Soms zijn ze klein, soms zijn ze groter al die lichtpuntjes die we zien en opmerken maar toch altijd hoopgevend en krachtig! 

De gebruikte lens was een Trioplan met tussenring.

Wie herfst zegt, zegt paddenstoelen. Paddenstoelen leven immers van de afbraak van dood materiaal en met al die afgevallen bladeren is er tijdens de herfst materiaal genoeg. Ik zag een sfeervol tafereel in het bos met een porseleinzwam (Oudemansiella mucida) op een verweerde boomstronk en bokeh-lichteffecten.

Heerlijk als het allemaal lekker samenvalt, elke keer weer een verrassing hoe mooi het licht kan zijn.

Pas op, fotografen! Deze zwam bijt terug.

Calimero effect.

Het blijven leuke onderwerpen om mee te spelen.

De ene dag regent het de hele dag en is het donker. De volgende dag heb je prachtig en afwisselend licht. Zo'n volgende dag is dan echt genieten van de natuurlijke lichtshow in het bos.

Heerlijk in het bos rond gestruind met de trioplan. Beetje prutsen maar dan heb je ook wat.

Heerlijk de herfst al die kleuren en geuren in het bos . Ook lekker dat je de gehele dag lekker macro foto's kan maken. Genieten dus

Alsof moeder natuur een grapje uithaalde: "Laten we ze kleine sombrero's geven, dat valt vast niemand op." Maar hier staan se dan. Trots, pluizig en perfect in formatie. Geen mariachi te horen, maar wel het stille ritme van het bos.

Herfstbeeld, gemaakt met een Ttartisan Bubble bokeh lens 2.8/100 in combinatie met drie tussenrigen.

Een zonsondergang middenin het bos. De lucht kleurt goud en laat hier en daar wat tussen de bladeren door. Samen met de witte bollen waar te weinig bladgroei is. De scherpgestelde tak van een beukenboom (denk ik) geeft zilveren lijntjes rondom. Foto klaar? Dan in het donker de weg weer proberen te vinden... :-)

Grutto's in het eerste tegenlicht bij zonsopkomst.

Lage opname van de schelpen op het strand met veel bokeh eromheen. Gemaakt met de Helios 44-2.

Een kwal op het strand met veel bokeh eromheen. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.

Dauwdruppels op een varenblad net na zonsopkomst

Met de verandering van het weer zijn de hazenpootjes er ook weer, de vroege ochtend is ook hun favoriete tijdstip. Je hebt eigenlijk niet zo heel lang de tijd om ze vast te leggen. Plots staan ze er en vaak na ruim een uur beginnen de randen al te krullen, waarna ze stilletjes gaan buigen en in elkaar zakken en weer verdwijnen. Bij deze foto heb ik gebruik gemaakt van meervoudige belichting om het tegenlicht weer te geven d.m.v. de Helios Trioplan.

Na een natte winter en nat voorjaar kon ik in het plaatselijke plas-dras gebied in de zomer de bloeiende veenwortel fotograferen vanaf de waterkant. Tegenlicht op de vroege ochtend en de lensopening maximaal is daarbij toch wel het mooiste. Dat was in 2024. Dit jaar is alles verdroogd en heb ik de veenwortel niet meer gezien.

Noordzee met veel bokeh. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.

Nog een kijkje genomen bij de dode arm van de Maas. Viel nog niet mee om een foto in dit felle tegenlicht te maken waarbij je de kleuren van de oeverplanten nog kunt zien. Sinds deze week is 'men' aan het werk om de doorstroming te veranderen. Binnenkort nog es kijken wat er over gaat blijven van dit prachtige stukje natuur.

Na al dat gefladder heeft ook een vlinder zijn rustpunt nodig. Geen hotel met vijf sterren, maar één bloem met een zonnig hart is genoeg. Hier landt hij, niet uit vermoeidheid, maar uit vertrouwen. Alsof hij weet: op sommige plekken hoef je even helemaal niets, alleen te zijn, en misschien een beetje mooi.

Bij het tuinvijvertje kwam de kikker regelmatig op dit plekje liggen. Wanneer het zonlicht op een bepaald moment de omgeving extra liet stralen heb ik hier gebruik ven gemaakt om dit sfeermoment vast te leggen.

Een vroege ochtend in Hongarije, het lage tegenlicht viel door de bomen in de achtergrond, de lichte plekken zorgden voor bokehbollen. Het lukte me de Grauwe Klauwier precies in de spotlight te krijgen. Een mooi begin van de dag.

Een sfeerfoto met bokeh van het plantje Heermoes. Alles onscherp, maar het gaat om de sfeer en het bokeh. Gemaakt met een Meyer Gorlitz Oreston 50 mm met tussenring met volle opening van F/1.8

In de vroege adem van de dag, waar de wind nog zacht slaapt, vindt de stilte haar kleur in tere bloemblaadjes, die het licht dragen als een belofte. Deze foto is gemaakt met een vintage lens.

"Zelfs na 3 liter gel en 5 uur kammen besloot mijn haar: 'Vandaag doen we het lekker zelf.' Ik noem het windvlaag chic met een vleugje jungle fever. Geen filter kan deze coupe nog redden, maar hé - stijl is ook maar een mening.

Nog zat in het archief, dus nog maar eentje van een vroege ochtend in het veld, toen er een stuk meer vlinders waren dan nu. Het is echt dramatisch slecht.

Heerlijk als je dit zo vroeg in de ochtend kunt vinden, dit jaar hier in mijn omgeving is het me nog niet gelukt, dus dan maar eentje uit het archief, daar zit nog zat in waar niks mee gedaan is.

In mei waren we een week op Helgoland, dé Jan-van-Genten 'hot-spot' relatief dicht bij huis. Als de avond valt, komt de reflectie van de zon op het water van de Noordzee en maak je daar gebruik van bij het fotograferen van je onderwerp. Je moet dan wel precies op de goede plek staan, hetgeen met veel fotografen om je heen nog niet eens zo gemakkelijk is.

Ik had me voorgenomen om tijdens mijn vakantie in Slovenië, afgelopen weken vlinders te fotograferen. Tot mijn grote schrik fladdert ook daar in de ruige natuur nauwelijks iets en zijn ze vroeg in de ochtend ook niet terug te vinden. Dan maar eentje uit mijn archief, die nog niet eerder aan bod gekomen is. Een vroege ochtend in Zuid Frankrijk. Genomen met een Meyer Gorlitz Oreston objectief voor de sfeer.