De jonge mussen van dit jaar zijn al wat groter geworden; al zie je hier nog steeds wat pluisjes tussen het verenkleed. Na al die regen was die ene dag met zon een welkome afwisseling. Deze man mus is blijkbaar de hoogste in rang; hij mag op de hoogste tak zitten. En ik kreeg eindelijk de gelegenheid om een mus 'vrij' in mooi licht te fotograferen. Met dank aan de witte verbouwing van de overburen (mooie achtergrond).

Nog zo'n treurend takkenboompje in m'n tuintje; de moerbei. Heeft nog net wat blad in wat subtiele kleuren en vooral lange hangende takken. De kleur heb ik wat koeler gemaakt. Leuk om te doen dat ICM, maar je weet vooraf nooit wat het gaat worden.

Soms is een plek gewoon zo mooi en uitnodigend dat je er veel foto's van moet maken. Dit was zo'n plek vorig jaar. En dan denk je dat er misschien heel hard aan de schuifjes is getrokken in de nabewerking, maar nee hoor het was echt zo'n kleurenspektakel. Kunst van moeder natuur zelf.

Deze hazenpootjes leenden zich goed om er een high key van te maken en zo de zwarte lijntjes en de vorm te laten domineren.

De dag voor de workshop "Anders kijken, anders doen" zijn Loes en ik samen wezen scouten in de AWD, om nogmaals de route te controleren en ook even lekker zelf te fotograferen, want tijdens het geven van een workshop fotografeer ik zelf nooit. Het was een zonnige dag, maar net op het moment dat we bij deze oude beuk stonden was de zon eventjes weg. Een uitermate geschikt moment om hem in High Key vast te leggen. Blijft toch wel heel leuk "speelgoed"

Ben er niet zeker van, maar denk dat dit ook een sponszwam is. Al lijkt ie hier een beetje vreemd (en zwevend) tulbandmodel te hebben. Er loopt onder die vlakke hoed een steel (hier niet zichtbaar) naar de berkenstam.

De wind is in staat om prachtige structuren in de duinen te maken.

De AWD is bij bewolkt weer uiterst geschikt om HighKey foto's te maken, dus behalve herten fotograferen moest dat natuurlijk ook even gebeuren tijdens onze fotowandeling "Struinen door de duinen".

Afgelopen zaterdag was onze DDN fotowandeling "Struinen door de duinen" bij de AWD. Rond deze tijd van het jaar zijn de burlende en knokkende damherten natuurlijk het hoofdonderwerp om te fotograferen. Maar dit fraaie boompje kon ik toch niet voorbij lopen zonder een High Key te maken. Het was wederom een gezellige dag met enthousiaste deelnemers en fijne gesprekken.

Op een dag dat het jammer genoeg was gaan dooien vielen de rotsen op door een rijplaagje. De temperatuur van de lucht was boven nul, de stenen natuurlijk nog IJskoud waardoor er een witte rijplaag op ontstond.

Kaardenbol in tegenlicht

High Key met tegenlicht van een roze tulp.

Meervoudige belichting van twee beelden in de camera , nabewerkt in Photoshop en NIK Silver Efex

Aan de rand van het hondenveldje stond deze kamille solo. Nergens een andere te zien. Was eenmalig blijkbaar, want dit jaar stond ie er niet.

Het werd wel weer eens tijd voor een bloemetje. Er zit nog zoveel onverwerkt materiaal in het archief. Mijn favoriete bloemetje om in de zomer te fotograferen en des te leuk dat deze dan vanuit de eigen tuin komt.

Kokmeeuwen in winterkleed vind ik toch wel mooie beestjes. En als het dan lukt om te pannen met een lange sluitertijd en de dynamiek van zowel vleugels als de achterliggende zee in beeld te krijgen dan wordt ik daar wel blij van.

Een kokmeeuw in winterkleed vind ik altijd veel interessanter als met zijn zomerjasje aan. Misschien maar een gewone meeuw, maar zo met de vleugels en de veertjes open toont hij toch voor mij zijn ware schoonheid met al die gradaties wit, zo zwevend boven de Noordzee.

Genomen tijdens de regen, wat voor mij net wat meer cachet aan de foto geeft. De kleine zilverreigers voelden zich echt thuis op de wetlands van eb en vloed aan de kust van Algarve.

Na al dat gefladder heeft ook een vlinder zijn rustpunt nodig. Geen hotel met vijf sterren, maar één bloem met een zonnig hart is genoeg. Hier landt hij, niet uit vermoeidheid, maar uit vertrouwen. Alsof hij weet: op sommige plekken hoef je even helemaal niets, alleen te zijn, en misschien een beetje mooi.

De groene kleur in het noorderlicht ontstaat door botsingen van snelle deeltjes uit de zonnewind met zuurstofatomen in de atmosfeer op 100 - 250 km hoogte. De golflengte van het licht is 557,7 nm wat wij zien als groen. Op onze reis naar Finland deze winter hebben we alleen de eerste nacht mooi noorderlicht kunnen zien. Op https://youtu.be/soeymEyedqI staat een timelapse.

Gister weer heerlijk genoten van allerlei vogeltjes. Deze actie was wel de kers op de taart.

Toch wel een van mijn favoriete weidevogels, ik vind ze zo gracieus, zeker als ze vliegen.

Lastig om een mooi trosje bij elkaar te vinden in een compositie.

Genoeg fluitenkruid tijdens de workshop 50tinten groen in de Rhoonse Grienden. Leuke nieuwe dingen geleerd en gezien. Ik ben niet echt een bloemenfotograaf maar vond het wel een uitdaging om de fluitenkruid zacht in beeld te brengen. En dat niet alleen door de wind, maar ook het vinden van een mooie compositie in de bloemenpracht was een uitdaging. Hierover ben ik redelijk tevreden. Bedankt Brigitte voor de leuke dag!

Gewoon omdat ik ze zo gracieus vind. Toch voor mij -samen met de grutto- wel de meest favoriete vogel om vast te leggen in High Key.

Grutto's zijn toch wel een favoriete vogel van mij, zeker als ik ze dan in High Key kan vastleggen

Tijdens de workshop 50 tinten groen ook met mijn Helios lens bezig geweest bij het Fluitekruid. Mooi in de schaduw, prachtig zachte groene achtergrond. Uitdaging was met de wind om de focus op de juiste plek te krijgen.

De daslook geurt en bloeit nu overal. Tussen al dat groen zie je de witte kleine bloemetjes opkomen en verspreidt zich over de grond als een wit tapijt.

Deze opname is van vorig jaar we werden vroeg getrakteerd op mooie lucht en wat mist.

Langs de paadjes groeit mometeel weer van alles. Daslook is er daar een van. Gemaakt met de primotar 135 mm 3.5