Nog een laatste foto voor het maandthema. Dit springstaartje liep over het ribbelige randje van een natte houten ladder, die in de tuin lag. Door het lage diafragma en tegenlicht lijkt het alsof hij over een glinsterende draad loopt. Witbalans aangepast om het blauw te versterken en contrast wat verhoogd. Het zwarte deel rechtsboven en de flare ben ik wat minder blij mee maar heb ik zo gelaten, wilde verder niets aan het originele beeld veranderen.
1 van de laatste echte winters denk. De eerste dag dat het ijs begon te kruien. Iso 100 F13 15 seconde 20 mm
Gevonden op een oprit van een huis. Ze zijn al wat ouder en de hoed is aan het open scheuren. Ook een versie geprobeerd zonder de grassprietjes rechts, maar ik vond dit mooier.
Een gewone oeverlibel hangend in groen met in de achtergrond het licht van de opkomende zon .
Herfst in Yellowstone np zorgt voor mooie kleuren in het gras. De bomen zijn dood wat komt door het hete water afkomstig van de vele geysers. De zon wordt geblokt door het stoom van zo'n geyser. Onscherp aan de rechterzijde is nog vaag een bergrug te zien. iso 100 F18 4/5 seconde 19mm
Graag wilde ik deze week de bossen in om paddestoelen te gaan fotograferen. Helaas geveld door een vervelend virus komt daar niks van terecht. Dus dan maar eentje van vorig jaar gekozen. Kom ik toch een beetje in de stemming. Deze heb ik vlakbij ons huis kunnen fotograferen.
Mijn verwondering was groot... allereerst omwille van hazenpootje dat tussen het gazon kwam piepen maar door het van dichterbij te bekijken ontdekte ik dat er ook nog een springstaartje op de rand stapte. Het bleef daar een hele tijd zitten en leek soms zelfs wat te eten. Zonder enige verstoring kon ik plat op de buik gaan! Nooit gedacht dat ik dit al in augustus kon waarnemen? Gebruik gemaakt van een tussenring om dit in beeld te brengen.
Dit eendagsvliegje zat voor een kier tussen de halfronde houten palen van de schuur. Van binnen naar buiten gefotografeerd, gebruik makend van het tegenlicht, aanvankelijk met het idee er een silhouet van te maken. Dat lukt niet helemaal omdat de kier te smal was en leverde ook geen spannend beeld op. Flink onderbelicht en ledpaneeltje (op statief buiten) ingezet om er een mysterieus doorkijkje van te maken (wat overigens nog niet meeviel).
Hier zien we de wolf ( zie vorige upload) zwemmen in het ven en kijken naar de fotograaf.
Ik verheug me er altijd op als de spinnenwebben er weer zijn. Er valt dan zoveel te experimenteren met dauw en licht! Deze foto heb ik gemaakt met een lensbaby sweet 50 met tussenringen. De kleurbalans heb ik bewust op TL gezet voor het creëren van een koele sfeer
440 miljoen jaar geleden door de natuur gemaakt, honderden jaren geleden door mensen gestapeld en daarna door de natuur afgewerkt tot een kunstwerk. Vanaf de 12e eeuw werd op het eilandje Easdale Leisteen gewonnen. Het is verwerkt in gebouwen in Schotland, maar ook in Melbourne en Nova Scotia en dus in deze oude kademuur waar korstmos een kleurig accent heeft gemaakt op de grens van hoogwater.
Heel graag wilde ik een bijeneter met gespreide vleugels in tegenlicht fotograferen. In de ochtend had de hut licht mee, voor tegenlicht moest ik er aan het eind van de middag zijn. Die mogelijkheid was er gelukkig, maar op dat tijdstip was 't bloedheet, echt peentjes zweten. En dan is 't natuurlijk maar de vraag of er een bijeneter mee wil werken.... Hoe gaaf is 't dan als 't een keer lukt!
Tijdens mijn rondje polder zat er een kiekendief in het veld. al snel kwam er een tweede bij die nummer een verjoeg. Er zijn veel jonge kiekendieven op het moment, Je ziet er altijd wel een paar rondvliegen.
Een aanrollende golf op het winderige strand; erboven de wind die het zand omhoog blaast voor de wolkenlucht met een hoop zon. Droom lekker verder... je ziet hier 1 plateau ijs in m'n fonteintje; door de wind in een mooie vorm geblazen. De kou, de blauwe lucht en de zon erachter doen de rest.
Rond deze tijd zit de Oosterschelde vol met jonge sepia's. In het voorjaar zetten de ouders de eieren af. Twee maanden later komen ze uit het ei. In augustus en september zijn de kleine sepia's volop te zien. Tientallen zagen we er tijdens deze duik, Waaronder deze. Op gegeven moment zijn mijn buddy en ik gestopt met tellen.
Een tijdje geen zin de sociale media gehad maar wel gewoon lekker foto's gemaakt. Dus foto's maken waar ik zelf veel plezier in heb en niet om de likes op het internet. En dat bevalt..... Maar af en toe zal ik toch weer wat foto's plaatsen als ik er zin in heb .
Na een natte winter en nat voorjaar kon ik in het plaatselijke plas-dras gebied in de zomer de bloeiende veenwortel fotograferen vanaf de waterkant. Tegenlicht op de vroege ochtend en de lensopening maximaal is daarbij toch wel het mooiste. Dat was in 2024. Dit jaar is alles verdroogd en heb ik de veenwortel niet meer gezien.
Vanwege de droogte kon ik onderaan de dijk mijn schuiltent neerzetten, dit heb ik voor het laatst kunnen doen in 2018. Ik heb een filmpje kunnen maken van een wassende bever, ontmoeting met de waterral en de kleine plevieren waar ik me bijna elke ochtend mee kon vermaken. Tenslotte kwam er ook nog een jonge scholekster langs, maar het meest bijzonder waren de reeën, die plotseling uit het riet tevoorschijn kwamen. Ik heb een mooie serie kunnen maken op deze voor mij gedenkwaardige dag.
Dit was op de eerste echte fotodag tijdens mijn trip in Australie, in het bos aan het eind van de straat waar mijn broertje woont. Een mooi moment om in de fotozone te komen. Deze schaduw viel mij op toen ik een keer achterom keek. Verder was het warm en steil
Een fragment van de Noordzee in abstracte stijl. De kleuren zijn in Photoshop aangepast om de zee diepte en contrast te geven.
Beide keren dat ik op het eiland Hornøya geweest ben, scheen de zon volop en had ik hard licht. Voor het fotograferen van de Alken, Zeekoeten en Papegaaiduikers was dit nadelig, maar bij de Kuifaalscholvers kwam het groen in het verenkleed wel goed tot zijn recht.
Wat leuk om verschillende blauwtjes te kunnen spotten tijdens een wandeling in de beurt. Ik ben dan ook nog even blijven kijken en observeren om zo te weten te komen waar ze hun rustplaatsje ongeveer zouden kiezen. De dag nadien vroeg uit de veren om dat sfeervolle ochtendlicht te koesteren samen met het opwarmende vlindertje.
De getijden aan de Opaalkust bieden een dynamische waterwereld. Keienstrandjes verdwijnen bij hoog water, wanneer dit terugtrekt ontstaan leuke getijdenstroompjes tussen de droogvallende stenen. Voor de fotograaf luistert het nauw wanneer je er kunt fotograferen. Bij dit stroompje heb ik de 12mm groothoek ingezet waardoor het een heuse rivier lijkt. Leuke speeltuin daar!
De lantaarntjes waren toen druk in het vijvertje en heb wat geduld moeten hebben . Toen er toch eentje op een goede plaats en in het zonlicht ging zitten had ik mooie zachte kleuren rondom het lantaarntje. Deze kwam juist boven het gedroogde blad kijken en laten zien "hier ben ik".
Het is bekend dat het weer in Noorwegen snel kan omslaan. Zo liepen we in de zon, en even later in dichte laaghangende bewolking met een zicht van een paar honderd meter. Het gaf mogelijkheden voor minimalistische foto's. Wat riet, en op de achtergrond de contouren van het kleine eiland Holmen. Omgezet naar zwart/wit omdat het grafische van de opname nog meer benadrukt wordt.
Terug van een heerlijke lange vakantie. Als eerste hebben we in Noorwegen Marble Castle bezocht. Marmorslottet, waar zacht gesteente gevormd is door het wild stromend water. Een lust voor het oog. Een hele klim om er te komen, maar uiteindelijke toch gelukt. We zijn 2 keer boven geweest.
Bij deze foto (bij het haventje van sil)heb ik MVB toegepast en nadat de foto gemaakt was ,,2e en 3e foto,,de zoomlens een stukje verdraaid zodat dit effect ,met die stokken in het water, ontstond. Ook is de foto gemaakt met een lange sluitertijd ,ND filter, om het water glad te krijgen.
