Een paar meter zwemmen... en dan een tak van een dode boom die boven het water uitsteekt. Daar MOET ik bovenop zitten. Met precisie gesprongen en wat bijgestuurd met vleugels en staart een spetterend optreden.

Het paddenstoelenseizoen is nu wel afgelopen, dus weer naar vogels. Gisteren naar de Eempolder geweest. Niet veel te fotograferen, tot ik deze torenvalk tegenkwam. Eerst wat foto's gemaakt vanuit de auto, toen uitgestapt om dichterbij te komen, wat aardig lukte. Hij keek me af en toe wel aan, maar vloog pas weg toen ik weer in de auto zat.

Er is altijd wel wat te fotograferen aan de kust, zo kwam heel sierlijk deze Kokmeeuw kijken of er nog wat te snoepen viel aan de kust.

Rijd ik m'n burostoel even achteruit en kijk uit het raam; zit deze mus zich mooi op te tutten. Camera lag al op het buro dus dat ging snel. Het late middagzonnetje viel precies op haar kop. Als ze haar ogen open had gehouden had ze me kunnen zien want geen gordijnen en luxaflex omhoog. Soms heb je even mazzel.

De jonge mussen van dit jaar zijn al wat groter geworden; al zie je hier nog steeds wat pluisjes tussen het verenkleed. Na al die regen was die ene dag met zon een welkome afwisseling. Deze man mus is blijkbaar de hoogste in rang; hij mag op de hoogste tak zitten. En ik kreeg eindelijk de gelegenheid om een mus 'vrij' in mooi licht te fotograferen. Met dank aan de witte verbouwing van de overburen (mooie achtergrond).

Een onderonsje tussen twee halsbandparkieten, het zijn net mensen!

Nog maar eens een vogel in de Spotlight. Het is een kwestie van flink onderbelichten en de omgeving moet dan ook meewerken. De meeste fotografen denken dat ik alles met de Photoshop voor elkaar krijg maar niets is minder waar. Heb dit al zo vaak gedaan en natuurlijk moeten ook de vogels op de goede plek zitten. Het gaat allemaal niet vanzelf.

De Dodaars zwemt in een mooie rustieke omgeving, genomen vanuit het raam van het huis.

Langs de sloot zit de reiger mooi in de avondzon, nu maar wachten op een lekkernij. Vanuit de auto gefotografeerd.

Als die beginnen te krijsen dan weet ik wel hoe laat het is. Draai dan meteen de mm. terug.

Majestueuze vogels zijn het om te zien en dan denk je dat ze zo langzaam zweven, maar als ze dan vlak boven je zijn blijkt het gewoon heel, heel snel te zijn.

De Grote Kiskadie is een tropische insectetende zangvogel uit de familie van de tirannen. Je zag ze heel vaak in tuinen en parken.

Net of ie als winnaar uit de bus komt... Deze nog zeer jonge huismus (nestje van begin oktober) heeft blijkbaar nog wat kalk nodig; de schacht van de eksterveer wordt grondig ontdaan van alle kalk. Was wel komisch om te zien, want die veer is veel te groot om goed vast te houden. Ze is dan ook voorover gevallen over het pindakaashuisje waar ze op zit, maar liet haar 'prooi' niet zomaar afpakken door een ander.

Op deze dag viel het figuurlijke kwartje... de mussen snapten dat ze niet zouden verdrinken in het fonteintje. Een week of 6 ervóór had ik een omgekeerde bloempotschotel in de fontein geplaatst; net een cm onder het wateroppervlak. Maar ze durfden niet. Tot op deze dag dat een koolmeesje het even voor deed. Toen wilden ze ineens alle 30 ook es in bad. Je ziet hier de volgende alweer op het randje staan. Het mooie geel in het water is van een herfstkleur vijgenblad.

Pas laat op de middag ging deze huismus in bad. Het is dan zaak om snel weer op te drogen; natte vogels vliegen wat moeilijker/minder snel. En dus is dat gevaarlijk. Het takje waar nooit een vogel op zit (veel te dun) werd nu gebruikt om snel te kunnen drogen. Op deze foto drapeert de mus zichzelf als het ware om de tak heen en zet z'n veren uit.

Afgelopen week een midweekje regenvakantie in het bos gehad. Tot mijn grote verbazing kwam een kleine bonte specht net achter het hekje een wilg inspecteren; op een hoogte van ca. 20cm. Het vogeltje keek precies tussen 2 latten van het hekje door. Normaal gesproken blijft deze soort in de bovenste laag van de hoge bomen. 2e upload zonder ruis en verscherpte kop.

Mooie soort met hun bekende zang. Hier hangt en foerageert ie aan een tak met Lariksappeltjes. De laatste jaren niet meer gezien en gehoord.

Afgelopen woensdag code geel voor het weer; deze wilde eenden namen plaats in de natuurlijke zwemvijver en zetten hun poten voor het koord. Zo hoeven ze zich minder in te spannen om niet weg te drijven door de storm. Vond het slim bedacht van die beestjes...

De grote bonte specht stak mooi af tegen de warme kleuren van de boom in het bos

Momenteel weer sijsjes bij het water, even snel wat drinken en dan weer hoog de Naaldboom in. De foto is al weer van een paar jaren geleden..

Het is me hier niet duidelijk of dit moeder en kind is, of moeder en vader. Ik weet dat ze met 4 waren als gezin en 1 die af en toe langs kwam en ruzie zocht. Ik gok erop dat de rechtse het kind is; het oog is nog niet helemaal op kleur (rood) en is net iets kleiner. Eerst hebben ze beiden hun eigen veren netjes gemaakt, daarna werd alleen de rechterduif nog even een nieuw kapsel aangemeten.

Hoe ze het voor elkaar krijgen om zo te badderen dat weet ik niet maar kunstig vind ik het wel.

Deze kraai zat de boel in de gaten te houden met zijn alerte blik.

Het kleinste vogeltje van Europa, weegt niet meer dan 5gram. Geen uitsnede!

Grutto's in het eerste tegenlicht bij zonsopkomst.

De kauw kwam nieuwsgierig kijken naar m'n boterhammetje in m'n pauze. Afgelopen vrijdag de laatste zomerse dag denk ik. Knalkleuren in de achtergrond (verdroogde bloemen en planten) en de felle zon op de kauw; in z'n zwarte petje kun je zelfs de blauwe lucht zien spiegelen.

Lepelaars op Schiermonnikoog vliegen zo af en toe vlak langs.

Het mooie weer trekt om naar buiten te gaan, zo denkt de Lepelaar er waarschijnlijk ook over vanmorgen. Nog even wat op vetten voor de trek naar het zuiden.

Op zoek naar lekkers scharrelt deze Gaai door het bos.

Zo af en toe laat de juveniele specht zich ook horen en zien. Hier hangt zij een paar meter voor mij aan de stam van een Lariks. Het past allemaal net.