Het strand is altijd vol verrassingen, prachtige structuren, zelfs met een zilveren randje.

Het werd wel weer eens tijd voor een creatieve uitspatting, na al die landschappen en vogeltjes. Meervoudige belichting in Photoshop (3x dezelfde foto in een ander formaat) met een 4e onscherpe foto van een papaverveld als achtergrond. Gespeeld met verschillende overvloei modi. Daarna als 5e laag een texture gebruikt.

Deze herfstblaadjes lagen in de drinkbak voor de vogels, door met de macrolens te kijken vond ik een mooie structuur van de blaadjes. Deze foto is van vorig jaar die nu wel bij het thema van de maand past.

Speurend naar een herfstig plaatje kwam ik deze (niet herfstige) omgezaagde boom tegen. Ik vond de combinatie van mens en natuur in dit abstracte beeld mooi bij elkaar komen. Exif: f/18 84 mm ISO 100 2,5 sec

Samen met Loes heb ik een dag voor de workshop "Anders kijken anders doen" gescout in de AWD om onderwerpen te vinden waarop de cursisten helemaal los konden gaan. Het leuke is dat je op zo'n scout dag ook zelf helemaal out of the box kan gaan. Dit beeld sprak me direct tot de verbeelding. Op de voorgrond zie ik en vogelkop skelet en wat beenderen en in het midden "het zwarte gat" en wat zie jij? Een foto die uit 10 lagen in Photoshop van hetzelfde beeld is opgebouwd, maar tekens met een andere basis handeling en/of overvloei modus.

Reflecties in het water van een stomend beekje

Gekleurde blaadjes in het water met een fraai patroon. Ze trokken direct mijn aandacht tijdens de DDN fotowandeling in de AWD. Op verzoek van Marijke, hier mijn versie in kleur.

Kunst van moeder natuur. Water, gekleurde bomen en wat rimpelingen die gemaakt zijn door een waterhoen, meer is niet nodig. Er is niet gecropt in de foto, maar uitsneden eruit zou ook nog zomaar eens kunnen.

Bij het zien van dit beeld was de titel voor mij snel verzonnen. Vind je het belangrijk wat je ziet? Ik niet echt als het beeld je maar aanspreekt en je langer blijft kijken. Ik ben benieuwd of jullie dat ook zo ervaren, maar misschien spreekt het je wel helemaal niet aan, dat is ook goed mogelijk. Gelukkig verschillen de smaken om het spannend te houden.

Vrijdag 15 maart heb ik deelgenomen aan de workshop Zilt&Zo onder begeleiding van Brigitte en Loes. Vooral de structuren op het strand gaven mij veel inspiratie. r was geen vierkante meter hetzelfde. Vooral de wind gaf heel aparte structuur. Brigitte en Loes, dank je wel!

Fijn om eens op het strand te fotograferen, onder deskundige begeleiding van Loes en Brigitte. We hadden prima omstandigheden tijdens deze workshop Zilt&Zo. Voordien werden enkele aandachtspuntjes doorgenomen, wat toch fijn is, aangezien ik wel vaak hetzelfde doe wat instellingen betreft op de camera. En het nut of beter gezegd geen nut van een polarisatiefilter is mij nu ook duidelijk ;). Deze foto is terplekke onderbelicht en heb ik gebruik gemaakt van het licht. Geen omzetting naar Z/W.

Een intiem landschapje gefotografeerd tijdens de workshop. De verschillende laagjes en structuren vielen mij hier op en de functie van het gras om alles bij elkaar te houden.

De tweede fotowandeling over de Zuidpier van IJmuiden verliep winderig en erg nat, maar de deelnemers waren bikkels en trotseerde de wind. Er werden nog steeds fijne gesprekken gevoerd ondanks de nattigheid. De basaltblokken staan daar dag in dag uit in de regen, storm en spattend zoute water. Hierdoor zijn er door de tand des tijds haarscheurtjes in het steen gekomen die naadloos worden opgevuld door mycena draden en algen. En vast nog veel meer waar ik de naam niet van weet te achterhalen.

Zelden zijn er omstandigheden dat stuifsneeuw zich vermengd met stuifzand. Met name rondom boomstammen en obstakels ontstaan dan de meest vreemde en grafische structuren. Door je positie goed te kiezen krijg je de laagstaande zon er ook nog bij op.

Gister een heerlijke dag uitgewaaid aan de Zuidpier van IJmuiden tijdens de DDN fotowandeling met goed gezelschap en fijne gesprekken. Behalve vogeltjes is daar ook voor mensen die van abstract  houden genoeg te fotograferen. Foto is omgezet naar zwart wit mbv NIK Silfer-Effex.

De natuur zelf kan prachtige kunst voortbrengen , althans dat vind ik. Doordat je niet kan zien hoe groot het is en geen referentie hebt blijven dit soort beelden mij altijd intrigeren. Iemand een idee wat het is?

Ze noemen de Loonse en Drunense duinen niet voor niets de Brabantse Sahara. Overdag heet als een oven en in de nacht lekker koud. Dit was op zo'n koude ochtend waarbij het zand nog niet platgetrapt was door hondenpootjes en er heel veel rijp aanwezig was.

In de het thema lijnen mogen veren natuurlijk niet ontbreken. De foto is aangepast met enkele bewerkingen in photoshop.

Op het strand van Karpathos lagen prachtige glad gesleten rode kiezels met een fraaie marmerstructuur. Dit is een detail van circa 3x3 cm in een stack van 8 beelden samengebracht via Helicon Focus software. Dit zijn aardig wat lijnen lijkt me zo.

Meervoudige belichting in de camera van twee beelden van rimpelingen en reflecties op het water oppervlakte.

Deze waterplanten en hun reflecties zijn gefotografeerd vlak voor zonsopkomst in de Kampina. De vorm en de abstractie doen met denken aan een Japanse pentekening, ook wel Sumi-e genoemd. Past ook denk ik wel naadloos in mij Japanse serie, De foto is niet afgewerkt in zwart wit, maar heeft de oorspronkelijke kleuren. Tijdens de opname is er stevig onderbelicht.

Fluitenkruid is voor mij altijd het summum van de lente. Dit maal in een creatieve benadering met meervoudige beelden.

Zandbomen in het strand zijn intrigerend en altijd een bron van inspiratie, never a dull moment at sea.

Meervoudige belichting in Photoshop van vier beelden, die allen (delen van) bomen als onderwerp hebben. Tezamen een nieuwe boom creatie.

IJskristallen op een ruit van een oude sportwagen, die duidelijk ander glas had dan de moderne auto's. De kleuren zijn echt zo. In de auto lag een oranje veiligheid vestje dat reflecteerde in sommige gedeeltes van de ijskristallen. Ditmaal 1 foto en dus geen stack, 100 mm macro objectief 2 tussenringen (36+20 mm)

IJsstructuur op een bevroren waterloopje

Zeg nu zelf, die ogen daar smelt je toch voor!

Kontje van een netgiraf, wat me doet lijken op een doolhof, vandaar de titel.

Kroeskop Pelikaan met een net gevangen lekker maaltje.

De kracht van de branding van de Noordzee