De laatste week van Maart ben ik een paar dagen naar Terschelling geweest. Het doel was de Slechtvalken die daar op het eiland overwinteren op het strand te fotograferen.

Genomen afgelopen februari op Ameland tijdens mijn laatste fotoreisje voor mijn boek. Ik heb een tijd lang de mooi ochtend licht op deze getijdenpoel staan fotograferen mbv ICM. Volgende week bespreken Theo en ik het eerste volledig concept. Ondertussen heb ik een offerte van de drukker binnen en zit ik tot over mijn oren in de praktische werkzaamheden. Liever creatief bezig zijn! Maar spannende tijden zijn het wel.

Deze Wantsensoort zie ik het hele jaar rond zowel binnen als buiten op de muren. Vaak traag lopend. Deze week lag er een dood exemplaar voor het raam. Dit was een uitgelezen kans om de Laowa macrolens weer eens uit de kast te halen. Na het nauwkeurige schoonmaakwerk kon er beginnen worden met het fotograferen met behulp van een macrorail. Dit maal had ik 119 opnames nodig om alles scherp vast te leggen. In HeliconFocus heb alle beelden gestackt. 5:1, iso 200, f/5.6, 119 x 1s

Een bosfoto van afgelopen najaar. De nabewerking heeft een tijd stilgelegen. Maar vorige week had ik ineens weer het inzicht terug om het af te maken. Daarbij kwam ook de titel ineens in mij op.

Het aantal ‘slobbers’ is sinds begin jaren zestig als broedvogel met 25% tot 50% afgenomen. Vandaar dat de slobeend op de Rode Lijst van broedvogels is beland. De trend is nog steeds dalend (bron: Vogelbescherming). Dit mannetje is wel een uur bij mij in de buurt geweest, waarna hij wegvloog ... bye bye vriend!

Opdracht tijdens de workshop van DDN op het Landgoed Oud Poelgees, probeer eens een telelens te gebruiken. Om van voor naar achteren veel bloempjes scherp te krijgen een stack van 5 beelden gemaakt.

Vrolijk klinkt het alsmaar ‘gruttooo, gruttooo’. Het is niet te horen dat deze oer-Hollandse weidevogel het zwaar heeft, maar toch is dat zo. Alleen waar het boerenbedrijf nog ruimte laat voor natuur, gedijt de grutto. Op Marken bijvoorbeeld!

Je wacht er al een tijdje op en dan ineens zit er een pracht span Geelgorzen voor je. Om op het goede moment af te drukken probeer je beide vogels in de gaten te houden maar dat is bijna onbegonnen werk. Deze foto is dan ook een beetje geluk.

Deze Harkwesp zat heel even stil om alweer naar de volgende bloem te gaan en kreeg ik dus de kans om deze opname te maken met mijn macro lens. En kwa kleur past hij mooi in het maandthema .

De laatste paar jaren bijna geen Rosse Woelmuizen meer waargenomen in het bos. Soms zie je uit je ooghoek iets bewegen en zowaar toch weer een Rosse Woelmuis. Waar de vogels soms met voer morsen zijn ze als kippen erbij. Het zijn echte klimmers maar deze was al weer in de afdaling. Had het geluk dat deze een Pitstop of een black-out had want ze zijn razendsnel.

Het blijft na al die jaren fotograferen toch nog altijd bijzonder om een valkje zo dicht naast de auto te hebben, echt genieten

Eindelijk lukte het mij na ongeveer 2 jaar om vrouw bosuil volledig (in ieder geval de kop) in beeld te krijgen. Soms had ik ze al samen gezien in deze holte, wat overigens géén broedholte is. Meestal zit man (de rooie, zie eerdere foto's) er alleen in. Nadat ze man de holte uitgejaagd had, liet ze zich even in vol ornaat zien om vervolgens ook op stap te gaan. Vanuit schuiltent.

Pelikaan in rusttoestand. De vogel zelf ligt dan rustig op het water te dobberen, vaak met het puntje van de snavel net onder het wateroppervlak. En zo af en toe haalt hij die snavel een stukje omhoog. Dit is geen gecropte foto maar bewust zo gemaakt. Even uitproberen voor mezelf.

Ook deze keer weer naar Oud Poelgeest geweest. Naast de auto en waaide ik bijna weg. Leuk dat begint goed. Toch de uitdaging aangegaan. Dat houd je scherp. Wat maakt een beetje wind nou uit met macrofotografie! Paraplu erbij en de wind is weg. Die paraplu is toch wel erg handig zo nu en dan. Zeker toen het begon te regen en keihard te hagelen. Die paraplu heeft me gered denk ik, wat een hagelbui was dat. Wat hebben we toch een fijne hobby. Toch weer Happy.

Twee welpen van de cheetah-familie, die we regelmatig tegen kwamen bij de fotosafari in Botswana. Hier gekozen voor een zwart/wit bewerking om te tekening op de koppen en vacht te benadrukken.

Nu de lente komt verdwijnt Orion weer uit beeld In het zwaard van het sterrenbeeld staat deze bekende nevel die ook met het blote oog als een vaag vlekje te zien is. In het hart van de nevel ontstaan nieuwe sterren, vandaar de titel. Na hele lange tijd afgelopen winter weer een beetje aan de gang met astrofotografie. Dit beeld is gemaakt met een camera met een zwart wit sensor door vele beelden gemaakt door verschillende kleurfilters samen te voegen.

Fuutje vindt het wel lekker zo op de rug van zijn moeder. Ben benieuwd of het nu wel lukt om te plaatsen.

Meestal laat ik de narcissen links liggen. Hier heb ik mezelf uitgedaagd om er wat moois van te maken.

Vrijdag 15 maart 2024 deelgenomen aan de Workshop Zilt&Zo onder de bezielende begeleiding van Loes en Brigitte. De workshop was opgedeeld in 3 delen. Start met structuren aan de kust. Daarna in het duinengebied ingetrokken voor de wat meer intieme landschappen, al vond ik de vormen in het zand gevormd door de wind nog veel interessanter. En eindigend op het strand om te spelen met lange sluitertijden. Ik heb de workshop als zeer interessant ervaren en weer een hoop inspiratie opgedaan.

Gisteren scheen het zonnetje even, dus ik ben weer even snel naar de bosanemonen gegaan. Het waaide nogal, dus het was best lastig om iets scherp te krijgen. Maar bij deze geloof ik redelijk gelukt.

Het is lang geleden dat ik voor het laatst een macrofoto heb gemaakt, maar toen ik de uitgebloeide geraamtes van de lampionplanten zag, wist ik dat ik daar iets mee moest doen. Ik heb me twee halve middagen uitgeleefd op de 'karkassen'. Ik merkte dat ik het mooiste licht, ook hier met macro, rond- en na zonsondergang had. Heel veel onderbelicht, in Photoshop/ Lightroom het contrast nog wat verder opgeschroefd en (denk ik) ook de verzadiging nog beetje verhoogd. Geen idee of dit aanspreekt?

Sinds kort les in het fotograferen met behulp van microscoop. Je kunt je camera via tube met microscoop verbinden. Of je gebruikt camera die op microscoop past en hier speciaal voor gemaakt is .

Moeder Vos vond blijkbaar de oude ruïnes van een kalk oven in het park een goede plek voor haar nest. De jonkies waren erg speels en trokken zich niks aan van het kleine groepje mensen die naar ze stonden te kijken (en te fotograferen).

Parende waterjuffers nog verbonden in de vroege ochtend tussen dauwdruppeltjes, stilletjesaan ontwaken ze.

Door de vele regen stond er een grote plas water die er normaal niet staat op deze plek. Ik maakte deze foto net voordat de zon op kwam. De zon die zich maar heel kort even liet zien. Daarna kwam er veel regen.

De macrolens weer op de camera voor sneeuwklokjes. De start van het macro seizoen. Langzaam komt de natuur op gang en kunnen we weer aan de slag op de vierkante centimeter.

Het was lang geleden dat ik de macrolens in mijn handen had, echt weer even wennen, maar wat was het toen heerlijk om lekker met de bosanemoontjes bezig te zijn, helemaal voorjaar!

Deze koolmees deed zich tegoed aan de katjes van de wilgentakken die tussen het riet stonden.

Vaarwel herfst en winter! Deze foto is genomen op het Kootwijkerzand tijdens een spectaculaire zonsondergang. Het moment was niet gepland. Ik stond hier en richte mijn camera puur intuïtief op deze fotogenieke berk. Ah, nice! Alleen aan de linkerkant nog een flitser plaatsten voor extra diepte en sfeer. De boom krijgt hierdoor meer vorm en ook doet het me goed om het gras te zien oplichten. Alles bij elkaar resulteerde in een episch landschap!

Tijdens een vroege morgenwandeling in het natuurgebied Doode Bemde merkte ik deze twee opvallend verschillend gekleurde Zwartgerande tuinslakken tijdens een intiem moment