Bij de kliffen bij Yesnaby Castle sea stack op Orkney kwamen de stormvogels soms vlak langs ons gevlogen, moeiteloos zwevend op de wind en gebruik makend van de opwaartse luchtstroom langs de kliffen om hoogte te winnen.

Gezien tijdens een bezoek aan Extremadura, vanuit de auto rustig kunnen bekijken en fotograferen.

Eerst de schors er even af hakken en dan vrijgekomen insecten netjes naar binnen zuigen. Al heel wat keren waargenomen en gefotografeerd.

Vanaf de veerboot van Orkney naar het vasteland mogen genieten van deze prachtige soort die vlak boven het water langs de boot zweeft, helemaal thuis op de open zee, alleen om te broeden komen ze aan land. Door zo dicht boven het water te zweven bespaart de vogel energie; door het grondeffect ontstaat meer lift en minder luchtweerstand.

De dame gaf me alle gelegenheid om een serie foto's te maken, zelfs een Dark Mood. Drie kwartier zat ze voor me op een bestaande tak van een Lariks. Alle voorbij vliegende Hommels, Bijen, Wespen en Hoornaars werden nauwlettend gevolgd.

Kunnen eenden ook speels zijn als ze jong zijn? Blijkbaar wel. Dit jonge exemplaar was samen met moeder (wit/beige parkeend) en 5 broertjes/zusjes aan het spelen. Deze ging zelfs een stukje op z'n zij zwemmen; nog nooit gezien... het leek alsof ze de grootste lol hadden.

Op een stillandweggetje een kopje koffie drinken en dan vanuit je ooghoeken deze knappert voorbij zien vliegen. Hoe het met de koffie is afgelopen kun je wel raden.

Opnieuw de IJsvogel bewerkt na alle informatie van de Make-over waar ik nogmaals een ieder voor wil bedanken. Hooglichten-schaduwen-niveaus en ruisonderdrukking. De IJsvogel in het midden laten zitten aangezien ik de struik waar de IJsvogel inzit wel erg leuk vind maar wel de dikke tak verwijderd. (Leerproces tijdens opname, vogel uit het midden)

Deel de Natuur:
Fijn dat je je na alle adviezen aan een nieuwe bewerking hebt gewaagd Marga! Deze ziet er nu echt beter uit.
Voor wie de eerdere bewerking alsmede die van de DDN'ers wil  bekijken  klik door

Het zijn van die druktemakers die bijna nooit stilhangen aan een boom. Ze beginnen meestal onder aan de stam naar boven toe te foerageren. Deze juveniel dacht hier eventjes anders over.

Hier sta ik op een grashelling precies in het midden van een dode arm van rivier de Maas. De stroming komt hier zowel van links als rechts en op dit punt komt dat samen. De fuut ging rechts van me onder water, bochtje om de grashelling heen en weer naar boven. Toen zag ie me en besloot weer scherp terug naar rechts te zwemmen. Je zou er draaierig van worden om ernaar te kijken; gelukkig zie je dat niet op de foto.

Nog een foto van de jonge lepelaar. Hier stond hij te oefenen tussen de ganzen die er het zijne van dachten. Ik heb geprobeerd er een high key foto van te maken om de achtergrond te vervagen. E.e.a. aangepast (afgesneden gans verwijderd) n.a.v. de feedback op de eerdere inzending

Soms zitten er wel 15 jonge vogels tegelijk bij het water ( veiligheid ). Ze moeten nog heel veel leren maar oplettendheid is aangeboren. Deze jongeling zat ongedwongen, mooi in de spotlight.

Deze Gaai, ook wel Vlaamse gaai genoemd, lande heel even op de boomstronk voor de hut van Ronald Bergkamp. De omgeving wordt door de Gaai voortdurend in de gaten gehouden. Snel iets lekkers pakken en dan weer veilig weg. De achtergrond was erg licht, deze wat donkerder gemaakt.

In het midden van het hondenveldje kwam ie zitten kijken hoe iedereen z'n hondje netjes uitliet. Honden bleven netjes aan de buitenranden van het veld. De nog jonge reiger zag het even aan. Een leuk jong exemplaar met bijbehorend kapsel en een fluffy nek.

We zaten In de fotohut van Ronald Bergkamp op de fotodag van DDN. Voor de hut kwam deze Jonge Grote bonte specht een lekker hapje zoeken. Dit heeft hij zeker van zijn ouders geleerd.

Zo af en toe laten ook de Sperwers zich weer zien. Deze jonge vogel plofte een meter of 8 voor me neer. De zelfde dag kreeg ik ook al een Sperwer dame op bezoek die een poging deed om een Zwarte Specht van de boomstam te plukken. De Zwarte specht was een klein beetje slimmer. Deze liet zich later ook nog eens bij het water zien. Dus, genoeg te beleven in het bos.

Zelden zie je een ooievaarfoto in een bloemenweide. Ik vond hem prachtig kleuren in deze ietwat uitgedroogde en gelige omgeving. Er was hier niet veel te halen aan voedsel. De 2 bijbehorende poelen staan ook redelijk droog en werd door een drietal blauwe reigers al leeggehaald. De ooievaar was dan ook weer snel vertrokken.

Deze 'baby' scholekster was een poosje van pap en mam weggevlogen. De ouders zaten op het dak van m'n kantoor en riepen hem. Toen hij terugkwam schudde hij zich uit en de waterdruppels kwamen er af. Die had vast iets leuks gedaan met water... Eenmaal terug bij de ouders gingen ze samen verder eten zoeken in het gras voor de deur.

Tijdens de DDN fotodag IJsvogels en meer kwam deze bezoeker onverwacht bij de duikhut voorbij. Parmantig stapte de ral een rondje door de plas. De kleurige details maken deze verder saaie vogel een leuk onderwerp.

Nieuwsgierige scholekster op het dak van m'n kantoor. Bij einde werkdag zat het hele gezinnetje over het randje te turen; een mens met camera was even geen probleem.

Gelukkig vandaag weer een ooievaar in m'n pauze van werk. Gisteren zaten ze er ook, maar helaas geen camera bij me. Vandaag in de herkansing; ook al was er nu maar 1. Ik kwam blijkbaar ter plekke ná het genomen modderbad. Je ziet het wel aan de niet witte kleur van de kop/nek/buik. Het kleine stukje bovenop is overbelicht en niet te verwijderen (maar clipt niet).

Ook deze mooie soort verschijnt zo af en toe bij het water. Meestal hoor ik hem al voordat hij zich bij het water laat zien.

Genieten van de grutto's zeker als ze dan net lekker even in het gouden licht staan.

Elegant staan ze in het water, gracieus wordt er gevlogen... maar de landing? Ronduit lomp. Maar dat ze dat landen dan vlak voor ons neus doen, was toch wel heel aardig van ze.

Deze kuifleeuwerik bleef heerlijk lang zitten op een steen en liet zich van alle kanten fotograferen. In z'n kuif zie je als het ware het model van een wigwam; met 3 hoofdstokken waar de stof omheen gedrapeerd is.

Grutto's na zonsondergang. Waar zouden die twee over zitten te beppen?

Door gebruik te maken van een lange sluitertijd dit beeld gekregen. Zelf houd ik hier wel van maar smaken verschillen.

Bij bewolkt weer is het aantrekkelijk de Jan-van-Genten op Helgoland 'High-Key' te fotograferen, flink overbelichten dus met de lucht als achtergrond (zonde de zee mee te nemen want die blijft te donker!). Je krijgt ze in allerlei posities en bij allerlei activiteiten, vlak voor je neus. Poetsen hoort ook bij de rituelen.

Prachtige soort die ik vlak voor mijn neus kon fotograferen, de dame in kwestie nam hier uitgebreid een bad. Behoedzaamheid en geduld bracht mij deze foto. De foto is van drie jaar geleden. Moest met de 100-400mm. helemaal terug.

In mei waren we een week op Helgoland, dé Jan-van-Genten 'hot-spot' relatief dicht bij huis. Als de avond valt, komt de reflectie van de zon op het water van de Noordzee en maak je daar gebruik van bij het fotograferen van je onderwerp. Je moet dan wel precies op de goede plek staan, hetgeen met veel fotografen om je heen nog niet eens zo gemakkelijk is.