Doordat er veel dauwdruppels aanwezig waren kreeg ik dit effect in de achtergrond. Met een Oreston lens gemaakt.

Vlak bij mijn huis staat een veldje waarin elk jaar eind mei/begin juni de rietorchissen bloeien. De zon gaar tussen de struiken onder en soms prikt hij er nog net even doorheen, Vanwege de lichtcontrasten dit beeld HDR gemaakt. om een vage voor-en achtergrond te krijgen het diafragma maximaal open gezet.

Deze foto kwam tot stand door gebruik te maken van een vintage lens en meervoudige belichting toe te passen vanuit de camera.

Die wondere wereld van de libellen die uitsluipen, hangen te drogen en hun vleugels openen om hun nieuwe wereld te verkennen...wat zijn ze fotogeniek en zo fragile en kwetsbaar. Dit beeld kwam tot stand door gebruik te maken van een oud lensje Helios- 44 M. Ik draaide het diafragma helemaal open wat de sfeer versterkt.

Met de plaatselijke fotogroep vroeg naar de Heemtuin in Malden geweest. Heerlijk zonnetje, het gras glinsterde in het tegenlicht.

Op een natte akker in Noord-Limburg groeit de bolderik (vermoedelijk uitgezaaid). Ik stelde scherp op een knop en had in de onscherpe achtergrond de prachtige kleur van de bloeiende bloem. Omdat er plassen water op de grond lagen waar de zon op scheen, kon ik mooie bokehbollen in de buurt van de bloem krijgen. Tot mijn verbazing stond op één van de foto's een vlieg die daarna op de bloem landde. Omdat onderwerpen in bokehbollen vaak een vreemd soort scherpte krijgen, is de vlieg goed herkenbaar.

Lelietje van dalen samen met dalkruid

Dit soort onderwerpen mag ik graag met een oude lens fotograferen. Zonlicht en dauwdruppels geven dan een ander soort bokeh. ( Oreston 50mm 1.8)

Foto gemaakt met de Meyer Optik Görlitz Domiplan.

Ik heb hier gebruik gemaakt van een Oreston lensje met tussenring voor de nodige bokeh in de achtergrond.

Een mooie ochtend aan de oever van de Dinkel

Ik ga nog even door met de aangepaste Helios

Ik vind het altijd wel een uitdaging om een doodgewone vogel wat minder gewoon in beeld te zetten. Vroege ochtend, tegenlicht, nat weiland, wachten tot de meerkoet even op de goede plek in het slootje komt: En klik.

Met enkele gelijkgestemde op pad geweest i.v.m. 50 tinten groen. Leuke dag geweest. Beetje gespeeld met een telelens en fluitekruid. Na wat speurwerk voor een leuke compositie kwam dit tevoorschijn.

De Helios staat bekend om zijn swirling bokeh, dat bijna eivormig wordt naar de randen toe als je de volle opening van F/2.0 gebruikt. Nat koolzaad met regendruppels en fel ochtend tegenlicht zijn dan helemaal perfect om de bloem lekker in de bling bling te zetten. Een beeld waar het draait om de sfeer voor mij en met een uiterst beperkte schepte.

Schaatsenrijders op het water.... De oppervlaktespanning van het water zorgt ervoor dat de grens tussen lucht en water zich gedraagt zoals een vel plasticfolie dat strak gespannen staat. Aan de onderkant van de pootjes zitten kleine haartjes, voorzien van nog kleinere groefjes. Daartussenin ontstaan ontelbaar veel minuscule luchtbelletjes. Zo drijft de schaatsrijder dus eigenlijk op lucht en niet op water.

Ik ging vroeg vanochtend opstap om nog wat kievitsbloemen in mooi ochtendlicht te fotograferen, maar tot mijn schrik was alles in 1 week compleet uitgebloeid. Change of plans dus. Dan maar een gele bloem creatief benaderen. Alleen scherp gesteld met de sweet spot van de Lensbaby Sweet 35 (inclusief tussenring) op de voorste bloembladeren.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Een dubbele belichting die ik met twee verschillende lenzen heb gemaakt. Ik gebruikte de Trioplan 100mm 2.8 van Richard voor de "zeepbellen" als achtergrond. Daarna met mijn eigen lens de Oreston 50mm. Zo kon ik een foto maken die ik in gedachten had. Een manier om creatief met je werkwijze om te gaan ;)

Aan de rand van onze vijver staan blauwe druifjes. Door tegen het zonlicht in te fotograferen, schuin van voren, ontstonden er mooie bokeh-bubbels op het water. Omdat deze nogal fel waren heb ik meervoudige belichting toegepast om het felle contrast een beetje te temperen.

Van harte gefeliciteerd Sonia Jordens, je fraaie foto "Tussen gouden druppeltjes" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Klik hier om de originele inzending van Sonia te bewonderen.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

De krokussen blijven toch altijd weer een dankbaar onderwerp voor mij. Elk jaar weer leuk om er weer wat van te maken.

Als je er een gevoelswaarde aan wilt koppelen dan kun je zeggen "samen", maar het begint met het zoeken naar de geschikte orchideeën. Met een oude lens gefotografeerd (welke weet ik niet meer). Met een graduated filter kreeg ik andere kleuren in het bokeh.

Ze zijn helaas al weer bijna verdwenen. Gelukkig komt er weer van alles tevoorschijn en kunnen we ons hart weer ophalen met mooie en leuke onderwerpen. Deze foto is gemaakt met een oud lensje. Het gaat hier om de meyer Gorlitz Oreston. Een lensje dat een lekker sfeertje geeft. F1.8 - iso 100 - 1/160 sec. Het was een beetje bewolkt weer tijdens de opname. Dat gaf mogelijkheden tot een high key effect.

Tijd om weer eens een libel in de spotlight te zetten.

Stack van 3 beelden.

Heide met tegenlicht vroeg in de ochtend net na zonsopkomst. Het sprankelende bokeh komt van de dauwdruppels en herkenbaar van het 50 mm Pentacon objectief bij een volle opening van F 1.8. Er is tevens gebruik gemaakt van een 20 mm tussenring.

Een beetje vreemde foto? Ik zal 't uitleggen, ik zat in een vogelhut die zwaar tegenviel en waar weinig gebeurde. En dan krijg je eind van de middag mooi tegenlicht, met lekkere speelse bokeh, elke willekeurige vogel zou welkom zijn, maar niets.... Dan maar zoeken naar wat er wel is, uitgebloeid Klein hoefblad, nou, dat was dus even letterlijk een lichtpuntje in de duisternis. Het gekke ruitpatroon in de bokeh bovenin wordt veroorzaakt door een fijnmazig net voor het vensterglas in de hut. Ik vond 't wel grappig ;-) 

De ochtendzon wierp warm licht op het berijpte gras. Er onstonden veel kleurige bokehbubbels in de achtergrond. Ik wilde ze een rol in mijn foto laten spelen en als extra effect er nog iets "in" plaatsen. Er lagen uitgebloeide bloemetjes waarvan ik er één gebruikte en vlak voor de lens hield. Daarna voorzichtig met de camera (op statief) beetje bij beetje bewegen tot de mooie kleuren in beeld kwamen en het bloemetje in een paar bolletjes herhaald werd.

Het had gevroren en er lag een laagje ijs op de paddenstoelen die met elkaar een enorme heksenkring vormden. Daarop her en der prachtige herfstbladeren. Het was een feestje!