Moeder en haar jong staken de koppen even dicht bij elkaar wat een intiem moment opleverde. Omdat afstand te bewaren is de foto gemaakt met 700 mm en in de bewerking licht gekropped.

Het is een hele vroege lente ochtend en ik ben op weg naar een natuurgebied om vlinders te fotograferen. De mist komt in flarden voorbij. Plots is daar het zonlicht en wordt alles gevangen in een prachtig oranje gouden gloed. Wanneer ik naar de foto kijk ben ik zo weer terug in dat moment en voel weer dat natuurgeluksmoment.

Kleurrijke bokehbolletjes van zeeschuim op het strand. Gemaakt met Helios lensje en tussenringen. Kaleidoscooppatroon resultaat van lagen in PS. De kleuren zijn aangepast in Camera Raw.

Deze fazant moest even zijn ``stem`` laten horen in de duinen van texel en daarbij wappert/fladert hij heel snel met zijn vleugels....een opgewonden standje van hier ben ik. Foto gemaakt in de avond met tegenlcht.

Nog heerlijk nagenieten van de geweldige workshop Back to Black. Wat een prachtige vormen.

Nu ik tegen grijsheid aan kijk achter het laptopscherm weer even terug naar begin november of er nog iets van te maken valt de rest van de bestanden. Dit is eigenlijk meer wat ik bedoelde bij de opname, van die gekleurde sterretjes met wat mist, maar kwam zo kleurig niet over in het bestand. Dan probeer ik het bij creatief. F 5,6 1/125sec ISO125 Exp-0,7 , 7 nov '25 10.14 uur

Een oudje uit 2019, tijdens een nachtduik kwamen we deze mooi gekleurde pijlinktvis tegen. De witte lichtpuntjes is zweefvuil wat mi zeer goed in de maandopdracht past

Zo uit de camera dus geen AI of verdere bewerking. Heb een kwartiertje moeten wachten voordat dit kleintje opvloog. Maar als je in alle rust in zo'n sprookjesomgeving op een bedje van bladeren ligt hoor je mij niet klagen.

Dit melkwegstelsel bevat ongeveer 1 triljoen sterren, dus volgens mij past het wel in het maandthema. Met het blote oog is de kern van de Andromeda nevel te zien, na 12 uur en 22 minuten belichten komen ook de zwakkere delen tevoorschijn. Over 10 miljard jaar valt dit melkwegstelsel misschien door het onze. 642 opnamen met ZWO ASI 2600mm camera, L,R,G,B,H filters. Telescoop 400mm met 0,7 x reducer: 280mm F/3,9. In pixinsight samengesteld.

Deze wandelaar loopt in het bos en wordt door de zonnestralen / zonneharpen verlicht. De mooiste plek voor zonnestralen is toch wel het bos. Ze breken door het bladerdak heen op zoek naar een weg om de grond te verlichten. Met een beetje nevel of mist krijg je dan al snel sprookjesachtige plaatjes.

Die ochtend was ik al vroeg bij het wad om een (hopelijk) mooie zonsopkomst te kunnen fotograferen..bij deze foto heb ik een lange sluitertijd gebruikt ,met behulp van een nd filter, om het water mooi glad te krijgen en de wolken een dynamischse sfeer mee te geven.

Na een poetsbeurt begon deze dodaars even de vleugels uit te slaan, gelukkig had ik een geschikte belichtingstijd. Vanuit drijfhutje.

De bloemen groeien binnen in een kas tegen plastic. De vormen ( vervormingen ) en het licht spreken mij aan. Temeer omdat het beeld voor mij compleet wordt door de slak die buiten tegen het plastic zit. Ik heb gefotografeerd met zwak tegenlicht.

3 foto in de computer samengevoegd. 1 foto met wat besje aan een takje, foto 2 herfstblaadjes op de grond en de 3de herfstblad en lariks naaldjes.

Nog maar een van mijn ICM dagje, ik heb geprobeerd dit bospad ondanks beweging toch mooi te laten uitkomen. Ik zag dat ik als sluitertijd 1.3 seconden had toegepast. Daarop meerdere bewegingen uitgeprobeerd, ik denk dat dit ook een meervoudige belichting is , waarvan 1 beeld scherp en 1 beeld onscherp daaroverheen (dus ook een beetje Orton effect). Opname was vanaf statief met in elk geval een kleine beweging naar boven.

Het Denise pygmee zeepaardje, een relatief zeldzaam pygmee zeepaardje soort. Pygmee zeepaardjes leven in grote waaierkoralen, waar ze perfect op lijken. Inclusief het staartje zijn ze niet groter dan 2,5 centimeter. Gekruld met de staart om een takje van het waaierkoraal zijn ze niet groter dan 1 a 1,5 centimeter. Zonder lokale duikgids niet te vinden. De gids wees het mij aan, maar het duurde nog 10 seconden voordat ik het zeepaardje zag. Dan nog door de lens zoeken om het terug te vinden.

Heel laat in de middag krijgen m'n tuinplanten nog net een beetje zonlicht (als ie wil schijnen dan). Met ICM kwam hier een beeld uit dat me aan voile doet denken; de keus in kleuren voor je nieuwe vitrages of zo. Vlnr zie je hier de stenen van het huis tegenover, een tuinpaal met takken van de moerbei, de moerbei zelf en een haagbeuk. Wonderlijk hoe die gewone dingen in iets moois kunnen veranderen.

De kleine mycenaatjes groeiden vanaf de onderkant van een takje naar boven. Voor de foto even op een klein rottend stammetje er naast gelegd. Stack van 50 foto's.

Nog maar eens een vogel in de Spotlight. Het is een kwestie van flink onderbelichten en de omgeving moet dan ook meewerken. De meeste fotografen denken dat ik alles met de Photoshop voor elkaar krijg maar niets is minder waar. Heb dit al zo vaak gedaan en natuurlijk moeten ook de vogels op de goede plek zitten. Het gaat allemaal niet vanzelf.

Een schilderachtige herfstboom in rustige tinten. De foto is gemaakt met meervoudige belichting in de camera, bestaande uit vijf opnamen en één extra enkele opname. De beelden zijn vervolgens gecombineerd met behulp van laagmenging in Photoshop. Ook de kleuren zijn aangepast naar zachtere tinten. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.

De wilgenstruik daar in het moeras is dit najaar meermaals mijn decor geweest om reigers en lepelaars vanuit de drijfhut te fotograferen, die dag was er gesluierde zon waardoor er blauwe kleur in het water kwam maar toch het wit niet uitbrande.

Heerlijk als het allemaal lekker samenvalt, elke keer weer een verrassing hoe mooi het licht kan zijn.

Herfstbladeren in rustige tinten. Foto is gemaakt met meervoudige belichting in Photoshop.

Al lopend over het landgoed De Horsten was dit wel een beeld wat in het oog sprong.

Een beeld gemaakt van acht opnames in het Speulderbos waardoor een caleidoscoop ontstaat van takken en herfstkleuren in een ander perspectief.

Vrouwtje slobeend begon uitgebreid te badderen terwijl manlief vlakbij met de kop in de pluimen bleef verder slapen. Vanuit drijvend schuilhutje.

De herfst is bijna ten einde, vooral in de Shenandoah in Virginia. In het park zelf (rond de 1000 meter hoogte) waren de bomen al helemaal kaal, maar op de lager gelegen heuvels hadden de boomkruinen nog redelijk wat blad. Ik vond het een bijzonder gezicht: de bladeren op de grond, de kale boomstammen, en bovenaan nog een “hoedje” van bladeren.

Het mastbos een plek waar je eigenlijk nooit alleen bent. Laat wel zien hoe we nietig we zijn in het imposante beukenbos.

De natuur als inspirator... harmonie.

Deze twee kleine zwammetjes groeiden op de dode stam van een gevallen boom, de varens zorgden voor een mooie aanvulling. Een kleine lichtbron zette de paddenstoeltjes een beetje in het licht.