Duivelsei
Doorsnede van een Stinkzwam in staat van wording. De groene massa is de toekomstige sporenlaag. De zwam wilde dus naar links uitgroeien maar kan dat nu niet meer.
Doorsnede van een Stinkzwam in staat van wording. De groene massa is de toekomstige sporenlaag. De zwam wilde dus naar links uitgroeien maar kan dat nu niet meer.
In het vroege voorjaar van 2020 stonden de uiterwaarden van de IJssel blank en zo hoort het.
De James Webb-ruimtetelescoop heeft zojuist het bestaan van buitenaards leven vastgesteld. Het is nog niet duidelijk of dit ruimtemonster een bedreiging voor onze planeet kan betekenen.
Hoewel de Ivoormeeuw zich vooral voedt met visjes en schaaldieren verblijft hij ook graag in de buurt van de IJsbeer in de hoop dat daar wat te eten overblijft als deze met een prooi bezig is.
De Muskusos is geen rundachtige maar meer verwant aan schaap en geit. Je kunt beter geen ruzie krijgen met zo'n beest. Er zijn in het verleden wel dodelijke slachtoffers bij gevallen. De bekende natuurfotograaf Fred Hazelhoff (R.I.P) wilde ooit een kopportret van een Muskusos maken, werd aangevallen en kon maar nauwelijks het vege lijf redden.
"Ik vind jou heel aardig!" "Ik jou ook, maar ik ben wel een beetje verlegen". Deze mooie plek met Engels gras is tegenwoordig helaas verboden toegang omdat men het broed terrein van de Papegaaiduiker wil beschermen, In 2009 kon het nog wel.
Ze zijn er nog steeds. Ik vind de rode vlekjes op de bladeren wel fijn.
Deze algemeen voorkomende soort kun je vinden in vochtige gebieden, met name bij water. De naam Rietkruisspin is dan ook goed gekozen. Diafragma f/22 levert bij het gebruikte objectief nog steeds een prima scherpte op waarbij ook het web goed zichtbaar is.
Hoewel de Kempense heidelibel landelijk gezien nog steeds te boek staat als zeldzaam, is deze soort op het ogenblik in het Woldlakebos in grote getale aanwezig. En dat is best fijn voor ons want het is een heel fraaie libel, toch?
Gelukkig dat er nog één bloempje is om de determinatie te vergemakkelen.
Een stel poolvosjes was dermate gewend aan mensen dat ze het geen probleem vonden om gefotografeerd te worden. Ze werden regelmatig gevoerd met hondenbrokken en zelfs ontbijtkoek wat de parkwachters niet konden waarderen. Niet beïnvloed dieren, althans niet door mij.
Op een wilgentak met bloeiende katjes
Ze zaten niet echt in één vlak. Dan is het toch wel leuk dat ze met een stack van vier opnamen toch in één vlak komen te liggen.
De Glassnijder heeft net een Schietmot verorberd. Vlak boven zijn hoofd zit er nog eentje op het wilgentakje maar die interesseert hem niet. Hij wil ze per se in de lucht vangen.
Deze Tijgerspin doet zich tegoed aan een Grote groene sabelsprinkhaan. Alsof een mens een compleet varken op zijn bord heeft.
Rust in het riet
Zeiknat geregend, maar ik vond het wel de moeite waard. Mijn camera was wat minder enthousiast.