De Grutto gleed af en toe van het gladde paaltje zodat ik deze actiefoto kon maken.

Sinds ik een nieuwe camera heb lijken de Hazen mij op te zoeken. Ook deze kwam naast de auto zitten i.p.v. weg te rennen. Uiteraard geen bezwaar tegen.

Sinds ik een nieuwe camera heb lijken de Hazen mij op te zoeken. Ook deze kwam naast de auto zitten i.p.v. weg te rennen. Uiteraard geen bezwaar tegen.

De volwassen Scholekster hadden de grootste moeite om in de harde, droge grond wat te eten te vinden voor hun jong. Telkens als ze een prooi gevonden hadden piepten ze even en kwam het jong aangerend. Daarna weer snel onder de heg omdat de zon te heet voor het jong was.

Je wilt wel graag een “gewone” Huismus fotograferen maar dan moet hij wel op een mooi plekje zitten.

Eerst dacht ik aan een Boompieper maar mede aan de lange achter teennagel zou je kunnen zien dat het een Graspieper - Anthus pratensis is. Weer wat geleerd.

Het is misschien niet de beste foto die ik ooit gemaakt heb maar wel van een zeldzame soort waardoor ik hem toch maar instuur want ik wil deze toch graag met jullie delen. De site heet niet voor niets DDN tenslotte.

Legt het linkse Haas nu de oren plat in de nek als een kat?

Heerlijk ontspannend genieten van het gras en het samen zijjn.

Ik ben vandaag met mijn nieuwe setje fotospulletjes op pad geweest. Wat een bedieningsgemak en wat een mogelijkheden. Ben nog niet op de helft van de gebruiksaanwijzing maar het resultaat mag er vind ik zijn. Deze Grutto was zo vriendelijk om mij even wat opnamen te laten maken.

Met de blauwe lucht en op het iele takje komt de Roodborsttapuit wel erg mooi los. Hij had jongen onder hem in de stuiken zitten dus ik kreeg kansen genoeg voor wat plaatjes. Deze vind ik de mooiste.

Vaak krijgen de mannetjes eenden meer aandacht dan de vrouwtjes maar ook de vrouwtjes mogen er zijn. Misschien wat minder kleur maar wel vaak mooiere tekening vind ik. Mogelijk worden ze ook vanwege hun geringe grote en schutkleur sneller over het hoofd gezien.

De Roerdomp staat hier iets mooier in het licht dan de vorige inzendingen. Ik vind de kleur hier beter uitkomen.

Deze Tureluur was zich heel bewust van de aanwezigheid van de fotograaf maar duidelijk niet onder de indruk.

De vlinder was aardig gehavend toen ik de opname maakte maar na knip en plakwerk ben ik heel blij met deze foto. Zo vaak kom ik deze soort niet tegen.

Schreef ik eerder dat de Zomertaling op open water niet zo mooi tot zijn recht komt. Even geleden trof ik (in dezelfde wetering als de Roerdomp) dit mannetje en die bevestigd volgens mij mijn woorden.

Weekend naar Zeeland geweest waar opvallend veel Regenwulpen te zien waren. De wulpen zelf waren overigens weinig opvallend want ze vielen bijna in het niet zo tussen de waterplanten.

Je hoort altijd zeggen dat de Roerdomp de "paalhouding" aanneemt om niet op te vallen in her riet. Volgens mij doen ze dit meer om beter naar voren te kunnen kijken.

Eerst zat er één duif, toen kwam er één bij en dan heb je een koppel. Boven in het topje van een struik mooi los van de achtergrond.

Mooie takkeling maar nog net niet vlieg vlug. Nog even geduld hebben.

Net met het kopje boven de dekking in het late avondlicht . Geeft toch weer een ander beeld en kleur.

Ik kon meerdere foto’s van dit prachtige vogeltje maken omdat hij zijn uitgevlogen jongen steeds kwam voeren en in de gaten houden natuurlijk.

Veel gefladder en gespetter om het verenkleed in conditie te houden.

Eindelijke mijn Roerdomp op de foto. Helaas niet zelf gespot maar daar heb je familie voor zullen we maar zeggen. (dank je Ynze) Je weet dat hij in het rietkraagje moet zitten maar toch verschijnt de vogel weer enkele meters verder dan waar je hem uit zicht bent verloren. Heb je hem eindelijk in beeld dan waait er weer riet voor. Na veel wachten toch gelukt.

Wat zijn het pareltjes als ze in mooi licht lopen. Hoewel ik al tientallen opnamen van deze weidevogel heb weten ze me toch steeds weer over te halen om nog maar weer een foto te maken. Kan er geen genoeg van krijgen.

Vanaf het topje van een dode boom de omgeving scannen op insecten en onraad.

In de Mastenbroekerpolder liepen enkele Koereigers en die wilde ik graag vastleggen. Spontaan kwam er een Grote zilverreiger bij lopen wat een leuk plaatje opleverde. Veel mensen denken dat het om een reiger met jong gaat. Grappig. (De reigers liepen helaas op grote afstand dus ik moest aardig croppen)

Eindelijk een redelijke serie van de Zomertaling kunnen maken. Ben ik helemaal tevreden…… Nee, in open water komen ze toch minder tot hun recht. Als deze eendjes foerageren hebben ze hun kop meer onder water dan er boven. Ik heb daarom net zoveel eendjes met als zonder kop. Goed reageren is een kunst.

Het haas verzorgt de achterpoten zorgvuldig. Ze moeten het van rennen hebben.

Net over een slootje loopt dit popje van de Kievit heerlijk wat te snacken in het zonnetje. Binnenkort zal ze het druk krijgen met eieren leggen en het broeden. Nu nog even wat tijd voor haarzelf.