Dit melkwegstelsel bevat ongeveer 1 triljoen sterren, dus volgens mij past het wel in het maandthema. Met het blote oog is de kern van de Andromeda nevel te zien, na 12 uur en 22 minuten belichten komen ook de zwakkere delen tevoorschijn. Over 10 miljard jaar valt dit melkwegstelsel misschien door het onze. 642 opnamen met ZWO ASI 2600mm camera, L,R,G,B,H filters. Telescoop 400mm met 0,7 x reducer: 280mm F/3,9. In pixinsight samengesteld.
Deze wandelaar loopt in het bos en wordt door de zonnestralen / zonneharpen verlicht. De mooiste plek voor zonnestralen is toch wel het bos. Ze breken door het bladerdak heen op zoek naar een weg om de grond te verlichten. Met een beetje nevel of mist krijg je dan al snel sprookjesachtige plaatjes.
Die ochtend was ik al vroeg bij het wad om een (hopelijk) mooie zonsopkomst te kunnen fotograferen..bij deze foto heb ik een lange sluitertijd gebruikt ,met behulp van een nd filter, om het water mooi glad te krijgen en de wolken een dynamischse sfeer mee te geven.
De bloemen groeien binnen in een kas tegen plastic. De vormen ( vervormingen ) en het licht spreken mij aan. Temeer omdat het beeld voor mij compleet wordt door de slak die buiten tegen het plastic zit. Ik heb gefotografeerd met zwak tegenlicht.
3 foto in de computer samengevoegd. 1 foto met wat besje aan een takje, foto 2 herfstblaadjes op de grond en de 3de herfstblad en lariks naaldjes.
Nog maar een van mijn ICM dagje, ik heb geprobeerd dit bospad ondanks beweging toch mooi te laten uitkomen. Ik zag dat ik als sluitertijd 1.3 seconden had toegepast. Daarop meerdere bewegingen uitgeprobeerd, ik denk dat dit ook een meervoudige belichting is , waarvan 1 beeld scherp en 1 beeld onscherp daaroverheen (dus ook een beetje Orton effect). Opname was vanaf statief met in elk geval een kleine beweging naar boven.
Het Denise pygmee zeepaardje, een relatief zeldzaam pygmee zeepaardje soort. Pygmee zeepaardjes leven in grote waaierkoralen, waar ze perfect op lijken. Inclusief het staartje zijn ze niet groter dan 2,5 centimeter. Gekruld met de staart om een takje van het waaierkoraal zijn ze niet groter dan 1 a 1,5 centimeter. Zonder lokale duikgids niet te vinden. De gids wees het mij aan, maar het duurde nog 10 seconden voordat ik het zeepaardje zag. Dan nog door de lens zoeken om het terug te vinden.
Heel laat in de middag krijgen m'n tuinplanten nog net een beetje zonlicht (als ie wil schijnen dan). Met ICM kwam hier een beeld uit dat me aan voile doet denken; de keus in kleuren voor je nieuwe vitrages of zo. Vlnr zie je hier de stenen van het huis tegenover, een tuinpaal met takken van de moerbei, de moerbei zelf en een haagbeuk. Wonderlijk hoe die gewone dingen in iets moois kunnen veranderen.
De kleine mycenaatjes groeiden vanaf de onderkant van een takje naar boven. Voor de foto even op een klein rottend stammetje er naast gelegd. Stack van 50 foto's.
Nog maar eens een vogel in de Spotlight. Het is een kwestie van flink onderbelichten en de omgeving moet dan ook meewerken. De meeste fotografen denken dat ik alles met de Photoshop voor elkaar krijg maar niets is minder waar. Heb dit al zo vaak gedaan en natuurlijk moeten ook de vogels op de goede plek zitten. Het gaat allemaal niet vanzelf.
Een schilderachtige herfstboom in rustige tinten. De foto is gemaakt met meervoudige belichting in de camera, bestaande uit vijf opnamen en één extra enkele opname. De beelden zijn vervolgens gecombineerd met behulp van laagmenging in Photoshop. Ook de kleuren zijn aangepast naar zachtere tinten. Opname met de reflex lens 5.6/250mm.
De wilgenstruik daar in het moeras is dit najaar meermaals mijn decor geweest om reigers en lepelaars vanuit de drijfhut te fotograferen, die dag was er gesluierde zon waardoor er blauwe kleur in het water kwam maar toch het wit niet uitbrande.
Heerlijk als het allemaal lekker samenvalt, elke keer weer een verrassing hoe mooi het licht kan zijn.
Herfstbladeren in rustige tinten. Foto is gemaakt met meervoudige belichting in Photoshop.
Een beeld gemaakt van acht opnames in het Speulderbos waardoor een caleidoscoop ontstaat van takken en herfstkleuren in een ander perspectief.
Vrouwtje slobeend begon uitgebreid te badderen terwijl manlief vlakbij met de kop in de pluimen bleef verder slapen. Vanuit drijvend schuilhutje.
De herfst is bijna ten einde, vooral in de Shenandoah in Virginia. In het park zelf (rond de 1000 meter hoogte) waren de bomen al helemaal kaal, maar op de lager gelegen heuvels hadden de boomkruinen nog redelijk wat blad. Ik vond het een bijzonder gezicht: de bladeren op de grond, de kale boomstammen, en bovenaan nog een “hoedje” van bladeren.
Het mastbos een plek waar je eigenlijk nooit alleen bent. Laat wel zien hoe we nietig we zijn in het imposante beukenbos.
Piepkleine eitjes 1,5 mm, in een mandje, zo ziet het gestreept nestzwammetje er uit. De eitjes, de sporenkapsels, worden weggeschoten als er een druppel op valt als ze rijp zijn en zo verspreiden ze zich. Ik wist van het bestaan, maar had ze nog nooit gezien. Dus ik was er blij mee.
Met de grauwe luchten tijdens de vriendendag heb ik mijn toevlucht gezocht in het vastleggen van patronen. Niet bijzonder creatief, maar patronen in basten van bomen trekken mij altijd en het blijft altijd leuk om te doen.
Tijdens de huifkartocht bij de Vriendendag van Deel de Natuur werd er ook gestopt bij een uitkijkpunt in het mooie gebied van Planken Wanbuis. Het leek vervolgens wel een aflevering van het Perfecte Plaatje. Allemaal fotografen die onder tijdsdruk alle kanten op liepen om hun winnende foto vast te leggen. Het licht achteraan deze beukenrij viel mij op in combinatie met de donkere stammen van deze mooie bomen. Loes en Brigitte, bedankt voor de leuke dag.
Deze foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot en met 30 november 2025.
In december volgt een stemronde waarbij alle DDN-gebruikers hun stem kunnen uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto! De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.
Met mijn pas aangekochte nieuwe fietsendrager en fiets richting de Veluwe gereden in de hoop de wolf te treffen. Door het mindere weer was het heel rustig en trof ik de wolf uren later. We waren daardoor maar met vijf mensen ter plekke. Die hadden allemaal een elektrische fiets en speerden allemaal een kant op toen de wolf in het veld een westwaards liep. Omdat ik de laatste was, zag ik dat de wolf halverwege terugkeerde en kon ik achter een afrastering liggend op m'n buik haar opwachten.
Ondanks de nattigheid was het gisteren bij Meet your friends van DDN een erg geslaagde dag. Mede dankzij de goede organisatie, waarvoor dank! Tussen de regendruppels door heb ik wat geëxperimenteerd met dubbele belichting. Hiervoor koos ik de optie vermenigvuldigen. De kleuren waren door de regen verzadigd, maar dat heb ik om de herfstsfeer te benadrukken versterkt.
Deze foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot en met 30 november 2025.
In december volgt een stemronde waarbij alle DDN-gebruikers hun stem kunnen uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto! De fotograaf wint een DDN Workshop naar ke
Een bekende plek in Ijsland maar oh wat een prachtig gebied. Als strandliefhebber kijk je je ogen hier uit!
Op de grond lag een vogelveertje met heel veel kleine regendruppeltjes erop. Ik was verwonderd over de schoonheid van zoiets simpels. Met de macrolens in maximale vergroting geprobeerd om er een wat meer abstract beeld van te maken.
