De leukste inktvis in Nederland is voor mij de dwerginktvis (sepiola). Daarnaast hebben we nog Sepia's en Pijlintvissen. De sepiola wordt niet groter dan een centimeter of 5, meestal nog kleiner. Deze op de foto was zo'n anderhalf a twee centimeter groot. En sommigen zijn niet bang, deze bleef dapper voor mijn lens heen en weer bewegen. De achtergrond iets donkerder gemaakt en wat zweefvuil weggepoetst, er was nogal wat alg in het water.

Een juffertje zoals ik hem eigenlijk nooit fotografeer, midden op de dag in de felle zon, met telelens. Maar mijn oog was gevallen op het door de wind bewegende water waarin vormen en kleuren zich razendsnel afwisselden. Dus camera in burstmode en schieten maar en vervolgens thuis geprobeerd de mooiste er uit te vissen. Deze is het geworden, de Watersnuffel (denk ik tenminste) lijkt zich in een onderwaterwereld te bevinden vond ik.

Koraal in de rode zee. Vooral de kleurencombinatie met de blauwe doopvondschelp en het gele visje spraken me aan Met dank aan Jos Paalvast voor de determinatie van de gele vis: Rode Vlagbaars of Lyretail anthias.

De Snotolf (ja vreemde naam ;-), waarschijnlijk zo genoemd vanwege de slijmerige huid) komt in de Oosterschelde voor eind winter en begin van het voorjaar. Een echte koud water vis met tropische uitziende felle kleuren. Daarom geliefd bij sportduikers. Als de eieren gelegd zijn vertrekt het vrouwtje naar diepere wateren. Het mannetje blijft achter om de eieren te bewaken. Afgelopen paasweekend kwam ik deze Snotolf tegen in het wier.

Ondanks alle berichten over afnemende visstand zijn er gelukkig nog steeds momenten dat je langs enorme scholen vis duikt. Zoals op deze foto uit Lanzarote. Heel langzaam dichterbij duiken om vervolgens met flitslicht de school vissen op de foto te zetten.

Een Snotolf (heet ook wel Lompvis) komt alleen in de winter en het vroege voorjaar voor in Zeeland. In de paaitijd zijn de mannetjes fraai gekleurd van paars tot oranje en rood. Het wit rechts onderin zijn eieren die het mannetje bewaakt. Snotolven hebben een soort zuignap onderaan waarmee ze zich goed kunnen vastzetten, zoals op deze oude meerpaal.

Op Lanzarote komen grote scholen vis voor. Zoals deze school Bastaard Grommers, ze heten (denk ik) zo omdat ze een klein beetje knorren onder water. De school was enorm groot, op de foto staat maar een deel van de totale school vis.

Van harte gefeliciteerd Sip Liewes, je fraaie foto "In mijn huisje..." heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd! Om de originele foto van Sip te bewonderen, klik hier

Eenmaal aan het wateroppervlak gekomen neemt de schildpad een flinke teug adem. Om vervolgens weer terug te keren naar het zeegrasveld.

Na een tijdje zeegras eten raakt de buik voller......en het zuurstof op. Tijd voor de opstijging naar het wateroppervlak.

Van harte gefeliciteerd Erik Leisink, je fraaie foto "Schildpad" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd!

Om de originele foto van Erik te bewonderen, klik hier  

 

Als het zand weg is kan er van het zeegras gegeten worden.

Het lekkerste gras ligt onder het zand....graven dus.

Op Bonaire vind je veel gekleurde sponzen. Altijd interessant om erin te kijken; vaak verschuilen dieren zich in de spons zoals dit visje.

In Bonaire vind je eagle rays (adelaarsroggen). Meestal schuw en ver weg, maar deze bleef voor ons eten zoeken in het zand. En draaide op gegeven moment naar ons toe. Het wit op de rug is zand dat is opgewoeld bij het zoeken naar eten.

Zeeuwse zeepaardjes, ook dit jaar zijn ze weer veel gezien door duikers in de Oosterschelde.

De Oosterschelde. Voor velen een grijze grauwe watermassa. Echter onder de waterspiegel herbergt de Oosterschelde een rijk onderwaterleven. Op de kunstmatige rotsriffen, oesterriffen en klei- en zandbodems zijn vele sponzen, anemonen, vissen en weekdieren te vinden.

Duik met Erik Leisink mee in de Oosterschelde  en geniet van deze bijzondere onderwaterwereld, klik hier voor de duik.

Wil jij ook jouw natuur delen?  

Neem een kijkje bij de introductie van deze nieuwe rubriek en laat je inspireren door je voorgangers

 De Oosterschelde, kraamkamer van de Noordzeedoor Erik Leisink De Oosterschelde. Voor vele...

De Bruine Plooislak (veel voorkomend in de Oosterschelde) met bijbehorende eistreng. De slak kroop er net van omhoog toen ik aan kwam duiken, dus wellicht net zelf gelegd door deze naaktslak.

Van harte gefeliciteerd Erik Leisink, je fraaie foto "Voortplanting sepia's Oosterschelde 2" heeft de ereplaats onder Spotlight veroverd! 

Om de oorspronkelijke inzending van Erik te bewonderen: klik hier

Zodra het vrouwtje de eieren heeft afgezet, trekt het mannetje haar terug met zijn tentakels. Om te voorkomen dat een ander mannetjes met haar wil paren.

Het vrouwtje zet de eieren af aan de sepiarekjes. Dat zijn wilgentakken neergezet door duikers om het de sepia's makkelijker te maken. Het mannetje zit pal achter het vrouwtje, en bewaakt haar continue. Tegen andere opdringerige mannetjes natuurlijk. De zwarte 'druiven' zijn de eitjes. Er zitten ook witte exemplaren tussen.....dan is even de inkt op.

Gelukkig verschijnen er ook wel eens nieuwe soorten in Nederland. Ook onder water, zoals de Ruwe Wratslak. In 2020 voor het eerst waargenomen en dit jaar steeds frequenter. Gelukkig heb ik de slak al kunnen zien. Heet zo omdat op het lijf wratachtige bolletjes zitten zoals je op de foto kan zien. De gele lint bovenin op de achtergrond is de eiersnoer van de Ruwe Wratslak. De soort komt normaal zuidelijker voor en is waarschijnlijk een klimaatschuiver. Dat is opzichzelf geen goed nieuws, maar ja.

Ook dit heb je onderwater in Zeeland; spookkreeftjes. Kleine kreeftjes van circa 1,5 centimeter. Vooral dun en erg beweeglijk, het zit geen seconde stil. Massaal te vinden ondiep (tot een meter of 5) aan de bovenkant van wieren. Rechtsboven waar de twee sprieten uitsteken is de kop. Lastig te zien omdat ze aan de kop ook weer pootjes hebben.

Ruthenspar grondels komen veel voor in de Oosterschelde. Het zijn fraai gekleurde vissen. Deze verschool zich in een oesterschelp.

Onderwaterfotografie in Zeeland stond dit jaar in het teken van de sepia's. Ik heb nog nooit zoveel sepia's in 1 jaar gezien. En ook zo laat in het jaar steeds nieuwe jonge sepia's gezien. Een goed teken denk ik dan maar. Al deze jonge sepia's komen over 2 jaar weer terug naar de Oosterschelde om zich voort te planten. De sepia op de foto was nog niet zo lang uit het ei, ik schat zo'n 3 a 4 centimeter groot. Het zijn meteen kopieën van hun ouders, met de tentakels meteen omhoog.