Blijkbaar had de rups toch nog meer honger (of ging gewoon even de benen strekken) en liep het blad en de stengel af. En dat is een road to nowhere want de plant is echt op. Helemaal onderaan nog een paar centimeter groen, maar wel om te delen met 5 andere rupsen. Op zoek naar een plekje om te verpoppen misschien?

Dit is een foto van het eerste ei van het koolwitje dat ik heb zien leggen. Het kleine mini-eitje op dat ene stengeltje koolzaad dat in de voortuin staat heb ik in de gaten gehouden. De rups heeft zo te zien voldoende gegeten want is aardig groot geworden. En die ene stengel is bijna kaal, al heb ik gezien dat er nog meer (kleinere) rupsen op zitten.

Zeldzaamheid is een relatief begrip, in heel Nederland is deze soort zeldzaam maar in het Woldlakebos doet hij het heel goed en is hier nu dan ook in grote getalen te zien. Kenmerkend voor de soort zijn de druppelvormige vlekjes op de segmenten van het achterlijf. Dit is een mannetje, waarvan de kleur veel roder is dan van het vrouwtje.

Soms hangt het web met de spin net heel even stil.

De regen had mooie druppeltjes achtergelaten op de lupinen. De ochtendzon zat nog tussen een grote boomwaardoor ik nog een zacht beeld kon maken.

De oplettende kijker ziet misschien nog een ander insect in deze foto

Op de voorgrond de vergeelde toppen van het oude palmboomblad; op de achtergrond het nieuwe ongeschonden blad. Vond de strepen met wat flauw zonlicht erdoorheen wel mooi uitkomen. En typisch nazomer (dan snoei ik de bladeren altijd bij).

1 kant van de dijkhelling is (nog) niet (voor de 2e keer) gemaaid. Het groepje distels dat op die plek staat wordt druk bezocht door de vlinders. Het is een leuk gezicht om te zien, al die fladderaars op 5 m2. Maar ook jammer. Want het was niet nodig geweest om al die inheemse planten en bloemen weer te verwijderen.

De nazomer is de periode dat de Kempense heidelibel verschijnt.

Tot mijn verrassing toch een vooraanzicht van de rups Koninginnepage gemaakt. De rechterhand weet soms niet wat de linker doet.

Deze vlindersoort helemaal alleen op een paar eenzame distels; moest ik thuis opzoeken wat het was. Logisch; de distelvlinder. In deze 2e upload de vlinder erbij gezocht die wel scherp was op het oog. Denk dat ik gewoon de verkeerde had gepakt bij de eerste upload. De drukke foto door het felle licht wat getempered. Waarbij je toch nog kunt zien dat de zon door de vleugels heen schijnt. Kan me van heel lang geleden herinneren dat ik die vroeger wel vaak zag.

Rups- Koninginnepage op Venkel, de Prachtkaars kruist de rups en dat wilde ik niet verstoren.

De honingbij bezocht de watermunt in de tuin. Op de achtergrond kwam de zon door wat takken heen. Net zo lang geprobeerd totdat de bij precies voor het licht kwam door de wind want de watermunt bewoog zachtjes heen en weer.

Wat een ontdekkingen doe je soms toch met de macrolens. Een raynox lensje voorzetlensje brengt je nog dichterbij. Midden in de witte scherm van de wilde peen bloeit een piepklein bloempje dat symbool staat voor een druppeltje bloed. In Engeland wordt de wilde peen ook wel 'Queen Anne's lace' genoemd. Het verhaal vertelt dat koningin Anne haar vinger prikte tijdens het maken van kantwerk (lace) De functie van dit bloempje is het aantrekken van insecten.

Dit zaaddoosje van een klaproos wordt als het ware gelift door de grassen. De grassprieten geven een speels effect.

Ik vond deze foto nog in mijn archief , de achtergrond zijn de mooie kleuren van de hortensia die het astrantia bloemetje een zachte omkadering geven.

Bij deze foto wou ik wat meer detail van de bloem hebben en wel met een witte achtergrond. Gelukkig was de lucht een beetje bewolkt om dit te bekomen.

Gisteren even mijn nieuwe speeltje uitgeprobeerd, de RF 100 mm Macro lens van Canon. Dit objectief kan macro tot 1.4x ipv de standaard 1x en heeft tevens een aparte ring, waarmee de sferische aberratie beïnvloed kan worden. Mooi speelgoed dus. De eerste foto ziet er al veel belovend uit wat mij betreft. Na 15 jaar heeft mijn oude vertrouwde100 mm met een ijzeren behuizing (ouderwetse degelijkheid) zonder stabilisatie even het veld moeten ruimen, maar wie weet komt ie nog eens uit de kast. Cosmea bloem gefotografeerd in eigen tuin van eigen opgekweekte zaadjes. Hier is dus gebruik gemaakt van de SA ring. 

De avondzon zorgt steeds voor zachte kleuren om de foto af te werken. Deze pot met scabiosa heeft het deze zomer goed gedaan , de hommels en de koolwitjes hebben er deugd van gehad.

De compositie van de eerste upload trok inderdaad de blik weg van het licht. In deze tweede upload een stukje links eraf gehaald, maar ook 1 roze blaadje dat schuin naar beneden wees; dat viel meer op door de compositie te veranderen. Het wilgenroosje zag ik hier voor het eerst en het schijnt een geheel eetbare plant te zijn. Hij stond hier praktisch naast het bitterzoet en die is dan weer giftig.

Nog maar even in het archief gedoken voor het maandthema Paars, kwam daarbij dit sneeuwklokje in het lila tegen.

Steenrode, geel wat de klok slaat. Ja het is dan ook de dame die een gele jas heeft. Zelf vond ik haar zitplaats mooi en een foto waard.

Elk jaar is de Kempense heidelibel weer te zien in het Drentse landschap. Mooi zoals ze kan blijven hangen aan het rietblad met zijn ingetogen kleuren. (bewust de plekjes op het blad niet weggehaald, vind ik meer een toevoeging van de natuur)

Mijn favoriete bloemetje om te fotografen. Dit jaar volop in eigen tuin gekweekt. Lekker spelen met licht en beperkte scherpte.

Deze bloem was verwerkt in een bloementuil en omdat het thema paars is heb ik geprobeerd om mooie compositie te maken van dit bloemetje. Om ook de kleur nog eens terug te laten komen heb ik een bijna verwelkt bloemetje voor de lens gehouden.

In een groep rennen mieren de hele dag rond en zijn hard aan het werk. Solo gaat dat blijkbaar net iets anders. Deze zat helemaal alleen in de zon en liep rustig wat heen en weer. Maar steeds weer terug de warmte in en lekker rustig. Niks werken vandaag... De druk groene kleuren en een rozenblad onderin vroegen wat mij betreft om zwart-wit.

Tsja, deze vlinder hing aan een plankje. Kop naar beneden. Heb de vlinder dan toch maar digitaal omgedraaid want stond er een beetje raar bij. Oog en zwart-witte rand aan achterzijde vleugels wat verscherpt.

Vanmiddag tussen de buien door nog even met de camera op stap. Deze Bruinrode heidelibel ging wel heel mooi zitten op de hemelsleutelbloem.

Ik zie een muis over het terras lopen en roep gauw de hond naar binnen. En ik dus naar buiten. Bewijs dat je een muis ook met een macrolens op de foto kunt zetten want dit is geen crop. Maar hoe kom je op ooghoogte? Ben gaan zitten op het pad en een uurtje later besloot de muis op een steen te klimmen. Een heel jonge gezien de nestharen en niet echt schuw. De lens op 10cm. Oogje verscherpt en klein stukje boven eraf gehaald.

Op zoek naar insecten zie ik ineens een voor mij onbekend zaad met lange staart aan een salieblad hangen. Er in gewaaid en staat niet in mijn tuin en voor mij onbekend. Alsof het salieblad een lik gaf aan deze gast waarna hij bleef plakken. Afbeelding extra zacht gemaakt met wat nevel; dit hing boven de fontein dus die waterkleuren (zachtgeel water met wat algen) zie je hier ook in terug. Specifiek gelet op het off-centre houden van het onderwerp.