In 1901 begon de aanleg van het pad tussen de hydraulische centrales van Gaitanejo en El Chorro. Vier jaar later stak er een indrukwekkend pad op hoogtes van meer dan 100 meter uit de kloof. Het was een pad dat voornamelijk gebruikt werd voor arbeiders die in deze centrales werkten en door de plaatselijke bevolking om naar school te gaan of boodschappen te doen, een hele onderneming langs een smal pad langs de bergwand. Toen het pad haar functie verloor raakte het in verval, in 1992 werd het zelfs gesloten, nadat er een paar doden waren gevallen.  Hoewel de plannen werden opgesteld in 2006, begon in 2014 de restauratie en de nieuwe Caminito del Rey opende in maart 2015. Nu kan je daar weer wandelen, maar alleen onder begeleiding van een gids, echt heel gaaf om te doen.

Gister weer heerlijk genoten van allerlei vogeltjes. Deze actie was wel de kers op de taart.

Deze groep grutto's gaven af en toe een mooie luchtshow, die er om vroeg om te pannen met een langere sluitertijd. F/40 .. tja.. deze slimmerd had geen grijsfilter bij zich �

Toch wel een van mijn favoriete weidevogels, ik vind ze zo gracieus, zeker als ze vliegen.

Dit slobeenden stel landde synchroon op een watertje tijdens ons moderatoren uitje op de Markerwadden. Misschien wel kontjes, maar wel mooie kontjes met de pootjes zo als landingsgestel.

Afgelopen zondag heb ik een heerlijke middag vertoeft op de Markerwadden met collega moderatoren. Deze gele kwik was druk bezig om voer te verzamelen voor de kleintjes. Hoog in de lucht werden allerlei acrobatische tours op hoge snelheid uitgevoerd, vandaar een grote crop. Versie 1 kwam niet door de keuring... Ook van mij wordt er wel eens wat niet geplaatst😁. Geheel anders en opnieuw bewerkt dan versie 1, hopelijk redt deze het wel, want de actie en pose zijn natuurlijk wel gaaf.

Vroeg in de ochtend als het licht twinkelt over het natte plas dras gebied is het genieten om dan deze grutto zo fraai in tegenlicht voor de lens te krijgen.

De paring van de grutto is altijd een heel ritueel, waarvan het vastpakken van de nek van het vrouwtje een prachtig actie moment is.

Gewoon omdat ik ze zo gracieus vind. Toch voor mij -samen met de grutto- wel de meest favoriete vogel om vast te leggen in High Key.

Alleen het geluid al van zo'n grote vlucht goudplevieren is prachtig. En dan kantelen ze net allemaal even hun vleugeltjes naar het licht,.... genieten dan.

Een beetje ijs op een zonnige warme Moederdag, moet kunnen toch! IJs structuren van een klein stroompje op een zandstuifgebied. Stack van 9 beelden via Helicon Focus.

Grutto's zijn toch wel een favoriete vogel van mij, zeker als ik ze dan in High Key kan vastleggen

Grutto vlak voor het sprongetje omhoog

Het voorspel voor de paring van de tureluurs gaat vaak gepaard met een gevecht, waar het er stevig aan toegaat. Uiteindelijk had mevrouw er toch niet zo heel veel zin in.

Op de valreep nog maar een drietal grutto's. Altijd gaaf om die te zien vechten.

Oef... wat zijn ze snel he. Gewoon geduld hebben, de aanhouder wint, alleen veel veel plaatjes om uit te zoeken.

Gister heb ik gescout op het Landgoed Clingendael voor de workshop "Moving and More" die ik op 10 mei voor DDN geef.

Topics zijn Meervoudige belichting en ICM, lijkt jou dat ook leuk, er zijn nog 2 plekjes beschikbaar, informatie vind je hier.

Hierbij een van de beelden die ik gister maakte, een kaleidoscoop (Meervoudige belichting van 8 beelden in de camera)

Ze blijven mooi, lepelaars in de vlucht, bij een landing. Mijn voorkeur gaat dan altijd uit naar een frisse High Key setting.

Tja... dit lijkt wel een kusje he, grutto's kunnen samen echter een stevig robbertje vechten, dit is het voorspel met pikken naar elkaar.

Vandaag bezig geweest met tulpen, niet in een vaas, maar gewoon lekker buiten. Experimenteel werk in High Key.

Ik vind het zo'n gracieuze vogels dat ik ze maar aan mijn favorieten lijstje heb toegevoegd.

Deze stelkluten hebben lekker het voorjaar in de bol, smullen voor mij als fotograaf.

Ze blijven trekken omdat ik ze zo mooi vind, dus nog maar eentje, gewoon omdat het kan.

Ondanks dat het misschien een uitgekauwd onderwerp is blijven deze delicate bloemetjes me trekken om weer een anders dan anders plaatje van te maken.

Gisteren zijn Loes en ik naar de bosanemonen geweest om te scouten voor de DDN fotodag. Het was heerlijk zonnig en uitermate geschikt voor macro met een pluutje. Het is één groot tapijt met bosanemonen op dit moment dus de deelnemers kunnen morgen hun hart ophalen. Tja... wat ga je dan maken als je al een tijdje de macrolens niet gebruikt hebt? Iets anders dan anders, dus een anemoon van onder af gezien in High Key.

Ook de stelkluten hebben het voorjaar in hun bol. Hier het kruisen van de snavels, wat ze liefdevol na de paring doen. Jammer genoeg heb ik de paring net gemist.

Gister mijn eerste macro foto van dit jaar gemaakt, dat was wel weer even wennen na vele klikjes van hele andere natuur zaken.

Een foto die ik gister heb gemaakt en die ik op de valreep wel vind passen voor het maandthema. De ganzen vliegen door de rookpluim van een tuinderskas, beiden in tegengestelde richting bewegend. Ik heb geprobeerd het beeld wat te dramatiseren door er een extra korrel in toe te voegen.

Gewoon maar een eend, maar wel eentje die weer eens lekker anders is. Bewust niet te groot in beeld (Less is more) en bewust een "korrel" aanwezig gelaten in de zwarte delen.

Panning techniek gebruikt met langere sluitertijd om de beweging van de vleugels te verkrijgen.