In navolging van mijn vorige creatieve opname van de heide tijdens de fotodag Zuiderheide een ICM van het landschap, waarin de struikjes gras nog net zichtbaar zijn als herkenningspunt. Schilderen met licht en kleuren.

Deze groene specht bleef mooi verstopt in het hoge gras zitten.

De Azoren is een eilandengroep in de Atlantische oceaan van vulkanische oorsprong waar, door de geïsoleerde ligging, nog bijzondere bostypen voorkomen, zoals dit struikbos met boomheide in een lekker ruig landschap.

Afgelopen lente probeerden we onze tuin vlindervriendelijker te maken met succes. Enkele weken geleden smulde prachtige rups van de koninginnenpage van de venkel en kroop acrobatisch van sprietje naar sprietje.

Zo af en toe kom je iets bijzonders tegen. Zo ook deze keer. In eerste instantie had ik deze vlindersoort nog nooit gezien. Ik vind dit soort nachtvlinders altijd wel iets schattigs hebben. Het zijn net kleine teddybeertjes. Nu bleek dit dus een zeldzame kersenspinner te zijn.

Ik heb al vele foto's voorbij zien komen van deze mooie plek op het Naardermeer. Hopelijk is mijn blik toch net weer iets anders dan die van de overige inzenders. De bomen en de weerspiegelingen daarvan deden me zowel een beetje aan "Nederlandse jungle" denken alsook aan een megagroot griotje; zo'n gesuikerd dropsnoepje met diezelfde vorm.

Op de Meet your Friendsdag in het Naardermeer waren veel bladeren te zien van de witte waterlelie. Deze lagen op een mooie manier in het woelige water tijdens de dag met veel wind.

Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot 1 augustus 2023.

Van 4 tot en met 6 augustus kunnen alle DDN-gebruikers hun stem uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto!  De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.

De uitslag volgt op  7 augustus a.s.

Terwijl ik naar twee reegeiten in de verte aan het kijken was, liep dit bokje blijkbaar op het pad naast me. Hij was totaal niet van me onder de indruk en heb ik ruim een half uur van dit bokje mogen genieten op relatief korte afstand. De bronst deerde hem ook nog niet echt, eten was veel belangrijker en heeft heerlijk staan snoepen van alle jonge, groene blaadjes.

Een laatste foto van dit prachtige moerasbos, nu met tegenlicht. De verfijnde doortekening, het stilstaande water (met blaadjes), het diffuse licht maken deze foto mijn favo van die geweldige 'meet your friends' dag van afgelopen weekeinde.

Deze  foto is ingezonden in de wedstrijd van de vriendendag Meet your friends. Inzenden kan door de deelnemers met max. twee foto’s per deelnemer tot 1 augustus 2023.

Van 4 tot en met 6 augustus kunnen alle DDN-gebruikers hun stem uitbrengen, de inzending met de meeste duimpjes is de winnende foto!  De fotograaf wint een DDN Workshop naar keuze.

De uitslag volgt op  7 augustus a.s.

Ik heb al heel lang geen macro gefotografeerd, dus tijd om even te checken of ik het nog wel kan. Gelukkig geen probleem😉

Foto komt zo uit de camera, zonder toeters en bellen, gewoon in mij eigen achtertuin.

Veel zon en actieve vlinders is geen goed combinatie. Toch is het niet onmogelijk. Het landkaartje bleef net lang genoeg stilzitten. De telelens is dan best wel handig.

Ook een zwerver heeft soms zijn rust nodig .... Zervende Pantserjuffer aan een grasstengel

"Pas op! Zonnende adders!" Alleen heb ik deze adders, op een enkele keer na, nooit gespot. Terwijl ik aan mijn tutorial voor het Natuurfotografie Magazine aan het werken was, wezen enkele fietsers mij op een adder, die blijkbaar op het betonnen pad lag, waar dus vaak gefietst wordt. De adder zocht een beschut plekje op onder wat lage vegetatie aan de voet van een eik. Na even zoeken en sturen met mijn 500mm had ik een mooi vrij spotje gevonden en toen de adder zijn kop ophief had ik m'n foto.

Azuurwaterjuffers in copula

Dit klein Juffertje in het groen stond mooi verscholen tussen de andere. Met de camera voorzichtig er tussen en dan zorgen dat de achtergrond mooi licht mee kreeg.

Gevlekte Witsnuitlibel neemt ff pauze

Wij bivakkeerden 'n week lang bij de Plitvice meren in Kroatië. Door de verlenging van de dagkaart voor zolang we verbleven konden we elke dag naar het nationale park. Door (heel) vroeg te gaan bleven we de toeristenstroom voor en kon je ongestoord je beelden maken.

Een famillie lid van de koekoeks, een leuk klein groen vogeltje met een rode oogrand

Knobbelzwaan net na zonsopkomst. Wat mijzelf het meest aansprak was de lichtval op het "poortje in het riet", wat met een laag standpunt een intiem plekje bood voor de zwaan.

Je hoort me meestal wel. maar je ziet me niet. De snor maakt een typisch brommend geluid als van een grasmaai machine in de verte. Ik had hem nog nooit gezien, want ze vertonen zich zelden en zijn goed gecamoufleerd. Heel blij dus dat ik hem nu ook nog heb kunnen vereeuwigen. Heel vroeg in de ochtend opstaan voor de vogeltjes loont altijd.

Terwijl iedereen zich verdrong om foto's en selfies te maken bij de klassieke taferelen in de Japanse Tuin, keek ik om me heen, en ontdekte dit juweeltje van een beschaduwde plek. Voor mij lijkt het alsof de grote plant het klein varentje geruststellend toespreekt. 'Wees niet bang, ik zal je beschermen.' Ik heb, tegen mijn gewoonte in, veel verticale opnemen gemaakt, omdat deze veel voorkomt bij de Japanse esthetiek. Het begrip dat volgens mij bij deze foto past is Yügen,

Door de regen is de schijnpapaver veel uitgekomen en vullen ze mooi plaatsje in de tuin. Het is soms wel moeilijk om een mooie compositie te maken als ze zo dicht op elkaar staan. De nieuwe groene bladeren van de grote varen erachter zorgen voor een mooi geheel.

Ik heb helemaal niks met ganzen, naar in zo'n setting wil ik er toch wel graag een foto van maken. Veilig zwemmend onder het wakend oog van Paps en Mams.

In Nederland komen acht soorten vergeetmijnietjes voor. Deze vind ik vanwege de vrij grote bloemen en de dichtbezette tros met bloemen de mooiste. De groene achtergrond contrasteert lekker met de blauwe bloemen.

Eenbes is altijd een dankbaar onderwerp om er weer net iets anders van proberen te maken. Oreston 50 mm objectief met een 20 mm tussenring. Volle diafragma opening van f/1.8

Deze foto kwam tot stand door gebruik te maken van dubbele belichting vanuit de camera. Het zonlicht en de wind speelden mooi met de frisgroene takken van de treurwilg.

Enkelvoudige opname in de camera. In de nabewerking is alleen het contrast en de kleur wat versterkt.

De bloem van de waterlelie was mooi maar zijn schaduw op het blad ook!

Met dit slechte weer me wat bezig gehouden met enkele tulpen uit het boeket. Ik vond deze kleuren wel mooi en een beetje fluo.

blauwstaartsmaragdkolibrie in een bewuste High Key setting om het beeld te minimaliseren