Uitzicht van m'n hond op de hondendagopvang; die had vandaag een beter uitzicht dan ik (binnen). Zo'n prachtig gezicht wilde ik toch snel even vastleggen. Links zie je nog net een paar kleine lampjes van de file op de A2. Omdat dat zo miniem is heb ik geen 'mens en natuur' aangevinkt.

Rijd ik m'n burostoel even achteruit en kijk uit het raam; zit deze mus zich mooi op te tutten. Camera lag al op het buro dus dat ging snel. Het late middagzonnetje viel precies op haar kop. Als ze haar ogen open had gehouden had ze me kunnen zien want geen gordijnen en luxaflex omhoog. Soms heb je even mazzel.

De jonge mussen van dit jaar zijn al wat groter geworden; al zie je hier nog steeds wat pluisjes tussen het verenkleed. Na al die regen was die ene dag met zon een welkome afwisseling. Deze man mus is blijkbaar de hoogste in rang; hij mag op de hoogste tak zitten. En ik kreeg eindelijk de gelegenheid om een mus 'vrij' in mooi licht te fotograferen. Met dank aan de witte verbouwing van de overburen (mooie achtergrond).

Deze ICM van een haagbeuk heb ik gemaakt met veel wind en een grijsfilter. Zonder filter was ie 'aardig' maar mèt gaf het een fijnere sfeer.

Heel laat in de middag krijgen m'n tuinplanten nog net een beetje zonlicht (als ie wil schijnen dan). Met ICM kwam hier een beeld uit dat me aan voile doet denken; de keus in kleuren voor je nieuwe vitrages of zo. Vlnr zie je hier de stenen van het huis tegenover, een tuinpaal met takken van de moerbei, de moerbei zelf en een haagbeuk. Wonderlijk hoe die gewone dingen in iets moois kunnen veranderen.

Nog zo'n treurend takkenboompje in m'n tuintje; de moerbei. Heeft nog net wat blad in wat subtiele kleuren en vooral lange hangende takken. De kleur heb ik wat koeler gemaakt. Leuk om te doen dat ICM, maar je weet vooraf nooit wat het gaat worden.

Vandaag ook wat geprobeerd met ICM. Het boompje in de voortuin leende zich daar wel goed voor vond ik zelf. Recht(achtige) donkere takken met naalden die in herfstkleuren zijn. 2 Takken al geel waar het weinige licht op viel, de rest diverse kleuren groen/bruin. Deze week nog zal de boom wel kaal zijn.

Net of ie als winnaar uit de bus komt... Deze nog zeer jonge huismus (nestje van begin oktober) heeft blijkbaar nog wat kalk nodig; de schacht van de eksterveer wordt grondig ontdaan van alle kalk. Was wel komisch om te zien, want die veer is veel te groot om goed vast te houden. Ze is dan ook voorover gevallen over het pindakaashuisje waar ze op zit, maar liet haar 'prooi' niet zomaar afpakken door een ander.

Op deze dag viel het figuurlijke kwartje... de mussen snapten dat ze niet zouden verdrinken in het fonteintje. Een week of 6 ervóór had ik een omgekeerde bloempotschotel in de fontein geplaatst; net een cm onder het wateroppervlak. Maar ze durfden niet. Tot op deze dag dat een koolmeesje het even voor deed. Toen wilden ze ineens alle 30 ook es in bad. Je ziet hier de volgende alweer op het randje staan. Het mooie geel in het water is van een herfstkleur vijgenblad.

Pas laat op de middag ging deze huismus in bad. Het is dan zaak om snel weer op te drogen; natte vogels vliegen wat moeilijker/minder snel. En dus is dat gevaarlijk. Het takje waar nooit een vogel op zit (veel te dun) werd nu gebruikt om snel te kunnen drogen. Op deze foto drapeert de mus zichzelf als het ware om de tak heen en zet z'n veren uit.

Ben er niet zeker van, maar denk dat dit ook een sponszwam is. Al lijkt ie hier een beetje vreemd (en zwevend) tulbandmodel te hebben. Er loopt onder die vlakke hoed een steel (hier niet zichtbaar) naar de berkenstam.

Afgelopen week een midweekje regenvakantie in het bos gehad. Tot mijn grote verbazing kwam een kleine bonte specht net achter het hekje een wilg inspecteren; op een hoogte van ca. 20cm. Het vogeltje keek precies tussen 2 latten van het hekje door. Normaal gesproken blijft deze soort in de bovenste laag van de hoge bomen. 2e upload zonder ruis en verscherpte kop.

Structuren gemaakt door de elementen; dit is (wederom) m'n fonteintje in de voortuin. Bevroren water, zonnetje erbij en blauwe lucht. Weerspiegeld in het ijs dat door de wind prachtige structuren heeft meegekregen. Lijken wel hiërogliefen.

Afgelopen woensdag code geel voor het weer; deze wilde eenden namen plaats in de natuurlijke zwemvijver en zetten hun poten voor het koord. Zo hoeven ze zich minder in te spannen om niet weg te drijven door de storm. Vond het slim bedacht van die beestjes...

Het is me hier niet duidelijk of dit moeder en kind is, of moeder en vader. Ik weet dat ze met 4 waren als gezin en 1 die af en toe langs kwam en ruzie zocht. Ik gok erop dat de rechtse het kind is; het oog is nog niet helemaal op kleur (rood) en is net iets kleiner. Eerst hebben ze beiden hun eigen veren netjes gemaakt, daarna werd alleen de rechterduif nog even een nieuw kapsel aangemeten.

Deze had ik nog liggen; een verdroogd herfstblad aan een tak. Met het zonnetje erbij droogt de kous lekker verder aan de waslijn.

Kom ik over de brug gelopen, zie ik nog net dat een kraai dit stilleven had neergelegd op een paaltje. En weg was ie weer. Blijkbaar worden de paaltjes gebruikt om noten te kraken; er zijn meerdere paaltjes met restanten.

Moeilijk om een categorie te kiezen; het is eigenlijk geen flora en ook niets wat in de lijst voorkomt. Dit is de structuur van de lucht die we inademen. Had het deze zomer al vaker gezien bij een bepaalde stand van de zon. Nooit gelukt om op de foto te krijgen. Hier bij toeval wel. Al die kleine witte stippen zijn stof die je normaal gesproken niet ziet. Hier komt de zon heel even tussen 2 daken door in een streep op een donkere dag. Dan licht het extra op.

Afgevallen trompetbloemen op het terras. Na een flinke regenbui vallen de zwakke bloemen en laten een mooi patroon achter op de stenen. Door verdamping door de zon zie je de structuren terugkomen omdat er ongelijkmatig wordt gedroogd. Er vormen zich contouren rondom de bloemen.

Dit is natuurlijk niet hoe het thema 'structuren' bedoeld is, maar hier hielp de larve de structuur van een rozenblad bloot te leggen. Zorgvuldig at hij het bovenste gedeelte van het blad op zonder de nerfjes aan te tasten. Had deze foto nog liggen en vond 'm wel toepasselijk voor het thema.

Een zonsondergang middenin het bos. De lucht kleurt goud en laat hier en daar wat tussen de bladeren door. Samen met de witte bollen waar te weinig bladgroei is. De scherpgestelde tak van een beukenboom (denk ik) geeft zilveren lijntjes rondom. Foto klaar? Dan in het donker de weg weer proberen te vinden... :-)

Een close-up van m'n palmboom in de tuin; maar dan net ietsje anders op de foto gezet. Doordat de zon over de schutting van de buren heen komt, ontstaat een leuk lichtspel in de bladeren van de palm. 1 Blad als close-up (meer de steel en de aanzet) en daarachter ontstaat dan een soort tunnel waar je inkijkt. Dit is een extra blad dat wat gebogen is en het licht doorlaat.

Het veldje waar de bijeneters zich verzamelen; extra vroeg opgestaan. Maar helaas, blijkbaar gaan die pas de lucht in als de bijen er ook zijn; zodra de plantjes roepen in de zon. Maar het opkomende zonnetje over het bloemenveld geeft ook een sfeervol plaatje.

Een mooie zonsondergang terwijl wij stonden weg te waaien in de bergen. Een uitdaging qua belichting ivm het contrast. Heb hier toch gekozen voor mens en natuur, want er zitten wat subtiele menselijke elementjes in alhoewel het natuurlijk om de zonsondergang en het mooie licht gaat.

Heel vroeg naar een veld gereden voor de mooie zonsopkomst. Nog geen vogel te zien (een typisch bijeneter-veldje) maar wel een fijne gouden gloed op die vroege ochtend. De app zegt dat dit een 'gewone bosmuis' is, dus is wat in de war. De naam van deze bolvormige plant ken ik niet; maar vond het wel een foto die bij het maandthema past.

De kauw kwam nieuwsgierig kijken naar m'n boterhammetje in m'n pauze. Afgelopen vrijdag de laatste zomerse dag denk ik. Knalkleuren in de achtergrond (verdroogde bloemen en planten) en de felle zon op de kauw; in z'n zwarte petje kun je zelfs de blauwe lucht zien spiegelen.

Even geen vogel/insect te vinden vlak voor we weer terug gingen naar het hotel. Maar met dit mooie licht toch nog wat graan kunnen vinden dat model wou staan.

Tsja; ik gooi wel es wat vogelvoer in m'n tuintje voor al die leuke musjes. De torteltjes weten die ook te vinden inmiddels. En nu zijn er jonge duifjes (ja; ze zijn wat laat met de kinderen). Die landen niet altijd hoe het moet (in de tuin of op de stoep) maar nemen de auto van de buren als opstapje. Zullen ze blij mee zijn. Kwam erachter dat dit een jonge duif is door het geluid; dat klinkt als een fluitketel waar de dop niet goed op zit. Heel apart.

Een aanrollende golf op het winderige strand; erboven de wind die het zand omhoog blaast voor de wolkenlucht met een hoop zon. Droom lekker verder... je ziet hier 1 plateau ijs in m'n fonteintje; door de wind in een mooie vorm geblazen. De kou, de blauwe lucht en de zon erachter doen de rest.

Aan de rand van het hondenveldje stond deze kamille solo. Nergens een andere te zien. Was eenmalig blijkbaar, want dit jaar stond ie er niet.