Gewoon een veldje met margrieten. Zag er een driehoekscompositie in en heb er eens een andere bewerking aangegeven.

vlakbij waar ik woon op landgoed valkenstijn bij assen staan nu de waterviolier te bloeien. deze opname van de waterviolier heb ik op een namiddag gemaakt, want dan is het licht niet zo hard meer.

Bij de start van de workshop 50 tinten groen kwamen we onmiddellijk terecht op een stukje dat rijkelijk bezaaid was met dit prachtig fluitenkruid. Het was even zoeken vooraleer ik de sfeer vond die me kon bekoren. Deze achtergrondkleuren en de bokeh die ontstond door de lichtinval tussen de blaadjes door vond ik wel mooi.

Met enkele gelijkgestemde op pad geweest i.v.m. 50 tinten groen. Leuke dag geweest. Beetje gespeeld met een telelens en fluitekruid. Na wat speurwerk voor een leuke compositie kwam dit tevoorschijn.

Vanmiddag een paar uurtjes bij de dijk van rivier De Maas geweest. Oefenen met de macrolens. De schuine dijk is begroeid met koolzaad dat hier een fijne achtergrond was. Door de diverse planten en bloempjes leek het wel een miniatuur sprookjesbos.

Wanneer insecten de bloem van de Brem bezoeken, wordt het stuifmeel op hen afgeschoten.

Voor deze foto heb ik gespeeld met dubbele belichting waarbij ik heb gekozen voor 'vermenigvuldigen'. Erg leuk om te doen en altijd een verrassing wat eruit komt.

Een uitbundig madeliefje langs de dijk. Ik lag hier op een stenen trap om zo dichtbij mogelijk te fotograferen zonder dat er een wandelaar op zou staan en de weg ook niet zichtbaar. Niet echt comfortabel maar wel gelukt. Het groen linksboven verraadt al dat de paarse bloemetjes, waar ik de naam niet van ken, binnenkort ook zichtbaar zijn.

Tussen de begroeiing door met de telelens trok dit muizenoortje mijn aandacht.

Na de regen zijn de kleuren nog eens zo mooi als de zon er door komt. Het mooi licht opgezocht om deze madeliefjes op de foto te zetten.

Ik liep te zoeken naar een andere benadering van 'de paardenbloem'. Hier ligt de nadruk op de uitgebloeide versie, het moment dat de pluimen willen wegwaaien. Op de achtergrond een paardenbloem in bloei zodat dit beeld toch zomers geel overkomt.

Met de opkomende zon op een windstille ochtend vond ik dit moment van verstilling.

Ja, het is bijna over, de narcissen verwelken. Foto gemaakt met dubbele belichting in de camera. Ik heb expres de verdorde randjes zo gelaten om de vergankelijkheid weer te geven.

Speenkruid groeit vaak zó uitbundig en overal, dat veel mensen het zien als een plaag. Maar ik kan wel vrolijk worden van zo'n waas geel. En een enkele bloem is ook best mooi.

Een fraai klokje is de wilde hyacint maar best lastig om een mooie compositie van te maken doordat ze vaak in bosjes bij elkaar staan. Ik had geluk één enkel takje te vinden waar deze vier klokjes er aanhingen.

De Japanse Sierkers ook prunus serrulata genoemd staat nu in volle bloei, een feest om naar te kijken en te kunnen vastleggen tussen de windvlagen door.

Deze hommel had de gele brem (als ik me niet vergis) uitgekozen voor de lunchbrake. Aan het gezoem was te horen dat deze hommel er van genoot. Stilzitten was er niet bij. Het heeft me dan ook wat pogingen gekost voor dit beeld. Je kent het wel. Net niet scherp. Net niet de juiste achtergrond, enz.

Foto gemaakt met de lensbaby.

Deze kievitsbloem laat mooi zijn stampertje zien.

Deze tulp staat al jaren in m'n tuin. Zodra de bol opkomt is deze groen, daarna kleurend naar geel. Bij opengaan worden de blaadjes dunner en roomwit met een fuchsia randje van 2 mm daaromheen.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Deze twee bosanemonen staken net iets boven de rest uit. Er was mooi zacht licht en dat heb ik op de voorgrond versterkt met een plastic zakje. Hoewel de tweede bijna niet zichtbaar is, leek deze me toch net passen in het thema van de maand.

De kievitsbloem, één van mijn favoriete voorjaarsbloemen om te fotograferen.

In het park dat overal rijkelijk bezaaid was met bosanemonen, had dit exemplaar een uniek plekje gevonden voor hem alleen. Gisteren gefotografeerd tijdens de Fotodag bij kasteel Oud Poelgeest. Dank voor de organisatie, e.e.a. was prima geregeld door Brigitte en Loes. Leuk om tussen het fotograferen door andere hobbyisten te spreken. Bovendien bleven de voorspelde slechte weersomstandigheden uit. Geen druppel regen gezien. Alleen de wind maakte het fotograferen lastig.

Rondom het kasteel Oud Poelgeest groeiden naast en tussen de vele bosanemomen ook de elegante vingerhelmbloem en holwortel. Ook in een witte variant, extra leuk. Dus die 'moest' op de foto.

Bij de naam 'holwortel' zou je niet denken aan het iele en zeer elegante plantje dat deze naam gekregen heeft. Het is een stinzenplant en bloeit in het vroege voorjaar. Vaak staat het gemengd met de vingerhelmbloem, waarvan de bloemen vrijwel hetzelfde zijn. Het verschil zit in de blaadjes; bij de vingerhelmbloem lijken die op handjes, die van de holwortel zijn rond. In het Thijssepark bloeien er veeeel, van beide soorten.

Wat een geluk dat mijn buren deze prachtige boom hebben staan. Ik ben er op een bewolkte ochtend naar toe gelopen en heb hem met een Helioslensje met trioplan effect gefotografeerd. Ik twijfel een beetje of ik de bloem rechts eraf moet halen, of dat deze juist iets toevoegt. Graag hoor ik hierover de meningen.

Hele bossen zomerklokjes stonden in het Thijssepark. Een vrolijk gezicht. Deze klokjes groeien met veel hogere stengels dan bv. de sneeuwklokjes. Geeft iets meer mogelijkheden voor foto's. Zomerklokjes hebben i.p. twee klokjes aan iedere stengel, maar ik zag er ook wel met drie of vier. En we hoeven dus niet tot de zomer te wachten om ze te zien bloeien.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

Het voorjaar laat zich zien en voelen.