Gisteren even mijn nieuwe speeltje uitgeprobeerd, de RF 100 mm Macro lens van Canon. Dit objectief kan macro tot 1.4x ipv de standaard 1x en heeft tevens een aparte ring, waarmee de sferische aberratie beïnvloed kan worden. Mooi speelgoed dus. De eerste foto ziet er al veel belovend uit wat mij betreft. Na 15 jaar heeft mijn oude vertrouwde100 mm met een ijzeren behuizing (ouderwetse degelijkheid) zonder stabilisatie even het veld moeten ruimen, maar wie weet komt ie nog eens uit de kast. Cosmea bloem gefotografeerd in eigen tuin van eigen opgekweekte zaadjes. Hier is dus gebruik gemaakt van de SA ring. 

Mijn favoriete bloemetje om te fotografen. Dit jaar volop in eigen tuin gekweekt. Lekker spelen met licht en beperkte scherpte.

Blauwe haarkwal en wat zeewieren aan het strand bij de Hofde Pier in Noord Denemarken. Hij mag dan blauw heten, maar voor mij is ie gewoon paars hoor.

Heel vroeg in de ochtend in het donker al in het veld voor de vlindertjes. Helemaal niks te vinden, dan maar een mooi spinnenwebje in fijn licht.

De zandbak van de Zuiderheide is altijd een ongelooflijke leuke speelplek door al die verschillende zandstructuren en kleurtjes, vooral als je aan de slag gaat met een groothoek.

Heidelandschap op de Lemelerberg. Panorama van 14 verticale opnames, de PC had er ook eventjes moeite mee.

Vlasbloemen vind ik echt delicate fotogenieke bloemen, vandaar een lichte variant in een lichte setting. Zacht lila valt voor mij toch wel in de categorie paars.

Gisteren was de DDN fotodag Zuiderheide. Ik heb genoten van goed gezelschap en fijne inspirerende gesprekken. Het was zonovergoten, tja...... wat ga je dan doen, HIgh Key van de Famous DDN tree. Deze vliegden gaf heerlijke schaduw en verkoeling als "honk" en lunch plek. High  Key is vaak iets wat je met bewolkt weer kan doen, maar als alles zonovergoten is zonder schaduw vlekken gaat het ook prima. Ik had natuurlijk Peter kunnen wegpoetsen uit de foto, maar dat heb ik bewust niet gedaan, om de proporties van deze mooi boom te laten zien, het geeft voor mij een fijne balans.

Elk jaar maak ik toch weer een knieval voor deze gracieuze bloemetjes, ze vervelen me nooit. Het wordt wel steeds moeilijker om er weer wat "nieuws" van te maken. Zo kom je nog eens iets tegen voor het maandthema als je je enorme archief aan het opschonen bent.

Het was wel weer eens tijd voor een nieuwe creatief projectje. En het maandthema paars leent zich daar prima voor. Meervoudige belichting met behulp van Photoshop.

Bij het voorspel van de tureluurs kan het er heftig aan toe gaan. Telkens weer een feestje om te zien. Het gaat er ook zo snel aan toe, dat je thuis op de foto's pas ziet wat ze nu allemaal gedaan hebben.

Twee jaar geleden is tijdens de hete zomer veel heide dood gegaan, maar op veel stukken zie je deze toch weer langzaam terugkomen. De concurrentie met de graspollen is groot. Wat me vooral in dit beeld aanspreekt is de slang vorm waarmee het gele gras zich richting vliegden "beweegt".

Bij het zien van dit beeld was de titel voor mij snel verzonnen. Vind je het belangrijk wat je ziet? Ik niet echt als het beeld je maar aanspreekt en je langer blijft kijken. Ik ben benieuwd of jullie dat ook zo ervaren, maar misschien spreekt het je wel helemaal niet aan, dat is ook goed mogelijk. Gelukkig verschillen de smaken om het spannend te houden.

Waarschijnlijk is dit en soldaatjes orchis, of althans een kruising daarvan, want dat doen die orchideeën in het wild namelijk nogal vaak. Ik ben al maanden bezig om mijn enorme archief op te schonen en tja.. dan kom je nog eens wat tegen.

De term troepiaal komt van het Franse troupiale, van troupe ("troep"), zo genoemd omdat ze in groepen leven. De Latijnse naam icterus komt van het Griekse ἴκτερος (íkteros, "geelzucht"); de icterus was een vogel waarvan de aanblik werd verondersteld om geelzucht te genezen. Het had ook de meer algemene betekenis "gele vogel", en daarom werd de naam later aan deze Zuid-Amerikaanse vogel gegeven. Oranje troepialen zijn verder uitmuntende zangvogels die een heel repertoire aan geluiden uit hun mouw kunnen schudden.

De Amerikaanse fregatvogel is ongeveer 97-100 cm lang en heeft een spanwijdte van 241 cm. Mannetjes lijken sterk op de evengrote grote fregatvogel, ze zijn volledig zwart en hebben een rode keelzak. Wanneer de zon weerkaatst op de veren, lijken ze paars te zijn. Vrouwtjes zijn ook zwart en de kop en de keel zijn zwart, maar hun borst is wit. Bij juvenielen is de kop ook wit. Dit is dus denk ik een juveniel vrouwtje. Ze cirkelen altijd heel hoog in de lucht, maar deze kwam gelukkig eventjes wat dichterbij om de boel te bekijken. Soms mag je wel een beetje geluk hebben.

Gisterochtend was het bij zonsopkomst genieten in de polder van het mooie licht, de vogels en de rust.

Het was weer eens tijd om de macro lens af te stoffen en wel in eigen tuin. Ik heb een veldje met wilde bloemen gezaaid voor de insecten, heerlijk als je dit dan beeld kan krijgen. Mijn favoriete bloemetje om te fotograferen.

Ik heb in de vakantie in Noorwegen niet veel flora gefotografeerd en zeker geen bijzondere soorten. Maar juist een alledaags plantje als grasmuur is voor mij een uitdaging, waar alles valt en staat met mooi licht en een beperkte scherpte.

De tweede dark mood van deze week. Niet altijd mijn ding, maar dit beeld was er voor mijn gevoel uitermate geschikt voor.

Gemaakt tijdens het bezoek van een Struisvogelfarm op Curaçao. Tegenlicht opname zodat de haartjes lekker duidelijk zichtbaar zijn.

Veel van mijn foto's zijn licht en vaak gebruik ik High Key. Zo heel af en toe maak ik een "uitstapje" met een Low Key. Vanochtend deed zo'n moment zich voor.

Doodstil kunnen ze liggen, zodat je denk dat ze misschien niet meer leven, maar dan ineens gaat er een waakzaam oog open en ben je in the picture. Misschien als lekker hapje?

Een zwarte stern stond al lang op mijn wensen lijstje en dan ook nog eens vliegend voor de vegetatie in plaats van in de lucht. Blij mee.

Grondmist en mooi ochtendlicht (voor de zon opkomt) zijn twee sterke item bij landschapsfotografie, maar als je ze combineert wordt de sfeer magisch en is het gewoon kijken en genieten en snel fotograferen, want het is zo weer voorbij.

Scherpte op 1 knopje van de heide, de rest weglaten lopen in een pastelbeeld. 1 opname zo uit de camera.

Afgelopen woensdag heb ik samen met Loes en Richard met de boswachter van Staatbosbeheer een proefvaart in de Molenpolder gemaakt, dit ter voorbereiding van de Fotodag special volgende week. Wat een mooie tocht was dat! Loes heeft al een voorproefje laten zien met een foto van een grote zilverreiger. We beloofden zonnedauw en dat is er ook volop aanwezig, dus hierbij mijn voorproefje. Zonnedauw in de schaduw en op de achtergrond zonlicht. De kleuren waren echt zo intens, daar is niks aan veranderd in de nabewerking.

Tip:  neem een pluutje mee als de zon schijnt.

Ze zijn misschien een uitgekauwd onderwerp, maar mij blijven ze elk voorjaar weer triggeren om weer een nieuw dromerig beeld te maken.

Multiple exposure 3/4 in de camera en met een extra toevoeging van een texture in Photoshop. Is het belangrijk wat je ziet? Voor mij niet - gewoon kijken naar de kleuren, structuur en sfeer.

Klaprozen, het stond al weer even op de bucket list, maar vandaag eindelijk een mooi "veldje" gevonden dat naar mijn zin was. Volgens mij is het dit jaar een goed klaprozen jaar.