Het ijs in een ven met humusrijk water kleurt bruingeel. Op de graspol in het ven is de sneeuw niet gesmolten en kleurt wit. Door werking van het water en het ijs ontstaan vreemde, wortelachtige structuren in het ijs rondom de graspol. Beeld gemaakt met een drone.
Een ontmoeting met giraffes in de vroege ochtend op weg naar de Maasai Mara. Altijd fijn als je op het juiste moment, het juiste onderwerp op de juiste plek met het juiste licht aantreft. Deze foto is met een rijstzak vanaf de grond genomen.
Toen deze soort in 2007 in mijn tuin verscheen was het nog een zeldzaamheid in Vlaanderen, vogelkijkers kwamen toen in het tuinhuis zitten om de soort van dichtbij te bekijken, ondertussen komen ze bij alle schuilhutten wat te eten zoeken, soms zie ik meerdere individuen. Zolang hij in de tuin voor mijn neus blijft rondhangen wil ik hem af en toe blijven fotograferen, hier tussen de lianen van de kamperfoelie.
Mijn avatar en profielfoto zijn beide een foto van een korstmos. Dat is niet zonder reden, want naast nachtvlinders en insecten is een geliefd onderwerp van mij korstmossen en dan vooral korstmossen die voorkomen in het hooggebergte van de Alpen. Nu dus een foto (stack) van mij op Deel de Natuur van een korstmos (Sporastatia testudinea) uit de Alpen, genomen op een rotspartij naast het bergstation van de Gletscherexpress in het Gletscherpark (Pitztal, Oostenrijk) op een hoogte van 2840 meter.
Veelal komen marters je begluren van achter een boomstam, was ook bij Loes zo zag ik net, fascinerende dieren toch hoe lenig ze de bomen in gaan.
Foto gemaakt tijdens een vlinder/fotoreis naar la Brenne in Frankrijk. Een heerlijk en niet toeristisch gebied voor natuurfotografie. Bij deze foto vond ik het bruinige van de vlinder en het takje heel mooi matchen bij het blauw/groene in de achtergrond.
Het gebeurde allemaal heel snel,ik zag ze zitten onderin een struik en ik snel op mijn knieen en vanuit de hand deze foto kunnen maken.
Deze twee op hun voetstuk maar groot in beeld gezet wat ze volgens mij ook verdienen. Moest alles uit de kast halen om er fatsoenlijk bij te kunnen. Zag pas door de zoeker dat er druppeltjes op zaten. Ze zijn samen in werkelijkheid ongeveer maar 4mm. breed en 7mm. hoog.
Ook 2023 was een goed zeepaardjes jaar. Op vele duikplaatsen in de Oosterschelder zijn door duikers zeepaardjes gezien. Ook ik had het geluk er een paar te vinden, waaronder deze. Twee zeepaardjes zaten een aantal weken lang op ongeveer dezelfde plek en waren daardoor makkelijk terug te vinden.
Deze paddenstoelen staan nog overeind, maar zullen snel verdwijnen. De witte berijping en het kleurverloop op de stelen is al niet meer te zien. Toch is het ook zo nog wel een mooi groepje.
Het voornamelijk carnivore dieet van deze marterachtige brengt hem regelmatig bij water om wat te drinken.
Foto gemaakt door gebruik te maken van een lange sluitertijd. Op dat moment wierp de zon, die zich de laatste weken mondjesmaat laat zien, een mooie warme straal op het water tussen twee rollende golven.
Ik begin steeds meer de schoonheid van imperfectie te zien. Eerder zou ik aan deze boom voorbij hebben gelopen, maar deze heeft wel een verhaal te vertellen.
Bewerking van meerdere foto's samen gevoegd in de computer, daarna bewerkt met Topaz en Nikfilters
Wat zijn ze mooi om de aandacht op te vestigingen. Het zachte licht komt van een kleine ledlamp met warm licht die lager achter de zwammetjes ligt.
Een witte wereld heb ik vorige week alleen maar 's avonds laat gezien, de volgende ochtend was alle sneeuw al weer weg geregend. Maar met 4 stops in de plus wordt het bos ook wit.
Zelfs al in september!
Wat was het vanochtend mooi in het bos! Helaas geen exif gegevens, omdat ik in PS met lagen heb gewerkt. Hiervoor heb ik een niet scherpe laag over een scherpe laag gelegd waardoor een dromerig beeld ontstaat. Ik hou wel van dramatische, grillige bossen en speel daarom graag met de schuifjes om deze sfeer te verkrijgen.
Het sparrenveertje met de talloze dunne takjes leek in het tegenlicht wel een egel, die zjjn stekels opsteekt.
Van het dooiende Barneveld naar het vriezende en besneeuwde Kootwijk... weer terug naar Barneveld voor een fotoklusje (in m'n groene outfit) en weer terug naar Kootwijk. Zo kunnen mijn werkdagen er nu uitzien. Voor sneeuw mag alles wijken. Fijne sneeuw accentueerde als winterse rijp alle structuren in de omgeving van Kootwijk. Het deed me direct denken aan die winterdorpjes van Lemax en Luville. Twee flitsers gebruikt voor wat extra sfeer en om de rondingen van de stammen te accentueren.
De vele regen van de afgelopen tijd geven de nieuwe duinen in de Kwade Hoek een bijzonder beeld in het landschap
De natte herfst ging plots over in de winter... Ik gebruikte een stevige lamp als lichtbron vermits het al donker was toen de sneeuw het hoedje van de paddenstoel bedekte.
verbeterde versie. Vanuit een schuilhut genomen. Het was in het voorjaar en een winderige en koude dag. Vrouw IJsvogel was druk met het maken van haar nest. Te zien aan de modder aan haar snavel. Gelukkig kwam ze even langs voor een visje. Wat ze overigens meenam naar elders.
Dit groepje, elk kopje circa 2,5mm. klein en heel mooi van kleur, kon ik gisteren ook nog eens op een vochtige, bevroren oude boomstam, vereeuwigen.
