Deze glasvleugelpijlstaart had er zin in en vloog van bloem tot bloem en dan net zo'n momentje moet je snel pakken want ze vliegen razend snel.

Het was nog donker in de vroege ochtend. De kalkmuur van het hotel werd verlicht en daar zat deze gestreepte pijlstaart. Hij draagt een prachtige bontjas. De foto heb ik een kwartslag gedraaid want vond ik mooier uitkomen.

Spelen met het licht dat de omgeving kleurt op verschillende tijdstippen van de dag. De druppels gevormd na een flinke regenbui, het vlindertje zat in het licht op een zonnige zomerse avond. Meervoudige belichting toegepast in de nabewerking.

De rups van de stippelmot aan een zijdendraadje.

Op een plek hoog in de bergen van Lesbos barst het van de vlinders. Het 'onkruid' wordt er namelijk niet verwijderd en/of gemaaid zodat alles vrij en blij kan blijven bloeien. De titel van de foto heeft de vlinder te danken aan z'n mooie vleugels.

Het geelsprietdikkopje kom je zeer regelmatig tegen in Lesbos. Terwijl ik die hier nooit heb gezien. In beweging doet dit vlindertje denken aan een nachtvlinder, maar dat is het toch echt niet.

Dit klein geaderd witje koos de pinksterbloem uit voor een overnachting, ook een waardplant van deze vlindersoort. Het vlindertje kreeg wat ruimte van mij zodat ik het niet verstoorde tijdens het fotograferen. De dromerige omgeving heb ik gecreëerd door gebruik te maken van meervoudige belichting met de Helios trioplan.

Geaderde witjes in het tegenlicht

Tijdens een wandeling langs de Ourthe koos dit zeldzaam bleek blauwtje om op zoek te gaan naar een slaapplaats. Het heen en weer fladderen verminderde en ik kreeg de kans om het rustig te observeren en te fotograferen. Mooi om te zien hoeveel haartjes zich verspreiden over het lijfje en de vleugels wanneer je de macro achteraf bekijkt.

Op de laatste stengel van het koolzaad in m'n tuin raast de rups van het koolwitje langs het blad. Eten, eten, eten. Tot er niets meer over is.

Het Psalidi wetland bij Kos-Stad. Kos is een beetje het Lesbos in het klein maar voordeel is dat er rond half April in de twee wetlands op Kos geen fotograaf te bekennen is :) Veel te zien maar ook het fraaie Kos-Stad is in de avonduurtjes een feestje om daar wat rond te dolen. Een resedawitje in vlucht met telelens, dat lukt niet met de Nikkor 105mm. Johan van der Wielen beschrijft het mooi op: https://www.natuurfotografie.nl/macro-of-telelens/ De ultieme scherpte, dat niet maar waarom?

Het thema voor de maand juni is "Vlinders".

Dus leef je uit in de natuur en deel met ons die prachtige kleurrijke beelden van vlinders in de dauw op een mooie vroege ochtend of vlinders die hun slaapplekje hebben opgezocht bij zonsondergang. Uiteraard zijn foto’s van alle andere stadia van de vlinders zoals de rups en de pop ook welkom.

Ook nu zijn de beelden uit je archief weer welkom.

Meer info en inspiratie vind je hier.

De vlinder was aardig gehavend toen ik de opname maakte maar na knip en plakwerk ben ik heel blij met deze foto. Zo vaak kom ik deze soort niet tegen.

 Thema van de maand juni "Vlinders" Een vlinder staat symbool voor vrolijkheid, teerheid, ...

Een rondje in de tuinen van het Museum Voorlinden leverde deze foto. Is pas mijn derde keer dat ik een glasvleugelpijlstaart tegenkom dus was ik blij verrast met deze ontmoeting.

Op een klein klaverveldje in de buurt van het water drinkt dit geelsprietdikkopje uit de klaverbloemen. Het was druk met vlinders in Lesbos, Griekenland. De soort heb ik in Nederland niet eerder gezien, maar ik vind het diertje de moeite waard om te fotograferen.

Mijn eerste foto op DDN. Ik hoop dat er nog vele foto's mogen volgen.

De koolwitjes fladderden al een tijdje om elkaar heen. Plots ging het vrouwtje op de grond zitten, met het achterlijfje omhoog, ten teken dat ze tot de paring bereid is. Er werd nog wel een tijdje gefladderd, waarna er werd gepaard. Ik had geluk dat ze beide in het scherptegebied vielen. Een mooi moment.

De laatste twee weken aardig wat icarusblauwtjes gezien. Deze twee kon ik tussen wat takjes door parend fotograferen

Na een hele tijd sap van de lijsterbes drinken met 30 graden, werd het even te veel voor deze vlinder. Afkoelen dan maar op het koude metaal van een windmolen. Al gingen de bladen zacht heen en weer, de vlinder bleef er gewoon op zitten. Een blad van de wilgenboom dat verstrikt was geraakt in de windmolen heb ik er digitaal maar even afgehaald.

Tijdens het tellen van vlinders heel veel van deze motjes gezien: je ziet ze even opvliegen, waarna ze snel in het gras landen en zo goed als onzichtbaar zijn. Laatst ging er eentje even vrij zitten zodat ik hem kon fotograferen.

Blijkbaar had de rups toch nog meer honger (of ging gewoon even de benen strekken) en liep het blad en de stengel af. En dat is een road to nowhere want de plant is echt op. Helemaal onderaan nog een paar centimeter groen, maar wel om te delen met 5 andere rupsen. Op zoek naar een plekje om te verpoppen misschien?

Dit is een foto van het eerste ei van het koolwitje dat ik heb zien leggen. Het kleine mini-eitje op dat ene stengeltje koolzaad dat in de voortuin staat heb ik in de gaten gehouden. De rups heeft zo te zien voldoende gegeten want is aardig groot geworden. En die ene stengel is bijna kaal, al heb ik gezien dat er nog meer (kleinere) rupsen op zitten.

Gefotografeerd bij tegenlicht. (Nog) ietsje minder verscherpt dan vorige upload. Niets vervaagd, ook niet in vorige upload.

1 kant van de dijkhelling is (nog) niet (voor de 2e keer) gemaaid. Het groepje distels dat op die plek staat wordt druk bezocht door de vlinders. Het is een leuk gezicht om te zien, al die fladderaars op 5 m2. Maar ook jammer. Want het was niet nodig geweest om al die inheemse planten en bloemen weer te verwijderen.

Deze vlindersoort helemaal alleen op een paar eenzame distels; moest ik thuis opzoeken wat het was. Logisch; de distelvlinder. In deze 2e upload de vlinder erbij gezocht die wel scherp was op het oog. Denk dat ik gewoon de verkeerde had gepakt bij de eerste upload. De drukke foto door het felle licht wat getempered. Waarbij je toch nog kunt zien dat de zon door de vleugels heen schijnt. Kan me van heel lang geleden herinneren dat ik die vroeger wel vaak zag.

Ze zitten gewoonlijk maar kort stil en zitten vaak tussen het gras, maar dit hooibeestje ging net lang genoeg op een aardige plek zitten.

Tsja, deze vlinder hing aan een plankje. Kop naar beneden. Heb de vlinder dan toch maar digitaal omgedraaid want stond er een beetje raar bij. Oog en zwart-witte rand aan achterzijde vleugels wat verscherpt.

De zon kwam bijna op en het eerste licht werd gefilterd door de bomen. Deze dambordjes waren dicht bij elkaar gekropen en hadden beschutting gevonden tussen het slangenkruid. De combinatie van het gouden licht en ietwat paarse slangenkruid (een uur later meer blauw/paars) gaf een fraaie sfeer.

Deze prachtige vlinder wachtte op de warmte van het zonlicht om de vleugels te spreiden en zijn nieuwe wereld te verkennen.