Na een hele tijd sap van de lijsterbes drinken met 30 graden, werd het even te veel voor deze vlinder. Afkoelen dan maar op het koude metaal van een windmolen. Al gingen de bladen zacht heen en weer, de vlinder bleef er gewoon op zitten. Een blad van de wilgenboom dat verstrikt was geraakt in de windmolen heb ik er digitaal maar even afgehaald.

Blijkbaar had de rups toch nog meer honger (of ging gewoon even de benen strekken) en liep het blad en de stengel af. En dat is een road to nowhere want de plant is echt op. Helemaal onderaan nog een paar centimeter groen, maar wel om te delen met 5 andere rupsen. Op zoek naar een plekje om te verpoppen misschien?

Dit is een foto van het eerste ei van het koolwitje dat ik heb zien leggen. Het kleine mini-eitje op dat ene stengeltje koolzaad dat in de voortuin staat heb ik in de gaten gehouden. De rups heeft zo te zien voldoende gegeten want is aardig groot geworden. En die ene stengel is bijna kaal, al heb ik gezien dat er nog meer (kleinere) rupsen op zitten.

Gefotografeerd bij tegenlicht. (Nog) ietsje minder verscherpt dan vorige upload. Niets vervaagd, ook niet in vorige upload.

1 kant van de dijkhelling is (nog) niet (voor de 2e keer) gemaaid. Het groepje distels dat op die plek staat wordt druk bezocht door de vlinders. Het is een leuk gezicht om te zien, al die fladderaars op 5 m2. Maar ook jammer. Want het was niet nodig geweest om al die inheemse planten en bloemen weer te verwijderen.

Deze vlindersoort helemaal alleen op een paar eenzame distels; moest ik thuis opzoeken wat het was. Logisch; de distelvlinder. In deze 2e upload de vlinder erbij gezocht die wel scherp was op het oog. Denk dat ik gewoon de verkeerde had gepakt bij de eerste upload. De drukke foto door het felle licht wat getempered. Waarbij je toch nog kunt zien dat de zon door de vleugels heen schijnt. Kan me van heel lang geleden herinneren dat ik die vroeger wel vaak zag.

De honingbij bezocht de watermunt in de tuin. Op de achtergrond kwam de zon door wat takken heen. Net zo lang geprobeerd totdat de bij precies voor het licht kwam door de wind want de watermunt bewoog zachtjes heen en weer.

Gefotografeerd tijdens een vlindertelling, tegen een achtergrond van gele bloemen. Er vlogen aardig wat libellen van deze soort rond.

Dit LHBtje hing lekker aan de roggehalm en leek even bij te komen alvorens hij weer met de klim begon.

In een groep rennen mieren de hele dag rond en zijn hard aan het werk. Solo gaat dat blijkbaar net iets anders. Deze zat helemaal alleen in de zon en liep rustig wat heen en weer. Maar steeds weer terug de warmte in en lekker rustig. Niks werken vandaag... De druk groene kleuren en een rozenblad onderin vroegen wat mij betreft om zwart-wit.

Tsja, deze vlinder hing aan een plankje. Kop naar beneden. Heb de vlinder dan toch maar digitaal omgedraaid want stond er een beetje raar bij. Oog en zwart-witte rand aan achterzijde vleugels wat verscherpt.

Toen ik door het Woldlakebos liep, maakte iemand me erop attent dat op een paaltje gouden sprinkhanen eieren aan het afzetten waren. Er bleken drie vrouwtjes van deze mooi soort op het verweerde paaltje te zitten, die eieren legden in de spleten bovenin het paaltje. En toen was het even wachten op een situatie waarin er een goed zat om te fotograferen, terwijl de ander niet in beeld waren.

Vandaag een heleboel vlinders in m'n tuintje. De lijsterbes gaf een dotje schuim op de stam en alle vlinders uit de buurt (vliegen ook) kwamen langs om mee te eten. Op deze foto de gehakkelde aurelia die hier ondersteboven aan de stam zit met z'n tong in het schuim.

Beeld zoals de titel al omschrijft; Broken. Zowel de heidelibel met kapotte vleugel als het takje waar ze op zit. Maar wel gebruikelijk na bijna een heel seizoen. De kop van de libel heb ik hier plaatselijk verscherpt (oefening baart kunst). Ik vond hier de achtergrond verrassend goed uitpakken.

Net als vorig jaar zaten er langs een fietspad weer houtpantserjuffers in een boom, hangend aan de uiteinden van takjes. Er zit een flinke concentratie in dezelfde boom, wat verderop zie je er veel minder. Gefotografeerd bij tegenlicht.

Vanochtend ben ik weer in alle vroegte op pad gegaan om te spelen met het mooie licht op de heide. De heide is nu echt op z´n mooist en diep paars! Ik heb een doorkijkje gecreëerd met een vlieg op een heidestruik en dubbele belichting toegepast van 2 beelden over elkaar (in de camera).

Hier is ie weer; de groene schildwants. Gezien het kleine formaat moet dit haast wel 1 van die 28 zijn die als eitje in m'n tuin onder een kiwibesblad hingen. Kom er regelmatig nog een stuk of 5 tegelijk tegen die bij elkaar in de buurt blijven. Dit exemplaar laat zien dat een bijna uitgebloeide klaproos nog steeds waarde heeft voor insecten.

De zweefvlieg nam een aanloopje in de lucht om te gaan landen in de smalle weegbree; zijn restaurant. Het is een stuk eenvoudiger om een zittend insect te fotograferen dan vliegend heb ik gemerkt.

Dit insect doet me in deze compositie denken aan De Denker van Rodin. Misschien dat ene pootje dat gebogen onder de kin uitkomt... Het is een vliegje dat thuishoort bij de zogenaamde wappervliegen. In 1820 voor het eerst wetenschappelijk gepubliceerd door Fallen. Meer info is er niet van. In de foto een fijn kleurverloop van groen naar rozeachtig links.

Hier zie je een groot model zweefvlieg; de zogenaamde 'blinde bij'. Hij heet echt zo. Deze zweefvlieg is niet blind en is ook geen bij. Met andere woorden: hij lijkt op een bij zodat anderen denken dat hij kan steken. En dat kan hij niet. Een tikkie meer naar rechts was mooier geweest in deze foto maar helaas niet mogelijk. Had er nog een paar gemaakt en daar kan ik de blinde bij wel verder naar rechts plaatsen, maar alleen op deze foto is de rechtervleugel zo mooi. Daardoor blijft dit de beste.

Ik vond deze mooie tor tijdens het fotograferen van libellen. Hij zat wat onhandig om te fotograferen, maar had er geen bezwaar tegen dat ik het blad waar hij op zat iets draaide tijdens het maken van een paar foto's.

Frisgroene wilde plant met gelijkende hartvorm van de bladwesp. Het viel me op dat het plantje en het insect bij elkaar lijken te horen. Op de achtergrond het gesloten gele bloempje van de plant.

Dit is een moeraspendelvlieg; wie kent 'm niet? Het is een soort zweefvlieg. Wikipedia weet ook niet veel méér dan dat. Deze vlieg was druk aan het werk in de wildebloementuin en z'n ogen zaten vol met stuifmeel. Waarschijnlijk dan ook een vergissing om op een touw te landen. Het zicht was vast wat beperkter dan normaal.

Ook dit insect is slechts tussen 8 en 10 mm klein. De grote klokjesbij. De Grote Klokjesbij verzamelt voornamelijk stuifmeel op klokjes. Het stuifmeel wordt verzameld en naar het nest gebracht met de buikschuier; deze is geel-wit. De vrouwtjes hebben smalle witte haarbandjes op het achterlijf. En leuk om te zien zijn ze ook. In eerste instantie dacht ik dat het een mier was maar vloog weg toen ik dichterbij kwam. Hier rust ze even in de zon op een rozenblaadje.

Een klein beestje met een nog kleiner oog voor het maandthema; de miersikkelwants. Had ik nog nooit van gehoord en/of gezien. Het oog is gestippeld zilver met een grote rode rand eromheen. Het diertje is tussen 8 en 10 mm en jaagt zowel overdag als 's nachts op andere insecten. De vleugels zijn niet volgroeid en ze kunnen dus ook niet vliegen. Op de foto zie je dit insect op het uitgebloeide jacobskruiskruid zodat zachte pasteltinten ontstaan.

De grote keizerlibel hangt hier aan een jeneverbesstruik op redelijke hoogte. Ik kan er dan ook niet echt lekker bij. Met een paar rondjes rond de tuintafel zie ik ineens dat ik de grijswitte achtergrond kan onderbreken door een blad van de plataan van de buren achter de libel te plaatsen. Zo ziet het er verrassender uit.

Geen idee dat deze naam zou kunnen bestaan voor een insect. Maar goed, het zij zo. Hoort thuis in een bloemenveld, niet op de hemelse bamboe. Maar wel een mooi insect met hele grote ogen. En bleef ook nog even braaf stilzitten voor de foto. De kleurencombinatie met avondzon vond ik wel mooi.

In het tuintje van m'n vakantiehuisje stond ook veel wilde peen en er waren genoeg pyamawantsen aanwezig. Deze zat op de wilde peen waar ie niks te zoeken heeft. Hij maakt hier al aanstalten om dan ook weg te vliegen op zoek naar z'n vrienden. Zag het eigenlijk heel toevallig maar vindt de foto dankzij de fijne achtergrond wel mooi.

In het gele kamille-veldje bij m'n vakantiehuisje kwamen veel insecten op bezoek. Door het knallende geel een zomers beeld.

Deze viervleklibel bleef braaf stilzitten in het zonnetje. Van dichtbij kun je zo goed zien (dankzij de zon) dat het een harig type is.