Het werd wel weer eens tijd voor een bloemetje. Er zit nog zoveel onverwerkt materiaal in het archief. Mijn favoriete bloemetje om in de zomer te fotograferen en des te leuk dat deze dan vanuit de eigen tuin komt.

Uitzicht over het strand en de Noordzee bij Cap Gris Nez (Opaalkust)

Kokmeeuwen in winterkleed vind ik toch wel mooie beestjes. En als het dan lukt om te pannen met een lange sluitertijd en de dynamiek van zowel vleugels als de achterliggende zee in beeld te krijgen dan wordt ik daar wel blij van.

Een kokmeeuw in winterkleed vind ik altijd veel interessanter als met zijn zomerjasje aan. Misschien maar een gewone meeuw, maar zo met de vleugels en de veertjes open toont hij toch voor mij zijn ware schoonheid met al die gradaties wit, zo zwevend boven de Noordzee.

Gisteren heerlijk een dagje uitgewaaid met Loes op de Zuidpier van IJmuiden. Doel: vogeltjes fotograferen. De keuze was niet reuze, maar mooie actieplaatjes zijn dan ook helemaal prima. Ik denk dat dit een juveniel grote mantelmeeuw is, maar zeker weet ik dat niet.

Even heel wat anders dan de kleurrijke dahlia's. Gister zijn we met een klein gezelschap op de Zuiderheide geweest voor onze traditionele fotodag van DDN. Het was weer heel gezellig en dit keer eens geen strak blauwe lucht met zon, maar heerlijke wolken partijen. Een feest voor landschapsfotografie. Behalve heel veel zandstructuren (met een groothoek) ben ook ook helemaal "los" gegaan met meervoudige belichting. Toen ik deze op mijn schermpje zag was ik al blij en in het groot helemaal. Twee beelden direct samengevoegd direct in de camera, zonder verder enige manipulatie.

De Vintgar Gorge in Slovenië bevat meerdere mooie watervervallen en eindigt bij deze man-made waterval. Uiterst geschikt voor een long shutter opname.

Genomen tijdens de regen, wat voor mij net wat meer cachet aan de foto geeft. De kleine zilverreigers voelden zich echt thuis op de wetlands van eb en vloed aan de kust van Algarve.

Gister ben ik wezen scouten voor onze workshop "Dazzling Dahlias" die ik volgende week dinsdag en donderdag voor DDN geef. De dahliatuin staat er prachtig bij met 650 verschillende soorten, dus dat wordt nog keuzestress voor de deelnemers volgende week.

Een tropisch paradijs met witte stranden en turquoise water in 50 tinten blauw, of te wel de Westkust van Zanzibar. ik heb nog zoveel in mijn archief wat nog bewerkt moet worden. Hier wordt ook door de locals zeewier verbouwd, een natuurlijke bron van inkomsten voor de bewoners en een vast inkomen voor het land.

Reflecties in het water, iets wat we altijd intrigeert en wat ik altijd wil "vastleggen"

Een foto van een tijdje terug, waar ik eigenlijk nog nooit veel van bewerkt heb, een flink archief dus met onderwaterbeelden gemaakt tijdens het snorkelen. Het geeft me altijd een heel apart en vrij gevoel om zo dichtbij vissen te kunnen zwemmen en uiteraard zonder ze te willen verstoren. Ik vind het altijd wel lastig om de niet gekleurde vissen te determineren, dus mocht ik het fout hebben qua naam, laat het me weten.

Ik ben op dit moment druk bezig om een compleet nieuwe workshop voor te bereiden voor volgend voorjaar die geheel gewijd is aan meervoudige belichting in de camera. Tijdens het lesmateriaal maken verbaas ik me er altijd over hoe gaaf het is om een eigen nieuwe fantasie wereld te creëren met deze techniek. Deze wil ik dus alvast met jullie delen. Gezien de kleuren past ie wel in het maandthema lijkt me.

Ik ben lekker door heel veel mappen in het archief aan het struinen, nog zoveel moois om te bewerken en bosanemonen zijn nu eenmaal een van mijn favoriete voorjaarsbloemetjes. Elk jaar maak ik daar toch weer een knieval voor.

Een nieuwe creatie. Gemaakt met behulp van meervoudige belichting via Photoshop.

Eindelijk weer eens een veldje gevonden met Icarus blauwtjes, dus zaterdag ochtend om 4:15 opgestaan. Het rood in de lucht viel wat tegen, maar verder was het een prachtige ochtend met dauw en natuurlijk vlindertjes. Dat was een tijd geleden dat ik die had gezien op deze locatie.

Meervoudige belichting van 9 beelden in de camera. Een spiraal naar een nieuwe wereld waar je zo ingezogen wordt, fantasie blijft leuk toch?!

Spelen met illusie, lijnenspel en kleurvlakken of te wel abstracte fotografie. Het blijft me intrigeren. Weet jij wat het is en hoe groot het is?

Van dit vogeltje met z'n fraaie kleurtjes wordt ik altijd blij als ik ze zie. Hij bleef meer heel eventjes zitten, maar dat was net genoeg.

Genieten van de grutto's zeker als ze dan net lekker even in het gouden licht staan.

Een sfeerfoto met bokeh van het plantje Heermoes. Alles onscherp, maar het gaat om de sfeer en het bokeh. Gemaakt met een Meyer Gorlitz Oreston 50 mm met tussenring met volle opening van F/1.8

Ik heb niet zoveel met die druktemakers van meerkoeten, maar als ze er zo bij zitten, tja... die moet wel even op de plaat dan toch?!

Grutto's na zonsondergang. Waar zouden die twee over zitten te beppen?

Op de valreep nog maar een vlindertje. Oef wat zijn die snel, dus gewoon veel geduld hebben en wachten op het juiste moment.

Nog zat in het archief, dus nog maar eentje van een vroege ochtend in het veld, toen er een stuk meer vlinders waren dan nu. Het is echt dramatisch slecht.

Heerlijk als je dit zo vroeg in de ochtend kunt vinden, dit jaar hier in mijn omgeving is het me nog niet gelukt, dus dan maar eentje uit het archief, daar zit nog zat in waar niks mee gedaan is.

Zelenci is de tweede bron van de rivier de Sava Dolinka, de eerste ligt bij de Tamar – de Nadiža-waterval. Het ligt aan de noordrand van het Nationaal Park Triglav , omgeven door de beboste Vitranc in het zuiden en de eveneens beboste Karawanken in het noorden . Het moeras met het Drni-veen is ongeveer 1200 meter lang, gemiddeld 150 meter breed. In het uiterste westen van het moeras ligt een smaragdgroen meer, waaruit talloze extreem schone en koude bronnen opborrelen uit de lagen kalksteen, die het water zijn karakteristieke blauwgroene kleur geven. Vanwege deze kleur kregen het meer en het moeras de naam  Zelenci . Dit is een panorama van 6 staande beelden.

Ik heb nog zoveel in mijn archief zitten, waar ik nog niks mee gedaan heb . Zonde om te laten liggen toch, met dit maandthema! Ik weet niet zeker of de determinatie correct is, dus je mag me corrigeren als de naam niet goed is.

Ik had me voorgenomen om tijdens mijn vakantie in Slovenië, afgelopen weken vlinders te fotograferen. Tot mijn grote schrik fladdert ook daar in de ruige natuur nauwelijks iets en zijn ze vroeg in de ochtend ook niet terug te vinden. Dan maar eentje uit mijn archief, die nog niet eerder aan bod gekomen is. Een vroege ochtend in Zuid Frankrijk. Genomen met een Meyer Gorlitz Oreston objectief voor de sfeer.

In 1901 begon de aanleg van het pad tussen de hydraulische centrales van Gaitanejo en El Chorro. Vier jaar later stak er een indrukwekkend pad op hoogtes van meer dan 100 meter uit de kloof. Het was een pad dat voornamelijk gebruikt werd voor arbeiders die in deze centrales werkten en door de plaatselijke bevolking om naar school te gaan of boodschappen te doen, een hele onderneming langs een smal pad langs de bergwand. Toen het pad haar functie verloor raakte het in verval, in 1992 werd het zelfs gesloten, nadat er een paar doden waren gevallen.  Hoewel de plannen werden opgesteld in 2006, begon in 2014 de restauratie en de nieuwe Caminito del Rey opende in maart 2015. Nu kan je daar weer wandelen, maar alleen onder begeleiding van een gids, echt heel gaaf om te doen.