Deze foto precies op de dag 11jaar geleden gemaakt in he Lauwersmeer gebied bij Ezumakeeg.

De kleine nijlgansjes worden met de dag groter maar kijken nog vol vertrouwen naar de wereld om zich heen. Pa en Ma waarschuwen de kleintjes als er gevaar dreigt en met zijn allen duiken ze het water in. Wat is de natuur toch wijs.

Het is tijd voor de boshyacinten en de bijen komen er gretig op af.

Wat een training voor je spieren, deze foto. Oog- hand- en armspieren dan. Scherpstellen op de nieuwe baby van een bladluis. Dat kan uiteraard niet via AF. En iedere ademhaling zorgt voor onscherp beeld. Ik had geen idee dat de bladluis levend wordt geboren. Hier kun je dat duidelijk zien; pas op het eind buigt de moeder naar voren zodat de pootjes van de baby de tak raken. In kleur vond ik deze te rommelig worden dus gekozen voor zwart-wit.

Naast de wijnrode kievitsbloemen vind de witte ook bijzonder mooi met dat fijne gekleurde randjes.

De bosanemoon is een prachtige en fragiele bloem. Deze delicate bloemen, met hun witte of zachtroze bloemblaadjes, bedekken de bosbodem als een zacht tapijt en brengen kleur in de vaak nog kale bossen. De bosanemoon groeit het liefst in loofbossen en op open plekken waar het zonlicht door de nog kale boomtakken kan schijnen. Bosanemonen zijn verrassend veerkrachtig en hebben een unieke manier van verspreiden; ze maken gebruik van mieren, die de zaden meenemen en zo helpen bij hun voortplanting.

In de voortuin staat een paw-paw; een boom die ook wel indianenbanaan wordt genoemd. Als er vruchten komen, kun je deze eten en hebben een lichte banaansmaak. Met doorsnijden zie je dan een soort hondenpoot in de zaagsnede. Hier is het nooit zover gekomen, want er staat ook een vijg die de zon wegneemt. Het blad is 3-lobbig en dat jonge blad zie je hier op de foto.

Een klein stukje natuur,waar je bijna niemand tegenkomt. Langgerekt,omgeven door water en daardoor geschikt voor wilgenbomen, gras en veel riet. Meer is het niet, maar goed voor een mooi kleurenpalet. Met name in de lente wanneer de bomen nog kaal zijn en het riet nog geel. een goed moment om deze sfeer vast te leggen.

Deze ouders grauwe ganzen houden hun kleintje goed beschermd tegen overvliegende gevaren.

De fraaie kievitsbloemen zijn er weer in het park. Wat is dat een genot om ze te kunnen fotograferen.

Deze ontluikende bomenrij markeren een pad naar een kerk. Mij viel de kleurenmatch op tussen de stennen en de kleur van de bomen. Omdat het mij vooral daarom ging heb ik ICM gebruikt, waardoor de zachtheid van tinten naar voren komt. Een creatief beeld was wat ik voor ogen had.

Ik kende dit plantjes wat lid is van de ranonkelfamilie als Speenkruid. Maar er blijken diverse namen te zijn voor deze gele bodembedekker. Naast Speenkruid wordt deze vrolijke voorjaarsbloeier ook wel oaneklootjes , katteklootjes of vijgwortel genoemd. Mocht je last van aambeien hebben dan kunnen de oaneklootjes verzachting bieden. Primotar 135 mm 3.5

Dit Roodborstje was wel heel erg nieuwsgierig en bleef mooi zitten voor de foto.

Vandaag heb ik mij verlaagd tot een niveau net boven de grond. Vanuit dit perspectief gaat er voor iemand van 1.9 meter een compleet nieuwe wereld open. Met zo'n laag standpunt lijkt het alsof je midden in een miniwereld rondloopt. En laten we eerlijk  wezen wie wil er niet tussen de daisies vertoeven. Foto is gemaakt met een primotar 135 mm 3.5

Het licht was wat aan de harde kant maar ik kon er toch nog wat van maken. Een grote witte paraplu en wat schaduw van enkele bomen zijn dan best handig. Door de droogte waren het er niet zo veel maar ik heb me toch prima vermaakt.

Deze fuut in prachtkleed liet zich mooi fotograferen in de Zouweboezem.

Een fraaie en sfeervolle seizoen waar de verschillende soorten bloesem tuinen en parken van kleur voorzien.

Altijd een genot om deze prachtige kikkertjes te zien en ook vooral te horen. Voor mij het begin van de lente. Languit plat op de buik op het pad, zoek je dan naar mooie composities. Deze 3 wilden wel (heel) even meewerken, want het moment was maar heel kort.

In het gebied Zouweboezem liet deze tjiftjaf zich eenvoudig op de foto zetten. Het gebied is rijk een rietland met daarin erg veel snorren, rietzangers, blauwborsten, cettis zangers, tjiftjafs en fitissen. Natuurlijk ook de diverse watervogels zijn er aanwezig. Zo zag ik (voor mij) de eerste purperreiger terugkeren in dit gebied. (foto is aangepast na prima opmerkingen van het Deel de Natuur team).

Ook hier ben ik weer blijven steken bij de paarse anemoonen. Voor deze foto heb ik gebruik gemaakt van de Meyer Gorlitz Primotar 135 mm 3.5. Een lens met een mooi effect. Het blijft altijd zoeken naar de juiste afstand voor het mooiste beeld. Met dit als resultaat krullen willen mijn mondhoeken toch wat omhoog. Hebben jullie dat ook weleens?

Aan tjiftjafs geen gebrek. Ook in het rietland zijn ze te vinden.

Deze vlindersoort krijg je niet zo snel voor de lens omdat er maar weinig van zijn. Ik zag hem toevallig zitten in de kant op het fietspad in Leyduin en kon hem mooi vastleggen.

Vrijdag 11 april mag ik voor de derde keer de fotodag organiseren op het natuurterrein Werk aan de Groeneweg. Vorig jaar viel deze fotodag letterlijk in het water door de vele regenbuien. Dit jaar belooft het een prachtige dag te gaan worden. De weersvoorspellingen zien er gunstig uit. Het koolzaad begint langzaam geel te kleuren en de bloesem van de appelbomen staan op uitspringen. Het was afgelopen vrijdag een drukte van de kauwen en de spreeuwen in de appelbomen met nestmateriaal.

De bosanemonen bedekken de bodem nog steeds als een mooie warme gebreide deken. De één staat nog mooier te pronken dan de ander. Net als wij worden ze aangetrokken door het heerlijke zonnetje van de afgelopen dagen. Het vintage effect van de Meyer Gorlitz Oreston 50 mm 1.8maakt er een mooi geheel van. F1.8

Dit kauwtje ging even poseren voor mij op een afgezaagde boom. Door de high key foto lijkt het bijna een zwartwit foto door de kleuren van de kauw

Tijdens mijn wandelingen langs de kustlijn van de Algarve kwam ik deze torenvalk tegen. Hij zat heerlijk te zonnen op een rots.

Op landgoed Oud Poelgeest staan de bosanemonen weer heerlijk te pronken. De paarse blijf ik toch het mooist vinden. Het is soms even zoeken naar het juiste beeld tussen de vele bloemen die elkaar vaak in de weg staan. Dit is een subtiele meervoudige belichting van twee beelden in de camera samengesteld.

Het blijven lastige en schuwe vogels maar soms heb je een beetje geluk nodig. Deze zag me door het hoge riet niet en kwam goed dichtbij. Toen hij/zij me zag ging het roer om en kon ik mooi vanaf de zijkant een serie maken.

De natuur ontwaakt

Bewolkt weer geeft toch net even dat beetje extra aan je foto. Deze ganzen zullen daar vast ook zo over denken.