Wat me telkens opvalt bij de boomklever zijn de 5 tal veertjes onder het einde van de slagpennen die doorlopen onder de staart, soort veertjes die bij andere vogels op deze plaats niet te vinden zijn. Merkwaardig toch ? en nergens beschreven bij de kenmerken. Genomen vanuit tentje bij de voederpost.

De Meerkoet komt ook eens benieuwd voor langs de drijfhut zwemmen, gewone soort met merkwaardig rode oogjes.

In 2006 vond deze soort de nootjes in de tuin, toen waren ze in Vlaanderen nog redelijk zeldzaam, vogelkijkers kwamen toen in mijn tuinhuis zitten om hem te zien, nu zijn ze bij alle voederposten te vinden.

Het mannetje was nog niet heel op kleur maar de koppeltjes bleven al goed bij mekaar, zijn kop is ondertussen knal groen.

Nee dit is geen kerstverlichting die daar in de achtergrond werd gedropt, het zijn de Goudsknopjes die verlicht werden door de eerste zon terwijl de vogel nog enigszins in de schaduw liep. Bij dit maandthema dacht ik dan ook aan deze.

Nog maar even wat van de Dodaars, vind hun zachte winterkleed zeker niet minder mooi dan hun zomerkleed. Vanuit drijfhutje.

Op deze plaats komen 4 aalscholvers vissen, ze leggen op korte tijd grote afstanden af onder water, soms voel ik de waterverplaatsing die ze veroorzaken aan mijn benen. Ze werken echt samen om de vissen in een bepaalde hoek te drijven. Vanuit drijvende schuilhut.

Als ze zo dicht bij de drijfhut willen zwemmen dat de staart er niet meer op kan... dan maar wat meer vierkant uitsnijden tot een portretje.

Op meerdere dagen dat ik daar in de drijfhut zat kwam deze reiger langdurig op deze tak rusten.

De wilgenstruik daar in het moeras is dit najaar meermaals mijn decor geweest om reigers en lepelaars vanuit de drijfhut te fotograferen, die dag was er gesluierde zon waardoor er blauwe kleur in het water kwam maar toch het wit niet uitbrande.

Het slapende mannetje waarvan ik bij mijn voorgaande upload sprak kwam in beeld wanneer de badende slobeend de vleugels droog wapperde. Van uit drijfhutje.

Vrouwtje slobeend begon uitgebreid te badderen terwijl manlief vlakbij met de kop in de pluimen bleef verder slapen. Vanuit drijvend schuilhutje.

In tegenstelling tot de slobeenden zijn de wintertalingen al volledig op kleur, beide soorten kreeg ik soms te kortbij om te fotograferen belangrijk bij eenden daartoe is dat je drijfhut onbeweeglijk ligt.

Het lage standpunt vanuit de drijfhut bracht bij deze bijvangst lucht in de achtergrond, gelukkig was het die dag grauw waardoor die kleur nog best meeviel.

Vele eenden waren die dag nog niet volledig op kleur, dit vrouwtje wintertaling mocht toch wel best gezien worden. Vanuit drijvende schuilhut.

Een kleine maand geleden waren er dus nog lepelaars, ondertussen hebben ze hun zuiderse oorden opgezocht. Vanuit drijvende schuilhut.

Aanvulling bij mijn vorige upload, 1 minuut later genomen toen het koppeltje wat dichter bij mekaar kwam zwemmen. Genomen vanuit drijvende schuilhut.

Vanuit de drijfhut kon ik dodaars in meerdere variaties fotograferen, rustend, slapend, met visje in de bek, het koppeltje samen...

In alle stilte met de drijfhut te water gegaan wanneer het nog donder was, gedurende 10 uur onbeweeglijk blijven liggen bracht heel wat soorten, van de blauwe reiger deze houding als eerste bewerkt.

Zelfde paaltje dat ik eerder deze wel al eens heb opgeladen vanuit de drijfhut vanop dezelfde plaats maar ruim 6 uur later, voor deze soort mocht de converter er weer op.

Aalscholvers zouden meer water in hun veren toelaten dan andere watervogels wat een voordeel zou opleveren bij de wendbaarheid onder water, na het vissen nemen ze hun typische houding aan om verenpak te laten drogen. Genomen vanuit de drijvende schuilhut.

Baardmannetjes altijd behendig en levendige vogeltjes, merkwaardig dat ze bij iets of wat wind niet meer bovenaan in het riet komen.

Lag met mijn drijfhut dicht tegen de rietkraag aan, deze lepelaar kwam langs achter en moest een ommetje rond mijn tentje maken waardoor hij vlak naast me liep, eenmaal voorbij zwaaide hij bij het lepelen zijn kop even naar rechts waarbij ik 1 scherpe foto kon maken.

Lijsters, vroeger zo talrijk, de laatste jaren zijn er als maar minder. Genomen in de tuin vanuit ligschuiltent.

Even een variant bij mijn voorlaatste upload van deze soort, 40 minuten later genomen bij dezelfde rietstengeltjes, het warme ochtendlicht was toen al verdwenen.

De volwassen vogels waren op die moment al zuidwaarts vertrokken, deze jonge vogel had daar blijkbaar nog geen zin in.

Wanneer watersnippen rond foerageren en even niet met de bek in de modder boren vind ik ze mooist van houding.

Paapjes zo zeldzaam geworden in Vlaanderen, toch zien we in de nazomer her en der jonge vogels opduiken.

De Westerheide, beslist de bekendste plaats in Nederland om reeën te fotograferen.

Genomen in de tuin vanuit ligschuiltent, vrij beeldvullend omdat deze jonge groene specht kwam korter zitten dan verwacht.