De krokussen blijven toch altijd weer een dankbaar onderwerp voor mij. Elk jaar weer leuk om er weer wat van te maken.

Ik heb geprobeerd om het licht van de gouden ochtendzon op te vangen met de telelens. Tijdens de nabewerking nog een beetje bijgestuurd in de witbalans en kleurtemperatuur.

Een lange tulp met dichte bloem en een korte waarvan het koppie open is. Het deed me denken aan contact; communicatie tussen de twee: de puber die het grootste woord voert en de meester of vader die luistert...

het was laatst mooi weer, en de krokussen bloeien weer, en heb op een middag deze foto gemaakt.

Tulpen vind ik altijd op hun mooist wanneer ze bijna uitgebloeid zijn. Dan leg ik graag details vast. Hier bij de macrolens nog gebruik gemaakt van een tussenring voor de minimale scherpte.

Deze struik bloeit momenteel in Arboretum Kalmthout. Koos ervoor de naar het midden van de boom toe te fotograferen, waardoor ik de achtergrond donker kon houden en de bloemen beter tot hun recht komen. Iemand vond het net oorbellen, zou wel heel mooi zijn in zilver gegoten. Dus vandaar de titel.

Heerlijk als ook deze fraaie bloemen weer verschijnen. Deze krokussen stonden in een middenberm. Ik lag op de straat zodat ik schuin omhoog kon fotograferen. Hierdoor had ik een mooi laag standpunt. Door een beetje te verschuiven kon ik mooi een witte auto in de achtergrond gebruiken voor een lichte achtergrond. Op deze manier vond ik de bloemen erg mooi uitkomen.

Ze zijn helaas al weer bijna verdwenen. Gelukkig komt er weer van alles tevoorschijn en kunnen we ons hart weer ophalen met mooie en leuke onderwerpen. Deze foto is gemaakt met een oud lensje. Het gaat hier om de meyer Gorlitz Oreston. Een lensje dat een lekker sfeertje geeft. F1.8 - iso 100 - 1/160 sec. Het was een beetje bewolkt weer tijdens de opname. Dat gaf mogelijkheden tot een high key effect.

Foto gemaakt met de Lensbaby Sweet 50 voor een wat dromeriger effect.

Fijn dat alles weer uitgaat lopen. Een stack foto gemaakt met de 3 bloempjes digitaal op een rij. Tabletop foto.

Met deze foto wilde ik het tere, prille van de pas ontloken sneeuwklokjes weergeven. De foto is gemaakt met mijn Canon Eos R en Canon 100 mm macrolens. F/3.2, Sluitertijd 1/1250, ISO 400 Koele witbalans om de foto wat extra sfeer mee te geven

Heerlijk dat verschillende vroeg bloeiende struiken weer in bloei komen. Tabletop foto. Om de bloem en de knop scherp te krijgen een fotostack gemaakt.

Pas toen ik thuis op de grote scherm de foto's ging bekijken zag ik dit spinnendraadje dat beide krokussen verbond. Foto gemaakt met de lensbaby.

De krokussen beginnen bij mij langzaam uit te komen dus vandaag de lensbaby maar eens ter hand genomen om ze te fotograferen.

Nadat ik mijn hond in het afgelopen jaar heb moeten herplaatsen door extreme angst voor harde geluiden agv vuurwerk raakt nu elke knal mij extra hard. Hou het liever bij visueel vuurwerk. Aan alle DDNers een mooi 2024 gewenst!

Lang stonden ze in een vaas maar toch kwam er een eind aan. Zijn uitgebloeide vorm inspireerde me om een stilleven van te maken met de lightpad en daarna in PS bewerkt met een texture.

Een detail gemaakt van de staande vrouwelijke bloeiwijzen van de Berk.

Acidanthera prachtige najaar bloeier.

Wat zijn de bloemetjes van de heide toch mooi. Vaak is het zoeken naar zo'n takje die je in de spotlight kan zetten om alle kleine details te kunnen zien.

Na een hele fraaie sessie op de heide stopte ik bij deze gele bloemen om weer eens heerlijk te experimenteren met lange sluitertijden. Lekkere rare acties met de camera. Knap als ik het zelf nog kan herhalen. En zoals gebruikelijk, mislukt er meer dan dat er lukt. Tijdens de nabewerking (Lightroom) viel me op dat de foto, 180 graden gedraaid, op een bloemstuk leek. Zelfs een subtiele vaas was aanwezig, die heb ik lichtjes benadrukt. En voila, hieristie.

Wat een tere bloemetjes zijn het.

Gisteren was er veel wind op de heide, jammergenoeg, wat het fotografen met de macrolens of lensbaby nogal veel geduld vereiste. Van de vele geschoten foto's vond ik deze meest acceptabele en aangezien ik het ook in mijn hoofd had gezet de heide met de lensbaby te fotograferen heb ik wat minuutjes zitten stoeien om wat redelijks in beeld te krijgen.

Op het Balloërveld vlakbij Rolde staat nu de heide in bloei, en aan de randen van het zandpad staan nu heel veel grasklokjes te bloeien. 

Op de hei, door andere vegetatie heen gefotografeerd.

Knop van een Abessijnse gladiool die op ontluiken staat.

De lijnen van een Dahlia.

Bruin zandoogje op een zonnehoed bloem.

Deze foto is gemaakt met de vintage lens Oreston van Meyer Gorlitz. Bij een heel klein diafragma geeft deze lens een heerlijke sfeer. Bij deze foto heb ik het diafragma wat meer geknepen voor meer scherpte op de vlinder. Ook met een meer geknepen diafragma (weet niet meer precies welk F-getal) geeft deze lens een mooi effect. Daarnaast heb ik wat met de kleu geexperimenteerd zodat het naar zwart/wit neigt.

Van een veld vol zomerse klaprozen kan ik helemaal vrolijk en blij worden, maar ik denk dat dit voor vrijwel iedereen wel geldt?

Macro opname van een Dahlia bloem.