Geen idee dat deze naam zou kunnen bestaan voor een insect. Maar goed, het zij zo. Hoort thuis in een bloemenveld, niet op de hemelse bamboe. Maar wel een mooi insect met hele grote ogen. En bleef ook nog even braaf stilzitten voor de foto. De kleurencombinatie met avondzon vond ik wel mooi.

In het tuintje van m'n vakantiehuisje stond ook veel wilde peen en er waren genoeg pyamawantsen aanwezig. Deze zat op de wilde peen waar ie niks te zoeken heeft. Hij maakt hier al aanstalten om dan ook weg te vliegen op zoek naar z'n vrienden. Zag het eigenlijk heel toevallig maar vindt de foto dankzij de fijne achtergrond wel mooi.

In het gele kamille-veldje bij m'n vakantiehuisje kwamen veel insecten op bezoek. Door het knallende geel een zomers beeld.

Deze viervleklibel bleef braaf stilzitten in het zonnetje. Van dichtbij kun je zo goed zien (dankzij de zon) dat het een harig type is.

Deze hadden jullie nog tegoed na een eerdere upload van de 28 eitjes onder een kiwibes-blad van de groene schildwants. Er zijn er 27 geboren; 1 heeft het niet gered. Na m'n vakantie waren er 27 verdwenen (die spelen in de tuin denk ik) en 1 lag er dood onder het blad. Ben destijds wel elke dag gaan kijken naar de eitjes. Leuk om es te zien van dichtbij.

Diep in slaap was deze hommel; ik mocht er dichtbij komen en van alle kanten fotograferen. Zo af en toe bewoog er een voetje. In een houding alsof ze in een hangmat lag. Lijkt mij persoonlijk niet zo fijn middenin een brandnetel met bloemen.

Het lijkt wel een afgerolde tuinslang of iets dergelijks zo van dichtbij. Maar het is een hechtwortel van het onsterfelijkheidskruid. Vlakbij de bladeren ontstaan deze wortels die op zoek gaan naar grip om zich aan vast te houden zodat de plant kan groeien. Van de bladeren kun je thee zetten en die zitten vol met anti-oxidanten. In een regio in China is dit gebruikelijk en er zijn daar uitzonderlijk veel 100-jarigen, vandaar de naam.

Een dunne dode tak, met wat dode bladeren eraan; ideaal voor een slak om es lekker omhoog te klimmen. Zo hoefde ik een keer niet door m'n rug om een foto te maken. Op de achtergrond valt zonlicht op koolzaad.

Deze razendsnelle diertjes zitten zelden stil. Hier had ik het geluk dat ie dat eventjes wel deed; en dan ook nog in een flauw zonnetje met een heerlijk paars-bruine achtergrond. Het groene varentakje voegt dan weer net iets extra's toe.

Deze spin zat in z'n hangout te genieten van het zonnetje. De vreemde vormen van de achtergrond vond ik hier mooi passen. Dit zijn de lange ranken van het onsterfelijkheidskruid in combinatie met salie.

Een juffer kijkt van boven het vijgenblad op me neer. Door de zon ontstaat een schaduw van de juffer zodat ze extra groot lijkt. Blijkbaar was ze gewoon nieuwsgierig.

Hetzelfde trommelstokje van een paar dagen terug, maar nu met wat meer kleur en een opengescheurd velletje. Het zijn best leuke bollen voor in de tuin, al heb ik geen idee waar die van ons vandaan komt. De gekleurde bokeh bollen zijn ontstaan door campanula en koolzaad.

Het trommelstokje is een bolgewas en start in een papieren velletje. Uiteindelijk scheurt het velletje open en komt er een 2-kleurige bloem tevoorschijn. Onder groen, boven paars.

Deze bruine kikker was wat nieuwsgierig en kwam kijken toen ik probeerde een juffer te fotograferen... misschien interesse in een lekker hapje. De kikker klom op de ijsvrijhouder van piepschuim en dat gaf een mooie achtergrond. Het valt mij op dat het oog van deze kikker echt diepzwart is. Geen enkele nuance zichtbaar.

Vol verlangen kijkt de knop uit naar haar voorbeeld.

Overdag heerlijk slapen onder een blad van de gele lis boven de vijver. Stevig vasthouden dan maar en niet loslaten.

"Klein stukje vliegen en ik voel me op vakantie; ben nu in Toscane." Dankzij die snorzweefvlieg kon ik toch nog een foto maken van de Toscaanse jasmijn in m'n tuin. Had dat al eerder geprobeerd maar wat is die bloem niet-fotogeniek. Zo vond ik hem wel mooi.

Op een niet zo lekker toegankelijk blad van een kiwibes heeft een groene schildwants eieren gelegd. Na een week of 2 zijn de 28 groene bolletjes veranderd; op ieder bolletje staat nu een dubbele driehoek en 2 kleine streepjes ernaast. Ben benieuwd hoe dit gaat worden. De bolletjes zijn ca. 1mm en de dubbele driehoekjes kun je met het blote oog niet zien.

Wat een leuk bosje bloemen die in etappes groeit. Had gelezen dat deze wel giftig is, dus moet ik verwijderen voor ie zich gaat uitzaaien. Staat nu in een bloempot (zelf erin gewaaid). Foto van bovenaf genomen zodat de diverse bloeistadia zichtbaar zijn.

Ik dacht altijd dat insecten 6 poten hebben; klopt natuurlijk ook, maar deze sprinkhaan heeft ook nog 2x2 extra handjes bij de kaken. Tijdens het eten gebruikt hij deze om het eten goed naar binnen te werken. Op deze foto zijn ze duidelijk te zien. Ook zie je dat de linkervoorpoot een segment mist. Mooi aan de foto vind ik ook de donkere bladeren in de achtergrond met licht randje die schuin weglopen in het beeld. Dit is een 2e versie; bij de eerste ruisonderdrukking gebruikt die verkeerd stond.

Deze sprinkhaan woont in onze euonymus/kardinaalsmuts. De nieuwe bladeren van deze plant zijn wit en groeien aan de toppen van de stengels. Blijkbaar zijn deze toppen een delicatesse voor de sprinkhaan. Hij schuilt en slaapt in de donkere bladeren en zo af en toe klimt hij naar het top-restaurant.

De tapijtkever is ca. 2 mm groot en leeft buiten. De larven eten textiel dus binnen niet welkom. Deze kever ontdekte ik bij toeval want zo op het oog kijk je er gewoon overheen. De macrolens ziet meer dan ik.

Deze juffer had een tak gevonden om op te overnachten ipv het riet waar alle soortgenootjes in zaten. De achtergrond van de juffer is dan ook het zacht bewegende riet in bruin/groen. Vond het wel een mooi contrast zo.

Was wat aan het oefenen met de macrolens. Deze gewone grashalmdansvlieg had blijkbaar dorst en waagde zich aan een bloem van de Japanse kornoelje.

Vandaag een prachtige groene sprinkhaan betrapt op het opeten van mijn tuinplant. In ruil voor een foto gaf ik toch maar toestemming. Ontzettend moeilijk te fotograferen beestje; hij blijft je aankijken en gaat dan naar de andere kant van het blad als je dichtbij komt. Het scherpstellen ging zo niet makkelijk. Maar klein diafragma resulteert weer in rommelige achtergrond. Zo vond ik het wel mooi.

'Salieblad geeft varkensvlees een rijkere smaak die in de buurt komt van rundvlees'. Dus zó werkt dat; eerst levend vlees erop in de tuin. Toch maar wassen voordat ik ze ga gebruiken in de keuken. Deze rouwvlieg zat verscholen aan de achterzijde van het salieblad. Bovenin beeld de uitgebloeide bloemen van de salie. Met zonnig weer gaan ze 's avonds heerlijk ruiken.

Wilde een dromerig koolzaad bloemetje proberen vanavond; dankzij de wind ging de steel heen en weer en kreeg ik dit resultaat. Vond het totaalplaatje wel fijn om naar te kijken; bijna geen zon te zien hier, en toch een dromerig zomers beeld gekregen.

Deze schorsmarpissa hoort bij de springspinnen en eet alles wat ie te pakken kan krijgen. Dit specifieke exemplaar houdt blijkbaar van lezen want zit hier op de papiercontainer. Aangezien deze nogal prominent aanwezig is, vink ik 'mens en natuur' aan. Weet niet hoe het komt, maar ik kan slechts 1 categorie aanvinken (tenzij ik 'thema van de maand' gebruik, maar dat is hier nvt).

De bloemen van de salie zijn zo'n 1,5 cm lang en doen hun best goed naar het licht te groeien. Bij late avondzon leek het alsof er een schijnwerper op stond die dwars door de bloem heen scheen.

Tijdens een wandeling kwam ik toevallig een pyjamaschildwants tegen; slecht licht en lelijke omgeving. Ik draai me om en zie deze 2 bezig aan de vermeerdering van de soort. Da's al een stuk beter voor een foto. Wel wat hard licht maar volgens mij toch nog redelijk in toom kunnen houden.