Toen ik aan het oefenen was met icm zag ik dat de zon de bladeren van een beuk mooi aan het belichten was. Ik heb toen een aantal foto's gemaakt en vond dat deze wel een mooie kleurschakering had en dat de blaadjes doorzichtig waren.

De dag voor de workshop "Anders kijken, anders doen" zijn Loes en ik samen wezen scouten in de AWD, om nogmaals de route te controleren en ook even lekker zelf te fotograferen, want tijdens het geven van een workshop fotografeer ik zelf nooit. Het was een zonnige dag, maar net op het moment dat we bij deze oude beuk stonden was de zon eventjes weg. Een uitermate geschikt moment om hem in High Key vast te leggen. Blijft toch wel heel leuk "speelgoed"

Tja wat is het? 

Maakt dat wat uit? 

Nee voor mij niet, het intrigeert me qua lijnen en kleuren, dus noem het maar abstract. Een beeld waar ik lekker mijn eigen fantasie op kan loslaten.

Behalve landschappen hebben we ook prachtige korstmossen in Schotland gezien. Op bomen, oude bruggetjes, maar ook zoals hier op een eeuwen oude grafsteen. Stack van 6 beelden samengevoegd met Helicon Focus software. Ik heb hem geprobeerd te determineren volgens een boek wat ik heb over korstmossen, maar dat is zo lastig, ze lijken echt allemaal zoveel op elkaar. Zoom er maar eens op in, wat een prachtige details zie je dan wel niet.

De reis naar Schotland was een rollercoaster van prachtige natuur en mooie momenten. De herfstkleuren waren echt op hun mooist, wat hebben wij geboft. Ik heb nog duizenden foto's uit te zoeken en daar is ook helemaal geen haast bij, maar deze reflectie op Loch Leven wilde ik als eerste beeld graag met jullie delen voor het maandthema.

Stukje regenwoud in Australië. Iso 1000 F9 1/15 seconde 80 mm

Caleidoscoop van 45 beelden uit de camera

Kom ik over de brug gelopen, zie ik nog net dat een kraai dit stilleven had neergelegd op een paaltje. En weg was ie weer. Blijkbaar worden de paaltjes gebruikt om noten te kraken; er zijn meerdere paaltjes met restanten.

Moeilijk om een categorie te kiezen; het is eigenlijk geen flora en ook niets wat in de lijst voorkomt. Dit is de structuur van de lucht die we inademen. Had het deze zomer al vaker gezien bij een bepaalde stand van de zon. Nooit gelukt om op de foto te krijgen. Hier bij toeval wel. Al die kleine witte stippen zijn stof die je normaal gesproken niet ziet. Hier komt de zon heel even tussen 2 daken door in een streep op een donkere dag. Dan licht het extra op.

Een close-up van m'n palmboom in de tuin; maar dan net ietsje anders op de foto gezet. Doordat de zon over de schutting van de buren heen komt, ontstaat een leuk lichtspel in de bladeren van de palm. 1 Blad als close-up (meer de steel en de aanzet) en daarachter ontstaat dan een soort tunnel waar je inkijkt. Dit is een extra blad dat wat gebogen is en het licht doorlaat.

Aan de rand van het hondenveldje stond deze kamille solo. Nergens een andere te zien. Was eenmalig blijkbaar, want dit jaar stond ie er niet.

Het werd wel weer eens tijd voor een bloemetje. Er zit nog zoveel onverwerkt materiaal in het archief. Mijn favoriete bloemetje om in de zomer te fotograferen en des te leuk dat deze dan vanuit de eigen tuin komt.

Een klein stukje natuurgebied Diepenvoorde in Waalre. Een juveniele waterhoen 'zwemt' een rondje. Doordat het hier intussen zó ondiep is, is van zwemmen geen sprake meer en laat de waterhoen een zwart spoor achter. Zoals je kunt zien wordt er nooit in een rechte lijn gezwommen, maar met een leuk kronkelend pad dat nu zichtbaar is.

Bij Nieuwe Statenzijl in het oosten van Groningen stopt de zeedijk. Op de grens tussen Nederland en Duitsland mondt de getijdenrivier Eems uit in de Waddenzee, zoet en zout water komen bij elkaar. Dit zorgt voor een bijzonder landschap met planten, vogels vissen en andere dieren die nergens anders in de Waddenzee leven. (bron Visit Groningen) Deze dag dreigende wolken en geen vogels gezien, behalve wat nestjes van zwaluwen in de vogelkijkhut (Kiekkaaste).

Een fraai gekleurd herfstblad meegenomen naar huis en in tegenlicht gefotografeerd tegen zwarte achtergrond. Stack van zes foto's.

Detail van een palmboomblad met ijskristallen en zon erop. Een kleurrijk beeld uit februari dit jaar.

Door me aan de andere kant op te stellen kon ik het rupsje mooi in het groen plaatsen.

Een blad dat prachtig verkleurt in de herfst.

De groene kleur in het noorderlicht ontstaat door botsingen van snelle deeltjes uit de zonnewind met zuurstofatomen in de atmosfeer op 100 - 250 km hoogte. De golflengte van het licht is 557,7 nm wat wij zien als groen. Op onze reis naar Finland deze winter hebben we alleen de eerste nacht mooi noorderlicht kunnen zien. Op https://youtu.be/soeymEyedqI staat een timelapse.

Zelfs het heel algemene blad van eiken is mooi in de herfst. Geel en groen en bruin. En ik heb het deze keer even goed gecheckt maar het is geen stack!

Tijdens een wandeling, begin september, op de Archemerberg zag ik de prachtige kleuren van het blad van een braamstruik. Heb er een paar foto's van gemaakt met zwarte achtergrond.

Bijna thuis na een lange wandeling; maar eindelijk toch nog een vlinder op m'n pad. Een nogal verweerd en/of versleten bont zandoogje. De 2 strakke strepen zijn spinragdraden.

Zelenci is de tweede bron van de rivier de Sava Dolinka, de eerste ligt bij de Tamar – de Nadiža-waterval. Het ligt aan de noordrand van het Nationaal Park Triglav , omgeven door de beboste Vitranc in het zuiden en de eveneens beboste Karawanken in het noorden . Het moeras met het Drni-veen is ongeveer 1200 meter lang, gemiddeld 150 meter breed. In het uiterste westen van het moeras ligt een smaragdgroen meer, waaruit talloze extreem schone en koude bronnen opborrelen uit de lagen kalksteen, die het water zijn karakteristieke blauwgroene kleur geven. Vanwege deze kleur kregen het meer en het moeras de naam  Zelenci . Dit is een panorama van 6 staande beelden.

Meestal krijgen de mannen van de weidebeekjuffer alle aandacht. Maar ook de vrouwtjes zijn prachtig. Vooral als ze zo mooi in het groene riet gaan zitten. De kunst is dan om het beeld niet te druk te laten zijn, maar toch wat van de omgeving mee te nemen.

Op de laatste stengel van het koolzaad in m'n tuin raast de rups van het koolwitje langs het blad. Eten, eten, eten. Tot er niets meer over is.

Vorig jaar omstreeks deze tijd mijn eerste weidebeekjuffer kunnen fotograferen. Dit vrouwtje had een knik in haar lijfje, maar vloog gelukkig continu in het rond, waarbij ze ook andere houdingen aannam. Dus blijkbaar had ze er geen hinder van.

Je zou denken dat dit een bospad is maar niets is minder waar. Wel een pad maar door een stukje bosrijk gebied in de duinen. Ik heb hiervoor het Orton effect toegepast in PS en daarna met Nik filters de verschillende tinten groen aangepast.

Zaterdag 3 mei hebben we wederom het knotwilgen walhalla van de Rhoonse Grienden bezocht voor onze workshop "50 tinten groen".

Zoals gebruikelijk laten we in dit verslag de deelnemers aan het woord  en tonen we hier hun mooie resultaten.

Klik door en geniet mee van 50 tinten groen!

Lastig om een mooi trosje bij elkaar te vinden in een compositie.

Genoeg fluitenkruid tijdens de workshop 50tinten groen in de Rhoonse Grienden. Leuke nieuwe dingen geleerd en gezien. Ik ben niet echt een bloemenfotograaf maar vond het wel een uitdaging om de fluitenkruid zacht in beeld te brengen. En dat niet alleen door de wind, maar ook het vinden van een mooie compositie in de bloemenpracht was een uitdaging. Hierover ben ik redelijk tevreden. Bedankt Brigitte voor de leuke dag!