Wederom een ICM uit Clingendael. Mij spraken de verschillende groentinten erg aan....van fel tot bijna mat. En ook het contrast tussen de donkere stam(men) en de lichte stammen. Daarnaast zorgen de kleine grasjes voor een dromerig effect.

Deze spin hing zwiepend in zijn web tussen de gele bamboe stengels. Met de camera op de mitrailleur stand is het toch nog gelukt om die uk scherp te krijgen met 350 mm. Daarna is het beeld gemengd met een opname van een onscherp bamboeblad om het beeld wat meer pit en Japanse sfeer te geven.

Blijkbaar had de rups toch nog meer honger (of ging gewoon even de benen strekken) en liep het blad en de stengel af. En dat is een road to nowhere want de plant is echt op. Helemaal onderaan nog een paar centimeter groen, maar wel om te delen met 5 andere rupsen. Op zoek naar een plekje om te verpoppen misschien?

Dit is een foto van het eerste ei van het koolwitje dat ik heb zien leggen. Het kleine mini-eitje op dat ene stengeltje koolzaad dat in de voortuin staat heb ik in de gaten gehouden. De rups heeft zo te zien voldoende gegeten want is aardig groot geworden. En die ene stengel is bijna kaal, al heb ik gezien dat er nog meer (kleinere) rupsen op zitten.

Op de voorgrond de vergeelde toppen van het oude palmboomblad; op de achtergrond het nieuwe ongeschonden blad. Vond de strepen met wat flauw zonlicht erdoorheen wel mooi uitkomen. En typisch nazomer (dan snoei ik de bladeren altijd bij).

Mijn favoriete bloemetje om te fotografen. Dit jaar volop in eigen tuin gekweekt. Lekker spelen met licht en beperkte scherpte.

Heidelandschap op de Lemelerberg. Panorama van 14 verticale opnames, de PC had er ook eventjes moeite mee.

En eindelijk zat ie in een mooie setting met fijne achtergrond en een actieve houding. In die wachttijd werd ik op m'n handen gestoken door de muggen en het zweet liep in straaltjes van m'n hoofd. Maar ik ben hier wel blij mee al jeuken m'n handen nu nog (een week later).

De boomkikker eet volgens mij ook muggen. Deze is niet bang en gaat erachter zitten. Of juist slim, want daar zitten de ogen niet. Durft hij ook nog te steken? Bij deze 2e upload het velletje van de kikker weer gerepareerd. Na plaatselijk verscherpen en achtergrond wat vervagen bleek dat ik de ruisonderdrukking nog per abuis had toegepast.

Hier is ie weer; de groene schildwants. Gezien het kleine formaat moet dit haast wel 1 van die 28 zijn die als eitje in m'n tuin onder een kiwibesblad hingen. Kom er regelmatig nog een stuk of 5 tegelijk tegen die bij elkaar in de buurt blijven. Dit exemplaar laat zien dat een bijna uitgebloeide klaproos nog steeds waarde heeft voor insecten.

Nog eentje uit de reeks, van dit bloemetje heb ik de onderkant genomen omdat de zon er mooi licht op gaf in de avond.

Na een mooie reis naar Costa Rica is het nu tijd om een begin te maken aan het uitwerken van de foto's. Even wat minder experimenteel en creatief voor mijn doen. Normaal gesproken zou je er hier natuurlijk voor kiezen om de tak vanuit de rechter hoek te laten komen. Maar omdat er rechts in beeld een palm in de onscherpte ligt vond ik dit juist wel passen zo. Bovendien is de kijkrichting natuurlijk naar rechts dus die ruimte is wel fijn. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden.

Aan de rand van het water rondom het hondenlosloopveldje staan een paar citroengele honingklaverbloemen. Door de stand van de zon (en om de flat erachter niet op de foto te krijgen) moest ik hier vanaf de slootkant richting veld fotograferen. Heb het droog gehouden gelukkig.

Een kleurrijke zonsondergang op een warme zomeravond bij een van de vele groene kreken van de Biesbosch

Frisgroene wilde plant met gelijkende hartvorm van de bladwesp. Het viel me op dat het plantje en het insect bij elkaar lijken te horen. Op de achtergrond het gesloten gele bloempje van de plant.

De grote keizerlibel hangt hier aan een jeneverbesstruik op redelijke hoogte. Ik kan er dan ook niet echt lekker bij. Met een paar rondjes rond de tuintafel zie ik ineens dat ik de grijswitte achtergrond kan onderbreken door een blad van de plataan van de buren achter de libel te plaatsen. Zo ziet het er verrassender uit.

Een bospad bekeken van een ander perspectief.

Het was weer eens tijd om de macro lens af te stoffen en wel in eigen tuin. Ik heb een veldje met wilde bloemen gezaaid voor de insecten, heerlijk als je dit dan beeld kan krijgen. Mijn favoriete bloemetje om te fotograferen.

Deze juffer zat fraai te shinen in het vroege ochtendlicht. Nog helemaal onder de dauw en daardoor goed te benaderen zonder het het insect te verstoren.

Ik heb in de vakantie in Noorwegen niet veel flora gefotografeerd en zeker geen bijzondere soorten. Maar juist een alledaags plantje als grasmuur is voor mij een uitdaging, waar alles valt en staat met mooi licht en een beperkte scherpte.

Mijn favoriete onderwerp zijn toch de bloemetjes. De Rudbecia is nu volop aan het bloeien en nu de zon er een beetje door kwam ben ik toch maar aan het fotograferen gegaan.

Op een rustig groen blad zag ik deze vlieg zitten met z'n grote rode ogen.

Tijdens een bezoek aan Pantropica zag ik het mooie blad van de Begonia monsoniana. Ik heb de helderheid geinverteerd waardoor je mooie rode lijnen krijgt.

Een juffer kijkt van boven het vijgenblad op me neer. Door de zon ontstaat een schaduw van de juffer zodat ze extra groot lijkt. Blijkbaar was ze gewoon nieuwsgierig.

Doodstil kunnen ze liggen, zodat je denk dat ze misschien niet meer leven, maar dan ineens gaat er een waakzaam oog open en ben je in the picture. Misschien als lekker hapje?

In het Jac.P.Thijssepark van alles gefotografeerd. Geen idee van welke plant dit mooi gekrulde blad was. Obsidentify gaf aan dat het blad van de rietorchis is. Ik heb ook rietorchissen gefotografeerd dus dat zou kunnen. Wie herkent het blad? Ik vond vooral de vormen en de kleuren mooi.

Op een niet zo lekker toegankelijk blad van een kiwibes heeft een groene schildwants eieren gelegd. Na een week of 2 zijn de 28 groene bolletjes veranderd; op ieder bolletje staat nu een dubbele driehoek en 2 kleine streepjes ernaast. Ben benieuwd hoe dit gaat worden. De bolletjes zijn ca. 1mm en de dubbele driehoekjes kun je met het blote oog niet zien.

Dit kleine fotogenieke springspinnetje zat op een groen golvend blaadje...

Ik dacht altijd dat insecten 6 poten hebben; klopt natuurlijk ook, maar deze sprinkhaan heeft ook nog 2x2 extra handjes bij de kaken. Tijdens het eten gebruikt hij deze om het eten goed naar binnen te werken. Op deze foto zijn ze duidelijk te zien. Ook zie je dat de linkervoorpoot een segment mist. Mooi aan de foto vind ik ook de donkere bladeren in de achtergrond met licht randje die schuin weglopen in het beeld. Dit is een 2e versie; bij de eerste ruisonderdrukking gebruikt die verkeerd stond.

Deze sprinkhaan woont in onze euonymus/kardinaalsmuts. De nieuwe bladeren van deze plant zijn wit en groeien aan de toppen van de stengels. Blijkbaar zijn deze toppen een delicatesse voor de sprinkhaan. Hij schuilt en slaapt in de donkere bladeren en zo af en toe klimt hij naar het top-restaurant.