Tijdens foto-uitje met onze fotoclub kwamen wij diverse Grutto's tegen. Wat een prachtige vogel, hoog op zijn poten, mooie kleuren. Ik had hem nog niet eerder zo dichtbij gezien. Op deze paal keerde hij regelmatig terug van een vlucht over het weiland en af en toe dook hij daarin (waarschijnlijk naar zijn nest?). Hier zat hij alert naar ons te kijken, klaar om zo weer weg te vliegen.

Het koppel boomklevers vloog af en aan, steeds met de bek vol voedsel, voornamelijk rupsjes.

Door de bergen over het zand/kiezelpad even de bus gestopt voor deze mooie balkanbaardgrasmus. Net als ikzelf waaide hij bijna weg van het takje. De mooie roze achtergrond is van de helling van de rotsachtige bergen.

Ik heb een paar uur naast het fietspad bij een plasje gezeten. Moeder Kieviet was niet bang van mensen en liet haar kuikens lekker scharrelen.

De paring van de grutto is altijd een heel ritueel, waarvan het vastpakken van de nek van het vrouwtje een prachtig actie moment is.

Eigenlijk ging ik voor de roodpootvalken, maar die bleven te ver weg. Deze graspieper ging er wel even mooi voor zitten.

Nieuwe upload van het vliegensvlugge vogeltje dat niet stil wil zitten binnen m'n bereik. Ja, wel op een electriciteitsdraad, maar dat vind ik niet mooi. Uiteindelijk zag ie me niet achter een struik, en ging even zitten op de struik voor me.

Leuk tijdverdrijf om naar boven te kijken... hoog in de palmbomen maken de Spaanse mussen hun nesten. De aanvliegroute gaat via de losse bladeren die wild heen en weer bewegen. In het daglicht was hier de maan ook al wakker.

Soms valt alles op z'n plaats. Geen uitsnede.

Het Kersbergsrak, een dynamisch zoetwatergetijdengebied dat bijna helemaal onder invloed staat van de getijden van de rivier de Lek. Vroeg in het jaar een verzamelplek voor opvettende grutto's maar ook voor o.a. scholeksters en het eerste stapje naar de lente is gezet.

Stereo type gedrag de Grutto op de paal, die zijn territorium zo kan overzien.

Dit jaar komt half Nederland de kemphanen fotograferen in de Binnenveldse Hooilanden, Gelukkig is dat 'mijn achtertuin' en fiets ik er graag mijn rondje. Ik ben maar een paar keer geweest bij de plas waar de kemphanen zich ophouden, en dan ook nog maar kort -vroeg in de ochtend- want het is er mij veel te druk. Dit beeld toont de karakteristieke interactie van twee mannetjes met totaal verschillend uiterlijk.

Het voorspel voor de paring van de tureluurs gaat vaak gepaard met een gevecht, waar het er stevig aan toegaat. Uiteindelijk had mevrouw er toch niet zo heel veel zin in.

Gisteren in de polder vliegt deze dame over mij heen met een leeg ei, dan vraag ik mij af waar ga je naar toe.

Heel wat avondjes bezig geweest met snor in ondergaand zonnetje. De laatste jaren weer snorren genoeg in de Zouweboezem maar net die ene treffen die en- net goed zit t.o.v. de ondergaande zon en een vast stekkie heeft om te snorren.... Niet zo moeilijk maar dan blijkt dat windstil weer in alle opzichten hinderlijk riet voor de vogel oplevert. Strakblauw was het ook niet want zonnetje blijft hard. Wind en wuivend riet en wat bewolking, dan zit het wel snor. Vrijwel de gehele foto.

Het is broedseizoen en dat merk je overal door de vele broedende vogels. Normaal zitten hier vaak de aalscholvers maar nu hebben de kokmeeuwen deze plek opgeëist.

De mens als oeverloper en het vogeltje dat hiphopt over de beschoeiing van de rivier. Op ieder paaltje valt wel wat te snacken en leuk om te proberen dat sprongetje te fotograferen. Tegenlicht met opkomend zonnetje en leuk om te doen. Opvallend dat het water ondanks de droogte nog best hoog staat op de Lek.

Deze kauw liep door het gras. Op mijn buik liggend deze foto gemaakt.

Vlak voor mijn neus op de Veluwe dwarrelde deze boompieper uit de lucht op de grove den, hij had er zin in en voor mij een buitenkansje.

Drie in 1; de blauwe reiger zelf, de spiegeling en de schaduw. Ik heb hier gekozen alleen de schaduw van de vogel compleet te laten zien.

Gefotografeerd bij vriendelijke mensen in hun tuin. De dame had net wat water gedronken in een vijvertje en kwam hier een beetje in onbalans.

De appelvink stond al een tijd op mijn lijstje. In de vogelhut waar ik deze foto heb gemaakt waren er plenty aanwezig. Dit vogeltje zat lekker in de schaduw en het licht viel net op zijn koppie.

Meerkoeten met lentekriebels voor de fotohut. Dat gaat er best hard aan toe.

's Avonds een uurtje bij een vennetje op de grond gezeten om visdieven te fotograferen die insecten van het wateroppervlak pikten. Viel nog niet mee want van rechtdoor vliegen hadden ze nog nooit gehoord.

Les Sept Îles is een kleine eilandengroep voor de kust van Bretagne. Elk jaar broedt er een grote kolonie Jan-van-genten op de rotsen. Je kan dit spektakel enkel bewonderen vanop een boot om de vogels terecht niet te storen. Het is fascinerend om te zien hoe ze elk hun plekje veroverd hebben, de hele berg ziet wit. Het was niet makkelijk om ze in beeld te brengen, de zon was heftig, de boot wiebelde, ...ik kon een schaduwhoekje vinden en vind dit wel een mooie impressie van het gebeuren.

Ik heb bijna geen foto's van merels. Deze zat zo mooi dat ik de kans niet voorbij wilde laten gaan. Foto genomen vanuit de huiskamer door het raam van het vakantiehuisje. De merel zat met zijn rug naar me toe en het duurde lang voor hij even omkeek.

Prachtig gebied met veel vogels, maar weinig dichtbij. Deze gele kwikstaart was net te doen.

In de uitgestrekte naaldbossen in de Ardennen, vooral rond de Hoge Venen, broeden naar schatting ongeveer 500 paar Notenkrakers. Deze zat op de rand van zijn territorium te roepen.

De spreeuw zat lekker te zonnen tussen de appelbloesem. Gemaakt tijdens de fotodag.

In het broedseizoen zijn de Bonte Vliegenvangers in hun territorium behoorlijk fel tegenover hun soortgenoten en de andere vogels in het bos.