In 3-5 dagen tijd moeten de net uitgevlogen musjes alles nog leren. En moeten ze hun pluisjes snel kwijt zien te raken. Blijkbaar jeukt dat nogal. Deze baby is bezig de pluisjes rondom de pootjes te verwijderen. Is erg leuk om naar te kijken want ze zijn nog erg onhandig en vallen regelmatig van een tak af.

De huismussen nestjes zijn weer uit en drie hele nesten werden naar ons tuintje gebracht. De kleine musjes kunnen dan al goed vliegen, maar zijn afhankelijk van vader om te kunnen eten. Ze krijgen 3-5 dagen om alles zelfstandig aan te leren. Het onderste musje is nog een echte baby en probeert eten te bedelen bij haar iets oudere zusje; haar vleugeltjes klapperen ongeduldig heen en weer. Maar van ouder zusje krijgt ze niks.

Het was nog donker in de vroege ochtend. De kalkmuur van het hotel werd verlicht en daar zat deze gestreepte pijlstaart. Hij draagt een prachtige bontjas. De foto heb ik een kwartslag gedraaid want vond ik mooier uitkomen.

Op een plek hoog in de bergen van Lesbos barst het van de vlinders. Het 'onkruid' wordt er namelijk niet verwijderd en/of gemaaid zodat alles vrij en blij kan blijven bloeien. De titel van de foto heeft de vlinder te danken aan z'n mooie vleugels.

Het geelsprietdikkopje kom je zeer regelmatig tegen in Lesbos. Terwijl ik die hier nooit heb gezien. In beweging doet dit vlindertje denken aan een nachtvlinder, maar dat is het toch echt niet.

De nieuwe generatie huismussen zit alweer in m'n voortuin; een paar uur per dag dan. Zodra de huismussen het nest verlaten neemt 'pap' ze mee naar mijn tuintje. Omdat het er een jungle is waar ze heerlijk kunnen leren en spelen. De oude pindakaaspot hangt er nog en is een leuk speeltje gebleken. Bovenop het warme hout kun je lekker zonnen, en deze mus heeft koekoeksklok-aspiraties.

Hier voelt de woudaap zich thuis; tussen het riet. Onderin de rivier kwam hij steeds iets dichterbij en gluurde tussen de stengels door.

Een stukje land waar onlangs een vuurtje is geweest. Op een verbrande tak vond ik deze kever met heel mooie kleuren. Op de verbrande aarde / rotsen waren intussen al gele en rode bloemen opgekomen.

Op de laatste stengel van het koolzaad in m'n tuin raast de rups van het koolwitje langs het blad. Eten, eten, eten. Tot er niets meer over is.

In een voormalig douchegebouw (denk ik; aan de binnenzijde zitten de tegeltjes nog) huist een rosse waaierstaart; waarschijnlijk met een nestje. Hier gaat ie flink tekeer tegen dat wat er achter die muur stond; waarschijnlijk een kat.

Een magisch momentje bij de groepsvlucht van de flamingo's. Deze 2 vliegen zo dicht boven elkaar dat ze verplicht dezelfde vleugelslag hebben. Samen vliegen ze als 1 vogel. Mooi om te zien. Vóór het landen gaan ze overigens wel weer uit elkaar.

Over onze hoofden heen leek het haast een balletvoorstelling. Die ene zelfs met gekruiste 'benen'. Zoals je kunt zien met wond/abces is dit been moeilijker recht te houden.

Vanaf de 'snelweg' zagen we ineens een groepje flamingo's in een veld; even parkeren in de berm. We konden niet echt dichtbij komen. Maar de flamingo's besloten toen zelf om ons te verwelkomen door op te stijgen, een rondje te vliegen over ons heen en op de vertrekplaats weer terug te landen. Hier vliegen ze keurig in formatie en voor de foto leuk dat ze elkaar net niet raken.

Ook een kwak stond blijkbaar op het fotomenu... deze had ik tijdens m'n vakantie aangezien voor een woudaap. Pas op m'n computer zie ik dat het een kwak is. En dan lijken het er zelfs nog 2. Op de vroege ochtend zit hij hier in het midden van de wat legere rivier. In z'n eigen omgeving geniet hij hier van de eerste zonnestralen die op z'n kop vallen.

Macro opname van een bloeiend gras bij het hek met een weids uitzicht erachter. De zaden deden me denken aan de poelier vroeger; waar het gevogelte ondersteboven aan een lijn hing.

Door de bergen over het zand/kiezelpad even de bus gestopt voor deze mooie balkanbaardgrasmus. Net als ikzelf waaide hij bijna weg van het takje. De mooie roze achtergrond is van de helling van de rotsachtige bergen.

Hier op de site van DDN ooit es een foto gezien van Peter Bergen Henegouwen... een landschap in lagen met bergen. Toen dacht ik 'als ik ooit nog es bergen tegenkom, ga ik dat ook es proberen'. Waar iedereen op het zandpad naar links keek, zag ik rechts ook en tegen het licht in heb ik een poging gedaan. Maar de lucht erboven vond ik ook mooi, dus die blijft er ook in.

Nieuwe upload van het vliegensvlugge vogeltje dat niet stil wil zitten binnen m'n bereik. Ja, wel op een electriciteitsdraad, maar dat vind ik niet mooi. Uiteindelijk zag ie me niet achter een struik, en ging even zitten op de struik voor me.

In een donker stukje tussen de planten probeerde ik iets te fotograferen; en zag ineens deze mooie vlieg landen op het appelboompje. Gauw op de foto gezet zonder naar de instellingen te kijken. Bijna het hele beeld wit. En een heel mooi insect te pakken inclusief de bloesem. Lijkt nu wel of ze tussen de wolken zweven.

Leuk tijdverdrijf om naar boven te kijken... hoog in de palmbomen maken de Spaanse mussen hun nesten. De aanvliegroute gaat via de losse bladeren die wild heen en weer bewegen. In het daglicht was hier de maan ook al wakker.

Op een klein klaverveldje in de buurt van het water drinkt dit geelsprietdikkopje uit de klaverbloemen. Het was druk met vlinders in Lesbos, Griekenland. De soort heb ik in Nederland niet eerder gezien, maar ik vind het diertje de moeite waard om te fotograferen.

Nog 1 voor het maandthema. Deze rode klimrozen staan langs het pad naar de voordeur. Over een weekje zullen ze wel open zijn en dan ruikt dat pad heerlijk.

Onder het raam aan de achterzijde van het huis zit een stenen schuine vensterbank; een soort glijbaan die het regenwater naar buiten toe afvoert. In 1 van de voegen zag ik dit leuke mosje zitten. Ik weet niet welk soort het is. De knopjes hebben heel korte steeltjes.

Drie in 1; de blauwe reiger zelf, de spiegeling en de schaduw. Ik heb hier gekozen alleen de schaduw van de vogel compleet te laten zien.

Deze honingbij heb ik uit een volle vaas met water gevist met het takje dat je links op de foto ziet. De bij zit hier bij te komen en op te drogen in de zon. M'n eerste upload was een minder scherpe foto die ik achteraf te veel had verscherpt. Bij deze foto zijn de details van de bij stukken beter. Ik zie hier zelfs dat ook bijen tenen hebben met kleine nageltjes. Nooit geweten en/of op gelet. Wat zijn het toch mooie beestjes.

Dichterbij de paw-paw (indianenbanaan) boom zie je op die ene tak die een bloem heeft, de dopluizen zich hebben verzameld. Dat wordt weer een jaar dat er geen vruchten aan m'n boompje komen... Dopluizen zie je niet goed op afstand; ze nemen dezelfde kleur aan als de stam waarop ze zitten en zitten luchtdicht vastgezogen aan de tak. Er beweegt niets. Soms komt er een druppeltje vocht uit en dat wordt dan weer door de mieren gegeten/gedronken.

Mooi al dat frisse verse groen in de tuin. Dat vinden de insecten ook. Dit frisgroene takje heeft al heel wat bezoek ontvangen.

Wat een training voor je spieren, deze foto. Oog- hand- en armspieren dan. Scherpstellen op de nieuwe baby van een bladluis. Dat kan uiteraard niet via AF. En iedere ademhaling zorgt voor onscherp beeld. Ik had geen idee dat de bladluis levend wordt geboren. Hier kun je dat duidelijk zien; pas op het eind buigt de moeder naar voren zodat de pootjes van de baby de tak raken. In kleur vond ik deze te rommelig worden dus gekozen voor zwart-wit.

In de voortuin staat een paw-paw; een boom die ook wel indianenbanaan wordt genoemd. Als er vruchten komen, kun je deze eten en hebben een lichte banaansmaak. Met doorsnijden zie je dan een soort hondenpoot in de zaagsnede. Hier is het nooit zover gekomen, want er staat ook een vijg die de zon wegneemt. Het blad is 3-lobbig en dat jonge blad zie je hier op de foto.

Er zitten weer 2 bloesembolletjes in de perenboom. Ben benieuwd of ik hier dit jaar peren vanaf kan halen; is nog nooit gelukt.