Was nog mooi op tijd om ze vast te leggen. De volgende morgen was ik benieuwd of ze al van kleur waren veranderd. Helaas waren ze al door een slak verorberd. Geen uitsnede.

Het lijkt alsof deze Fitis het prima naar zijn/haar zin heeft.

In werkelijkheid ziet het er heel anders uit ( zie internet ), Hoogstwaarschijnlijk heeft een slak dit op zijn geweten.

Zag al een grote schaduw over me heen komen. Dus werden de mm. teruggeschroefd. Deze Buizerd ging zegge en schrijve 3 m. voor mijn neus zitten drinken en badderen. Wat een gedoe!! Wil wel benadrukken dat ik geen lokaas gebruik voor de Roofvogels. Het gebeurt spontaan.

Mooie soort die elk jaar in het voorjaar zich wel een keertje laat zien.

Meestal is het een wirwar bij de schijnpluimpjes maar dit groepje kon ik mooi los van de anderen fotograferen. Ze zijn 4 á 6mm. hoog. Een mooie bijkomstigheid is hier de sierlijke voetjes.

Als het maar vochtig genoeg is kun je ze het gehele jaar door wel vinden. Deze zijn al flink op hun retour.

Gefotografeerd vanuit de mobiele schuilhut. Mooie locatie uitgezocht, wind mee en dan maar wachten totdat er er een Bruine kiek op geschikte afstand voorbij zou komen.

Mooie soort die zich niet meer laat zien in het bos. De laatste jaren loopt sowieso het aantal soorten sterk terug.

Altijd maar weer een uitdaging om uit een grote groep één gedeelte te kiezen. Bijzonder klein maar mooi spul en je loopt er meestal zomaar aan voorbij.

Een klein vochtig stuk hout een kwartslag gedraaid en dan kom je dit tegen! Heb ze al in allerlei fases gevonden maar dit groepje zag er nog fris en mooi van kleur uit. Meestal weten de slakken er wel raad mee.

Zo af en toe komen Sperwers water drinken, afkoelen en zich even opfrissen. Als dan ook het zonnetje er doorkomt kan het niet meer stuk. Meestal zit er dan wel een nette foto tussen die mij past.

Het mooiste van een eigen plek is dat je de natuur zo weinig mogelijk verstoort. Je laat de dingen maar gebeuren en speelt daarop in. Vooral bij de roofvogels ( geen lokaas ) moet je heel voorzichtig te werk gaan. Verstoring, je ziet ze niet meer terug. Het is een kwestie van geduld en opletten wanneer het wel of niet kan, daarom ben ik het liefst alleen. Hier nam bij mooi licht een jonge Bonte Vliegenvanger een bad.

Na het uitvliegen verzorgt alleen het mannetje nog de jongen. De vrouwtjes daarentegen verjagen de jongen. Bij gevaar verstoppen de Grote Bonte Spechten zich onmiddellijk aan de achterzijde van een boom of onder aan een tak, De jongen krijgen dit instinctief mee. Al eer paar keer meegemaakt dat een roofvogel op een paar meter afstand ook op een tak ging zitten om vervolgens te drinken en te badderen. Jammer genoeg kon ik dit tafereel niet een 1 shot vangen.

Soms heb je het geluk dat er iets gebeurt waar je al tijden op hoopt. Even strekken en dat op gepaste afstand. Hier zie je heel mooi de prachtige gekleurde patronen van de vleugel van een Boomkruiper.

Al weer jonge Appelvinken waargenomen. Geregeld komen ze even naar het water om te drinken. Deze foto is van 2023.

Tijdens een rondje fietsen op Schier kwam ik deze dame tegen op een van de basaltblokken. Zij bleef ook nog eens mooi zitten.

Holenduif in actie. Momenteel laten ze zich geregeld zien en als de tijd daar is gaan ze zich ook nog even opfrissen. Aan hun gedrag in het water weet ik precies wat er komen gaat. Meestal verdwijnen de foto's in de Prullenmand maar hier kan ik wel mee leven.

Je hoort en je ziet ze niet en ineens zitten ze in het water. Deze dame /heer kwam voor mij precies op tijd.

Tijdens een excursie met de vogelwerkgroep de Grutto Weerselo mochten wij met een toezichthouder het gebied in. Heel bijzonder om mee te maken, dit was een uitgelezen kans om foto's te maken. Deze Kokmeeuwen gingen aardig te keer toen we met het groepje in hun buurt kwamen. Om alles een beetje in de scherpte te krijgen heb ik de f/14 maar toegepast. Boven alleen maar een strookje verwijderd i.v.m. een halve Kokmeeuw. Verder is het de gehele foto en uit de hand gefotografeerd.

Soms heb je het geluk dat je precies op tijd bent wanneer ze heel mooi van kleur zijn. Dit zevental, elk 1,5mm. op een voetstukje en ook nog eens omringd door Mollisia ( Ascomyceten ) heb ik gevonden op een natte, oude omgevallen Berk. De Papilparapluutjes hebben naar gelang van de weersomstandigheden maar een heel kort bestaan. Ze verkleuren van wit naar roze, dan kersenrood en vervolgens naar bruin en ten slotte naar zwart en dit alles binnen 24 u. Bijzonder, prachtig mooi spul!

Dit plasmodium is de voorloper van het Glanzend Druivenpitje, het geheel is maar een paar cm. Ga meestal de volgende dag terug om te kijken hoe het er voorstaat, helaas was ik een beetje te laat om de Druivenpitjes netjes op de foto te krijgen. Als je even naar internet gaat weet je hoe ze eruit zien. Mooi spul om te zoeken en vast te leggen.

Deze Dame of Heer ging er eens goed voor staan.

Samen met mijn oudste broer heb ik in de mobiele schuilhut heel wat uurtjes doorgebracht om tot beelden te komen waar sommigen Aalscholvers zo af en toe met een grote Zeeforel naar boven kwamen. Deze Dame of Heer had de ogen groter dan haar/zijn maag. Helaas was de vis te groot om naar binnen te werken en was ten dode opgeschreven. De Meeuwen die deze taferelen zo langzamerhand ook kennen wisten er hierna wel raad mee. Al met al waren deze momenten een spannende aangelegenheid.

De laatste paar jaren bijna geen Rosse Woelmuizen meer waargenomen in het bos. Soms zie je uit je ooghoek iets bewegen en zowaar toch weer een Rosse Woelmuis. Waar de vogels soms met voer morsen zijn ze als kippen erbij. Het zijn echte klimmers maar deze was al weer in de afdaling. Had het geluk dat deze een Pitstop of een black-out had want ze zijn razendsnel.

Meestal vind ik dit kleine spul in het bosgebied waar ik geregeld vertoef. Deze soort had ik al in de eerste fase gespot. Hoopte dat ik ze onder deze omstandigheden kon fotograferen maar dat is niet altijd vanzelfsprekend. Heeft te maken met weersinvloeden. De foto is ongeveer 3cm. breed.

Nu het iets warmer wordt zie je ook meer activiteit bij het water.

Druktemakers die altijd op hun hoede zijn.

Deze ukkies heb ik in alle stadia kunnen fotograferen.

Was een moeilijk karwei om er eentje ( kopje 1mm. ) scherp te krijgen. Plat op de buik omdat het kleine spul zich vlak boven het water bevindt. Moest me daarom behelpen met twee rijstzakken, op elkaar, omdat ik schuin naar beneden moest fotograferen. Tevens moest ik aan de compositie denken. Uiteindelijk gelukt.