Terwijl ik liggend op de grond mijn best deed om Daslook te fotograferen, zag dit er voor wandelaars wat raar uit. Ik ben tijdens deze dag 4 keer aangesprokken of alles goed ging met mij. Sommige wandelaars schrokken een beetje toen ze mij ineens zagen liggen. Ik hoorde ook een keer iemand zeggen, "oh gelukkig hij beweegt nog". Toch word ik ook wel weer blij van deze bezorgdheid.

Een ogenschijnlijk niet interessant groepje bomen en struiken vormde de uitdaging om er toch een interessant beeld van te maken. D.m.v. meer lagen heb ik dit beeld gecreëerd. De kleuren zorgen voor de herfstige uitstraling. Het koudere blauw als tegenwicht voor de gelen en de roden. Een impressie inderdaad.

Het valt niet mee om de kleintjes groot te krijgen met al die predatoren en ook nog eens weinig insecten.

De daslook geurt en bloeit nu overal. Tussen al dat groen zie je de witte kleine bloemetjes opkomen en verspreidt zich over de grond als een wit tapijt.

Langs de paadjes groeit mometeel weer van alles. Daslook is er daar een van. Gemaakt met de primotar 135 mm 3.5

Ik heb er de laatste dagen veel gehoord maar kreeg ze niet te zien,maar gisteravond zat er eentje in het laatste zonnetje uitbundig te zingen in de top van een duindoorn. Ben er zeker blij mee want die kans krijg je echt niet vaak.

De bloeiende raapzaad in combinatie met het fluitenkruid zorgt altijd voor oogstrelende landschappen.

Dichterbij de paw-paw (indianenbanaan) boom zie je op die ene tak die een bloem heeft, de dopluizen zich hebben verzameld. Dat wordt weer een jaar dat er geen vruchten aan m'n boompje komen... Dopluizen zie je niet goed op afstand; ze nemen dezelfde kleur aan als de stam waarop ze zitten en zitten luchtdicht vastgezogen aan de tak. Er beweegt niets. Soms komt er een druppeltje vocht uit en dat wordt dan weer door de mieren gegeten/gedronken.

Het madeliefje of meizoentje (Bellis perennis) is een overblijvend kruid uit de composietenfamilie (Asteraceae). De gesslachtsnaam Bellis is afgeleid van bellus, wat "mooi"betekent. Deze foto is gemaakt met de Meyer Gorlitz Orestor 135 mm 2.8 Deze lens is weer iets anders als de Oreston maar zeker ook een plezier om mee te prutsen.

Vanochtend heel vroeg uit de veren om bij Werk aan de Groeneweg de zonsopkomst te fotograferen maar voordat het zover was kleurde de lucht al mooi en de nevel hing nog over het water.

Tussen het fluitenkruid genomen deze zwaan die mooi omkeek naar mij.

Deze foto precies op de dag 11jaar geleden gemaakt in he Lauwersmeer gebied bij Ezumakeeg.

De kleine nijlgansjes worden met de dag groter maar kijken nog vol vertrouwen naar de wereld om zich heen. Pa en Ma waarschuwen de kleintjes als er gevaar dreigt en met zijn allen duiken ze het water in. Wat is de natuur toch wijs.

Het is tijd voor de boshyacinten en de bijen komen er gretig op af.

Wat een training voor je spieren, deze foto. Oog- hand- en armspieren dan. Scherpstellen op de nieuwe baby van een bladluis. Dat kan uiteraard niet via AF. En iedere ademhaling zorgt voor onscherp beeld. Ik had geen idee dat de bladluis levend wordt geboren. Hier kun je dat duidelijk zien; pas op het eind buigt de moeder naar voren zodat de pootjes van de baby de tak raken. In kleur vond ik deze te rommelig worden dus gekozen voor zwart-wit.

Naast de wijnrode kievitsbloemen vind de witte ook bijzonder mooi met dat fijne gekleurde randjes.

De bosanemoon is een prachtige en fragiele bloem. Deze delicate bloemen, met hun witte of zachtroze bloemblaadjes, bedekken de bosbodem als een zacht tapijt en brengen kleur in de vaak nog kale bossen. De bosanemoon groeit het liefst in loofbossen en op open plekken waar het zonlicht door de nog kale boomtakken kan schijnen. Bosanemonen zijn verrassend veerkrachtig en hebben een unieke manier van verspreiden; ze maken gebruik van mieren, die de zaden meenemen en zo helpen bij hun voortplanting.

In de voortuin staat een paw-paw; een boom die ook wel indianenbanaan wordt genoemd. Als er vruchten komen, kun je deze eten en hebben een lichte banaansmaak. Met doorsnijden zie je dan een soort hondenpoot in de zaagsnede. Hier is het nooit zover gekomen, want er staat ook een vijg die de zon wegneemt. Het blad is 3-lobbig en dat jonge blad zie je hier op de foto.

Een klein stukje natuur,waar je bijna niemand tegenkomt. Langgerekt,omgeven door water en daardoor geschikt voor wilgenbomen, gras en veel riet. Meer is het niet, maar goed voor een mooi kleurenpalet. Met name in de lente wanneer de bomen nog kaal zijn en het riet nog geel. een goed moment om deze sfeer vast te leggen.

Deze ouders grauwe ganzen houden hun kleintje goed beschermd tegen overvliegende gevaren.

De fraaie kievitsbloemen zijn er weer in het park. Wat is dat een genot om ze te kunnen fotograferen.

Deze ontluikende bomenrij markeren een pad naar een kerk. Mij viel de kleurenmatch op tussen de stennen en de kleur van de bomen. Omdat het mij vooral daarom ging heb ik ICM gebruikt, waardoor de zachtheid van tinten naar voren komt. Een creatief beeld was wat ik voor ogen had.

Ik kende dit plantjes wat lid is van de ranonkelfamilie als Speenkruid. Maar er blijken diverse namen te zijn voor deze gele bodembedekker. Naast Speenkruid wordt deze vrolijke voorjaarsbloeier ook wel oaneklootjes , katteklootjes of vijgwortel genoemd. Mocht je last van aambeien hebben dan kunnen de oaneklootjes verzachting bieden. Primotar 135 mm 3.5

Dit Roodborstje was wel heel erg nieuwsgierig en bleef mooi zitten voor de foto.

Vandaag heb ik mij verlaagd tot een niveau net boven de grond. Vanuit dit perspectief gaat er voor iemand van 1.9 meter een compleet nieuwe wereld open. Met zo'n laag standpunt lijkt het alsof je midden in een miniwereld rondloopt. En laten we eerlijk  wezen wie wil er niet tussen de daisies vertoeven. Foto is gemaakt met een primotar 135 mm 3.5

Het licht was wat aan de harde kant maar ik kon er toch nog wat van maken. Een grote witte paraplu en wat schaduw van enkele bomen zijn dan best handig. Door de droogte waren het er niet zo veel maar ik heb me toch prima vermaakt.

Deze fuut in prachtkleed liet zich mooi fotograferen in de Zouweboezem.

Een fraaie en sfeervolle seizoen waar de verschillende soorten bloesem tuinen en parken van kleur voorzien.

Altijd een genot om deze prachtige kikkertjes te zien en ook vooral te horen. Voor mij het begin van de lente. Languit plat op de buik op het pad, zoek je dan naar mooie composities. Deze 3 wilden wel (heel) even meewerken, want het moment was maar heel kort.

In het gebied Zouweboezem liet deze tjiftjaf zich eenvoudig op de foto zetten. Het gebied is rijk een rietland met daarin erg veel snorren, rietzangers, blauwborsten, cettis zangers, tjiftjafs en fitissen. Natuurlijk ook de diverse watervogels zijn er aanwezig. Zo zag ik (voor mij) de eerste purperreiger terugkeren in dit gebied. (foto is aangepast na prima opmerkingen van het Deel de Natuur team).