Zag hem zitten hoog in een boom, Even later niet maar maar had niet goed opgelet want hij kwam op een mooie afstand laag bij de grond op wat vegetatie zitten.
Nog snel een plaatje kunnen maken voor hij wegvloog
De naam Vlinderhaft is niet correct want het is geen vlinder en ook geen haft. Hij behoort tot de orde van "Netvleugeligen" en als zodanig verwant aan de Mierenleeuw. De soortnaam longicornis is vanwege de lang antennes wel heel toepasselijk. Deze foto is genaakt in 1990 en is dus uiteraard een gescande dia. Bewerkt met nieuwe software.
In de namiddag.......rustig water......rustig licht. Een combinatie die het spiegelen iets extra's geeft. Een visje onder water zorgde voor de kringen.
Een foto van afgelopen oktober in het Speulderbos, het licht met de geknakte boom trok mij erg aan. Maar bij de nabewerking ben ik wel meerdere keren overnieuw begonnen en deze versie vond ik het geslaagd. Bij een bosfoto is het voor mij heel belangrijk dat er voldoende diepte in de foto zit. Ik ben benieuwd naar jullie mening.
Met opkomend tij en de bic stopper het palendorp bij Petten gefotografeerd. Het weer was koud, af en toe een bui maar was mij wel gezind met donkere luchten en wolken.
Ik heb me in 2020 veel bezig gehouden met bijen en andere insecten, en soms kwam ik met onderzoek ook nog leuke dingen tegen zoals deze erg zeldzame tweelobbige wolbij.
Ook dit jaar waren er weer veel broedparen bij het Wagejot en het was een spectaculair gezicht als ze, af en toe, massaal opvlogen.
hier kon ik ze tijdens het landen met tegenlicht..+-21:00uur..op de foto zetten.
GGW's hebben er een handje van om samen te overnachten. Dit kon in het voorjaar ook weer bewonderen in de Eifel. Een dankbare soort die steeds blijft boeien.
Iedereen alvast een fijne jaarwisseling en alle goeds voor 2021!
Groet, Sjors
Onderwaterfotografie in Zeeland stond dit jaar in het teken van de sepia's. Ik heb nog nooit zoveel sepia's in 1 jaar gezien. En ook zo laat in het jaar steeds nieuwe jonge sepia's gezien. Een goed teken denk ik dan maar. Al deze jonge sepia's komen over 2 jaar weer terug naar de Oosterschelde om zich voort te planten. De sepia op de foto was nog niet zo lang uit het ei, ik schat zo'n 3 a 4 centimeter groot. Het zijn meteen kopieën van hun ouders, met de tentakels meteen omhoog.
Begin 2018 kunnen genieten van deze spreeuw in de Ooijpolder. De waterspreeuw haalde zelfs het Journaal.
Hier werkte de waterspreeuw zijn lunch weg.
Mooi om deze vogel in/ onder het water te zien jagen.
In 20212 met mijn vader naar het krugerpark geweest en daar zeer dicht bij de leeuwen geweest. Deze man hoorde bij een groep van 4 mannen die een buffel geslagen hadden. in de nacht werd het kadaver dor hyena's en bij het ochtendgloren, letterlijk in het eerste licht werd de prooi terug veroverd en stond deze leeuw als een echte koning het slagveld te overzien, onvergetelijk, om dit samen met je vader te mogen aanschouwen
We hadden werkelijk geen idee dat de nakomelingen van de Wallace's gliding frog zo mooi rood zouden zijn. Een heel bijzonder kikkertje en een hele speciale foto.
Gevonden op een oude, liggende boomstam van een Berk. Boomstam gekanteld om er beter bij te kunnen .
Binnen 24 u. kleuren ze van wit naar roze, naar donker roze, kersenrood en dan zwart.
Gefotografeerd bij grauw weer met ideale kleuren voor deze ieniemienies.
ik had al een paar foto,s gemaakt van deze groep grutto,s in vlucht en hoopte dat ze even de bocht om gingen zodat ik de ze met gespreide vleugels naar me toe kon fotograferen...soms komen wensen uit..
Een bijzondere plek blijft voor mij de westkust van Friesland aan het IJsselmeer. De rust die hiervan uit gaat. Het alleen maar horen van het geluid van golvend water, de wind en het roepen van vogels. Bij deze opname: een zonsondergang aan het IJsselmeer bij de haven van Stavoren.
Afgelopen zomer heeft een koolwitje eitjes afgezet in mijn tuin. Mede door de zachte herfst kwamen een aantal popjes nog uit. Deze foto heb ik in mijn tuin kunnen maken.