Een "oudje" van 2010 van de Waddenzee die wat mij betreft sereniteit uitstraalt.

Voor het eerst vanuit een camouflagehut naar vogels, ratten en eekhoorns kunnen kijken. Verwondering hoe dit leeft en beweegt in de natuur. Erg fascinerend.

De goudoogdaas, nog geen 1,5 cm, liep op de vensterbank en pauzeerde zo nu en dan even. Zij steekt niet, maar bijt, alleen de vrouwtjes. Als je zulke prachtige ogen hebt, ben je geneigd haar dat te vergeven.

Na een invasie in 2019 verschenen er deze maand in Eindhoven weer een aantal van deze zeldzame libellen. Verse uitsluipers, dus de ouderdieren moeten er al meer dan 5 weken eerder gearriveerd zijn.

Een oudje uit 2013, tijdens een vakantie op Baki vele duiken kunnen maken. Deze anemoon vis werkte mooi mee door voor de anemoon stil te hangen. De Engelse naam dekt de naam meer dan de Nederlandse

De dame gaf me alle gelegenheid om een serie foto's te maken, zelfs een Dark Mood. Drie kwartier zat ze voor me op een bestaande tak van een Lariks. Alle voorbij vliegende Hommels, Bijen, Wespen en Hoornaars werden nauwlettend gevolgd.

Een witte dahlia gefotografeerd op een lichttafel en daarna nog wat extra bewerkt op advies van DDN, ben benieuwd naar jullie mening!

Na het uitlaten van de honden op mijn vakantieadres zag ik iets achter de struiken vliegen. Dacht eerst aan een zwaluw omdat het rond elf uur in de ochtend was maar het was gewoon een vleermuis. Het was echt toevallig dat ik de camera net die ochtend wel bij me had gestoken en ik dus wel een heel uniek moment te pakken had want ze jagen haast nooit midden op de dag terwijl de zon volop schijnt.

In de regio Møre og Romsdal in Noorwegen ligt nabij het plaatsje Isfjorden een prachtig wandelgebied met meren, beekjes en watervallen. Tijdens een wandeling bij het meer Herjevatne, veranderde de weers- en lichtomstandigheden bij elke 5 minuten. Hier een blik over het meer en het eilandje Holmen. Er is ongeveer anderhalve stop overbelicht zodat de laaghangende bewolking en het water in het meer, nog sterker de natuurlijke lagen in de opname zouden benadrukken.

Het gaat hier niet om kleur, maar vooral om vorm, licht en schaduw, textuur en visueel ritme wat mij zo aanspreekt.

Hoe leuk is het om al die supermooie / verschillende dahlia's te mogen fotograferen, daar word ik gewoon heel erg blij van!

In vurige bloemblaadjes rust een kleine reiziger - een ontmoeting van kleur en leven in stilte. Bron: ChatGPT, na het 'zien' van de foto.

workshop dazzling dahlias camera nikon Z611 lens Laowa 100mm diafragma onbekend, sluitertijd 1250", iso 800

Voor het maandthema ook in het archief gedoken en een foto van een stromende rivier in Slovenie gekozen. Een land met prachtige natuur voor landschapsfoto's. Stroomopwaarts ga je het zonlicht tegemoet.

Nog maar eens een foto uit Hongarije, ik heb daar ongelooflijk veel gefotografeerd en eigenlijk nog niet zo heel veel laten zien. De Hop was absoluut een favoriet onderwerp!

Na al dat gefladder heeft ook een vlinder zijn rustpunt nodig. Geen hotel met vijf sterren, maar één bloem met een zonnig hart is genoeg. Hier landt hij, niet uit vermoeidheid, maar uit vertrouwen. Alsof hij weet: op sommige plekken hoef je even helemaal niets, alleen te zijn, en misschien een beetje mooi.

Op een stillandweggetje een kopje koffie drinken en dan vanuit je ooghoeken deze knappert voorbij zien vliegen. Hoe het met de koffie is afgelopen kun je wel raden.

Vroeg in de ochtend zat deze vlinder rustig te wachten op een fotograaf

Een watersnip was op zoek naar voedsel in een plasdras van het weiland.

Het zaadje van de paarse distel hangt met 1 tentakeltje aan een spinnendraad; de wind geeft steeds weer nieuwe beelden door alle wapperende tentakeltjes. Met een witte wolkenlucht als achtergrond een aardig plaatje van het witte ding met een beige zaadje in het midden. Bij het omkeren van de kleuren verandert het in een geheel ander beeld.

Bij het observeren van marmotten krijg je soms aandoenlijke momenten te zien wat kort nadien kan omslaan en waar het er dan weer hardhandig aan toe toe gaat.

Springstaartje, gemaakt bij m'n 1e workshop van Judith Borremans bij haar in de tuin.

Soms werken ze mee en zitten ze lekker recht op een stengel :-)

Deze kleine spin heelt heel slim gebruikgemaakt van de Grove den om een heel mooi en groot web te bouwen. Om spin en ook de hele den scherp te krijgen een fotostack gemaakt in de camera en later ook met Helicon. De stack met Helicon was iets beter. kleine halo’s weg gepoetst met PS.

Reflecties in het water, iets wat we altijd intrigeert en wat ik altijd wil "vastleggen"

Gefotografeerd op mijn insectenvoedertafel . Heerlijk om tussen de buien door even met mijn vriendjes te spelen. Er zijn weer volop wespen en ik ben er dol op. Iso 200, F?3.2, 1/250 sec

Een stack van 2, meer zat er niet in door de wind en de snelheid van het slakje. Ik blijf me er over verbazen hoe snel de slakken kunnen bewegen als je er een foto van maakt, zeer irritant een panorama uitsnede om de snelheid te benadrukken

De buffelkopeend is iets groter dan een wintertaling. Zoals zoveel vele eendensoorten trekken ze naar het zuiden wanneer de open wateren in Canada en het noorden van de VS bevriezen. In het (ochtend) zonlicht krijgt het kopje van het mannetje alle kleuren van de regenboog.

De weidebeekjuffer tussen planten gehuld in dauwdruppeltjes. Gebruik gemaakt van meervoudige belichting vanuit de camera. De vintage Helios Trioplan zorgde voor de toevoeging van de bokeh.

Een kleurrijk blad, waarschijnlijk van een krentenboom. Meegenomen naar huis en gefotografeerd in tegenlicht met zwarte achtergrond. Vervolgens gespiegeld met zichzelf. Hoop dat het zo wel goed genoeg is.