klopte de foto verder uitgesneden, dit ten gunste van de Blauwborst, maar sfeer en omgeving vallen weg. Ben wel benieuwd waar jullie voorkeur naar uit gaat!

Een van de dingen die we samen met de deelnemers wilden doen tijdens de Workshops Aan zee was werken met groothoek en lange sluitertijden. In onze voorbereidingen gingen we daar dus zelf mee aan de slag, daarvan is deze foto één van de resultaten. Maar aan zee is alles onvoorspelbaar, het is elke dag anders, maar dat is de dynamiek van de kust. Voor het maken van deze beelden waren de omstandigheden tijdens de workshops niet geschikt, maar gelukkig hadden we voldoende alternatieven.

Tijdens de Workshop aan zee deden we meer dan alleen ICM. Zo zagen we een prachtige weerspiegeling van goudblonde duinen en blauwe lucht in een plasje dat bij laag water was ontstaan. Zo mooi had ik het nog nooit gezien, dus een moment om toch zelf de camera te pakken,.

Tijdens de workshops fotograferen Brigitte en ik in principe niet, behalve dan wat leuke actieplaten van de deelnemers. Maar als we dan zo'n prachtige finale mogen beleven aan het einde van de workshop, dan mogen we wel even een uitzondering maken toch?

Een heerlijk weekje vakantie achter de rug met het mooiste lenteweer dat je je kunt voorstellen, breukje in pols na valpartij was gelukkig net op tijd hersteld, genoten dus en eindelijk weer eens veel gefotografeerd.

Dezelfde Tepelhoorn met Zeepokken als in een eerdere upload, ook Brigitte liet er al een prachtige foto van zien. Samen hebben we er heerlijk bij de branding mee zitten spelen, Hier gewacht op het moment dat een golf er precies overheen spoelde.

Een golvend stukje duin en wat helmgras, meer is het eigenlijk niet, maar het strijklicht licht maakt er toch wat moois van.

Lekker creatief gespeeld op het strand, camera met langere sluitertijd - 1/8 sec - horizontaal bewogen om een verstild beeld te krijgen. In de nabewerking de kleuren ook een beetje 'zen' gemaakt met behulp van Nikfilter Color Efex.

Ik moest bij deze 'schuimkraag' aan een lekker schuimend biertje denken, dus proost dan maar en een fijne zondag!

De opeenvolgende stormen brachten enorm veel 'zeebanket' naar het strand, het viel me daarbij op dat de variatie enorm was. De ene dag vooral Gewone zeesterren, dan weer een meerderheid van Slangsterren, een volgende keer megaveel Strandgapers, en ook vaak een mix van dat alles.

Helaas kon ik als gevolg van een klein ongelukje een poos niet fotograferen :-(  Deze week kon ik voor het eerst de camera weer vasthouden, de stormen zijn geluwd maar er zijn nog steeds leuke strandvondsten. Even lekker bezig geweest met een schelp vol Zeepokken, herstel: de schelp is een Tepelhoorn,  met dank aan de kennis en wijsheid van Leo.

Even een broodje eten op de Zuidpier van IJmuiden, tot mijn verbazing kwamen de Steenlopers 'bedelen'. Brood bleef dus liggen, tijd om te fotograferen, af en toe kwamen ze zelfs veel te dichtbij.

Tijdens het blauwe uurtje zijn er vaak mooie blauwe tinten in de golven te zien die prachtig contrasteren met de witte schuimkoppen, Dit wordt op een verrassende manier versterkt door de camera met een langere sluitertijd - in dit geval 1/8 sec - horizontaal over het water te bewegen.

Door de witte omgeving van het dunne laagje sneeuw op het strand zag ik eigenlijk voor het eerst pas echt goed hoe fantastisch mooi al die verschillende kleurtjes van de schelpjes zijn, ook dát is 'winterwonderland'.

Bij Winterwonderland denk ik al snel aan een situatie met wondermooi winterlicht, maar die omstandigheden zijn momenteel ver van ons verwijderd. Terwijl de wind alweer rond het huis giert, lijkt een foto van een sneeuwstorm me op dit moment wel toepasselijk, want ook dat is tenslotte Winterwonderland.

Een tijdje terug heb ik pogingen gedaan om de snelheid van zo'n leuk Drieteenstrandlopertje vast te leggen met een langere sluitertijd, pfff dat valt niet mee. 

Maar zoals vermeld in het vandaag gepubliceerde artikel Lange sluitertijden: het is heel veel “trial and error”. En met wat geluk begint het dan ergens op te lijken ;-)

'Lager is vager' wordt vaak als ezelsbruggetje gebruikt om te onthouden dat een laag diafragma-getal voor minder scherptediepte zorgt. Lager is ook letterlijk vaak vager, zoals hier, waar ik de Steenloper zo laag mogelijk over de stenen gefotografeerd heb, dat zorgt voor meer vervaging in voor- en achtergrond.

Gisteren naar de Zuidpier van IJmuiden geweest, de vogels lieten het een beetje afweten, maar deze schattige zeehond werkte uitstekend mee!

In deze tijd van het jaar ga ik in de Amsterdamse Waterleidingduinen graag op zoek naar de wintergasten, afgelopen stonden de Wilde zwanen op mijn verlanglijstje, en gevonden!

Elke golf is anders, daardoor kun je uren aan en in het water staan om telkens weer andere beelden te maken, vooral bij lange sluitertijden is het steeds heel verrassend wat er op je schermpje verschijnt.

Afgelopen maandag bleef het lang mistig, Ik zag op internet dat de Wisenten in het Kraansvlak in de buurt van het wandelpad liepen, dus ik besloot mijn geluk te beproeven. Geen telelens mee, maar de 70-200mm want Wisenten in het landschap stonden op mijn  lijstje. Het viel wat tegen, alles was erg sombertjes, maar uiteindelijk is deze foto toch wel een sfeervol 'schilderijtje' geworden denk ik?

Een dikke laag rijp komt direct aan zee niet zo heel vaak voor, maar als het dan een keer gebeurt is het wel een buitenkansje om schelpen met rijp te zien en te fotograferen,

Eind augustus zat ik op een koude ochtend in een vogelhut bij Boer Murk. Op de tafel in de hut lag dit vlindertje, ik dacht dat het dood was. Maar toen de zon de boel eindelijk wat opwarmde kwam het Witje tot leven, terwijl het zonlicht het tafelblad omtoverde in zilver en goud.

Ik word altijd helemaal blij wanneer ik zo'n prachtig mannetje Krooneend zie, maar man én vrouw samen in het gouden water spant natuurlijk helemaal de 'kroon'.

Net na de zonsondergang, die nauwelijks iets voorstelde, werd ik alsnog getrakteerd op heerlijke pastelkleurtjes in de golven. Lekker gespeeld met langere sluitertijden en beweging.

Mijn laatste ochtend in het Speulderbos, het weer was erg somber en ik zag aanvankelijk geen mogelijkheid om nog iets toe te voegen aan wat ik al gefotografeerd had. Toen trok een lichtere plek in de verte mijn aandacht, dat bleek een meer open stukje bos te zijn. Ik had de witbalans iets koeler ingesteld en op mijn schermpje zag ik pastelkleurtjes verschijnen. Die heb ik in de nabewerking wat verder uitgewerkt en ik liet me meevoeren naar een sprookjesbos waar ik zomaar elfjes, feeën en prinsesjes kan tegenkomen....

Tijdens de workshop van DDN onder leiding van Brigitte , kwamen we op mooie plekjes in het Speulderbos Het was een erg gezellige, mooie en vooral leerzame dag. Het enthousiasme waarmee Brigitte de workshop leidde werkte aanstekelijk. Via haar tablet liet ze prachtige voorbeeldfoto's zien. Een belangrijk les was om vooral evenwicht in je foto te krijgen wat niet makkelijk is in dit best chaotische bos. Brigitte en Loes bedankt voor deze te gekke dag, ik heb genoten!

Als mede-organisator was ik beide Workshopdagen present in het Speulderbos, maar op één dag was ik ook deelnemer aan de workshop, want van bosfotografie had ik nog maar weinig kaas gegeten en die creatieve technieken waren aan mij eigenlijk nooit zo besteed. Maar onder de bezielende begeleiding van Brigitte heb ik me toch eens aan de ICM gewaagd! Dank zij goede uitleg en geduldig én onder veel hilariteit lekker oefenen kwam er zelfs een beeld tot stand dat ik toch best wel gaaf vind ;-)

De kleuren van de Lariks daagden me uit om er maar eens écht een kleurenfeest van de maken.